از کانال تلگرام مسیح علینژاد - از دل و جانم خوشحالم از این گام مثبت چون با تمام وجودم بیزارم از این لباس که برای ما یادآور رنج و عزا و ماتمی است که یک حکومت آدم کش با همین عبا و عمامه بر ما تحمیل کرده
***
نامه سال گذشته‌ام را اینجا دوباره باز نشر می‌کنم.
ام به پدر روح الله زم:
نمی توانم انکار کنم از لباسی که بر تن دارید با تمام وجودم بیزارم چون این لباس برایم یادآور رنج و عزا و ماتمی است که یک حکومت آدم کش دقیقا با همین عبا و قبا بر ما تحمیل کرده اما دیدن گریه تان بر مزار فرزندتان قلبم را چنگ گرفت. به محض دیدن گریه تلخ شما بر مزار پسرتان ناگهان بغض من هم شکست...شما چطور؟ در تمام این سالها آیا برای پدران و مادرانی که بر مزار فرزندان شان غمگنانه بر سر و سینه کوبیدند، گریسته اید یا فقط در ماتم مولای تان روح الله مویه کرده‌اید؟ فرزندتان را به عشق روح‌الله خمینی، روح‌الله نامیده‌ای اما او قربانی رژیمِ همان روح‌اللهی شد که سالها به فتوایش روزنامه نگاران زیادی را «خَفَه» کردند، قلم های زیادی را شکستند و سرهای نویسندگان زیادی را بر دار یا سینه خاک بردند.
***
صدای آمریکا - مراسم یادبود نخستین سالگرد اعدام روح‌الله زم با حضور جمعی از فعالان مدنی ایران و خانواده او بر مزارش برگزار شد.
بر اساس گزارش رسیده به بخش فارسی صدای آمریکا، این مراسم با وجود «جو امنیتی» برگزار شد.
محمدعلی زم، امروز در مراسم نخستین سالگرد اعدام پسرش روح‌الله زم، با ایراد سخنانی لباس روحانیت را از تن درآورد.
او با بیان این که «دارند برای من پرونده‌سازی می‌کنند و از این و آن شهادت می‌گیرند که احیانا من لایق این لباس روحانیت نیستم تا مرا مثلا محاکمه و خلع لباس کنند»، گفت: «من همین جا این لباس و این عمامه را تقدیم می‌کنم به آنها که دارند با پول این ملت و امکانات این ملت هزینه می‌کنند که اینها را بنشانند و وادار به دروغ و اجبار کنند علیه من. من خودم لباسم را در می‌آورم و تقدیم می‌کنم به شما.»
همچنین طی این مراسم محمدعلی زم از مشکلات و معضلات معیشتی مردم و بی‌توجهی مقامات جمهوری اسلامی به آن سخن گفت.
در مراسم یادبود نخستین سالگرد کشته شدن روح‌الله زم، گروهی از فعالان مدنی با تأکید بر «زنده بودن جنبش دادخواهی ایران» سرود ملی «ای ایران» را بر مزارش خواندند.
