وی به نقش تعیین کننده مردم در هشت سال دفاع مقدس اشاره کرد و افزود: اگر مردم نمی آمدند، خوزستان و ایلام و بخشی از کرمانشاه از دست رفته بود. حالا به همین مردمی که آن زمان ایران را از تعرض دشمن نجات دادند، اجازه نمی دهند وارد اقتصاد و کشاورزی شوند و در سیاست هم که کلا اجازه ورود ندارند! رسما می گویند مردم حق ندارند و آیه و روایت برای آن درست می کنند و می گویند مردم فقط در تاسیس جمهوری اسلامی حق دارند، در بقیه مسایل آن حق دخالت ندارند! عجب! این حرف ها از دکان چه کسی بیرون آمده است؟

خادم ملت ایران بر ضرورت اصلاح مدیریت تاکید کرد و گفت: هرکس در برابر این اقدام ضروری مقاومت کند، هم به کشور و هم به خودش ضربه می زند. این خواست عمومی ملت است، اجازه بدهید ملت یک نفسی بکشد. اگر ملت به میدان بیاید، اقتصاد ایران ظرف 5 سال، اقتصاد اصلی منطقه و ظرف 10 سال از اقتصادهای مطرح دنیا خواهد شد. ایرانی ها متفاوتند و 7 هزار سال سابقه دارند. هر جا که بودند، موفق بودند. یک مقدار دستشان را باز بگذارید با سرعت جلو می روند. با این پولی که مردم برای پراید می دهند، می توانند خودروی بسیار خوب در دنیا را بخرند و سوار شوند. به مردم تحمیل می کنند که الّا و لابد باید این خودروی بی کیفیت را با قیمت گران بخرید!

وی در بخشی از سخنان خود به توصیف ویژگی های مردم استان قزوین و منطقه تاکستان پرداخت و گفت: مردمان این سامان به لحاظ سابقه تاریخی، بسیار پرافتخار و برخوردار از ایمان های مستحکم، اندیشه های بلند، آگاهی عمیق و شخصیت های بزرگ، شهدا، علما، شعرا و عرفای بزرگی را تربیت و به جامعه بشری هدیه کرده اند. قزوین، دیار انسان های بزرگ، کشاورزان پرتلاش، صنعتگران مبتکر و خلاق، تجار و بازاریان منصف است. ، از هر جهت که برویم، قزوین برجسته است. میراث فرهنگی بسیار گسترده و هنر ارزشمند و غنی، اینها همه در استان قزوین جمع است.

وی همچنین تاکید کرد که اگر مردم قزوین، دو هزار سال تلاش می کردند و شخصیتی مانند آقای رجایی را تحویل می دادند، باز هم باید بالاترین مدال را برای تربیت و معرفی چنین شخصیتی، به مردم استان قزوین می‌دادیم که هنوز بعد از چهل و اندی سال از شهادتش، وقتی مردم می خواهند به کسی اظهار لطف یا تکریم کنند، به مقایسه او با مرحوم شهید رجایی می پردازند.

متن کامل سخنان احمدی نژاد در جمع مردم استان قزوین بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه

خیلی خوش آمدید، بزرگواری فرمودید.

قزوین و تاکستان و کل آن منطقه، علاوه بر آنکه یک طبیعت بسیار سرشار و زیبا دارد، بلکه بالاتر، جمع کثیری از بهترین های ملت ایران را در خودش جای داده است. مردمانی که به لحاظ سابقه تاریخی، پرافتخار، ایمان های مستحکم، اندیشه های بلند، آگاهی عمیق و شخصیت های بزرگ، شهدا، علما، شعرا و عرفای بزرگی را تربیت و به جامعه بشری هدیه کرده است. قزوین، دیار انسان های بزرگ است. کشاورزان پرتلاش، صنعتگران مبتکر و خلاق، تجار و بازاریان، از هر جهت که برویم، قزوین برجسته است. میراث فرهنگی بسیار گسترده و هنر ارزشمند و غنی، اینها همه در استان قزوین جمع است.

شوق به ارزش های الهی و انسانی و شوق به آرمان های انقلاب در بین مردم قزوین موج می زند. حتی اگر هیچکدام از این هایی که عرض کردم نبود، اگر کل مردم قزوین، هزار یا دو هزار سال تلاش می کردند و یک شخصیتی مانند آقای رجایی را تحویل می دادند، باز باید بالاترین مدال را به مردم استان می‌دادیم . آنچنان درخشیده که هنوز بعد از بیش از40 سالی که از شهادتش می گذرد، وقتی مردم می خواهند به کسی اظهار لطف کنند یا تکریمش کنند، او را با مرحوم شهید رجایی مقایسه می کنند. آفرین بر مردم استان قزوین، جوانان و زنان و مردان مومن. خدا را سپاسگزارم که امروز در خدمت شما هستم.

واقعیت این است که خدای متعالی که انسان ها را خلق کرده، در هر گوشه ای از این زمین، برای آنها امکان و فرصت زندگی متعالی و مرفه را قرار داده است. هر جایی که فکرش را بکنید، حتی در دل کویر. شیطان بگونه ای تبلیغ می کند که در دل کویر نمی شود زندگی کرد، دائم انسان ها را از زندگی در کویر می ترساند و منفی می گوید. خب اینهمه شهر در دل کویر داریم. یزد کجاست؟ بافق کجاست؟ انار کجاست؟ کرمان کجاست؟ دور تا دور، همه اینها در دل کویر هستند. مردم چند هزار سال در آنجا زندگی کردند؟ چه تمدنی درست کردند؟ پس می شود آنجا زندگی کرد.

اینجا این سوال پیش می آید که پس چرا آن چیزی که می خواهیم نمی شود؟ چرا دچار مشکل هستیم؟ چرا مشکلات اقتصادی هست؟ چرا دشت قزوین باید بگوید ما مشکل آب داریم؟ می شود در کویر بگوییم ما آب نداریم، در قزوین هم بگوییم ما آب نداریم. گیر کجاست؟ می خواهیم درباره این گیر بحث کنیم. به نظر من گیر در یک کلمه بیشتر نیست، آن هم عبارت از " مدیریت " است.

توده های مردم که تصمیم گیر نیستند، چکار باید بکنند؟ چه کسانی سیاست ها را می گذارند؟ مدیران. برنامه ها را چه کسانی تنظیم می کند؟ مدیران. پول ها را چه کسانی تقسیم می کند؟ مدیران. بودجه را چه کسانی اختصاص می دهند؟ مدیران.

نگاه می کنیم در این سرزمین ایران، به لطف خدا همه چیز داریم. خودشان می گویند ما جزو ثروتمندترین کشورهای جهان هستیم. برخی می گویند 7 برابر، برخی هم می گویند 9 برابر آن چیزی که به عنوان متوسط جهانی هست، در ایران ثروت وجود دارد. یعنی انواع معادن هست، زمین و جنگل و کوه و دریا و انرژی هست، آب هم هست. بله به نسبت اروپا کمتر است اما در همین کمتری، 7 هزار سال، ایرانی ها زندگی کردند. تمدن درخشان ایران در همین سرزمین است. همه مردم زندگی کردند، کشاورزی و دامداری کردند، صنعت داشتند، خانه و شهر ساختند. گیر کجاست؟ گیر در مدیریت است، روشن است. بخصوص در ایران که همه چیز دست مدیریت است. چیزی دست مردم نیست.

همه چیز بخصوص در کشور ما دست مدیران است. تمام معادن، جنگل ها، مراتع، انرژی، همه چیز دست حکومت و دولت است. حالا یکسری جاها دست خود دولت بود، کم داشت، یکسری نهاد هم درست شد که باقیمانده آن را هم آنها برداشتند!

حالا که همه چیز متمرکز است، این اگر یک خطای کوچک مرتکب شود و تا زندگی مردم پایین بیاید، یک دره درست می شود. اجازه بدهید مثال بزنم؛ نظام بانکی یک تصمیم غلط می گیرد، پول های مردم بجای اینکه در کشاورزی و صنعت و تولید شغل و تولیدات گوناگون هزینه شود، به بازار سکه و ارز می رود! اینها اثر دارد. در کشور ما که تمرکز قدرت و ثروت وجود دارد و همه چیز دست دولت است، آثار آن گسترده تر است. حالا که همه چیز دست دولت افتاده است، اقلا چهار فرد عالم، توانمند و کاربلد را سرکار بیاورید. افراد ناتوان و نابلد می آیند و دائما تصمیمات غلط می گیرند. معلوم است که یک جای کار گیر دارد و مدیریت ضعیف است. حالا بهترین و درست ترین روش، همان که برایش انقلاب کردیم، این بود که کار را دست مردم بدهیم، مردم خودشان انجام می دهند. همه دلسوز کشور و انقلاب و اسلام هستند. اجازه بدهید مردم انجام می دهند. از مردم نترسید. ولی گوش نمی دهند و می گویند نخیر! همه چیز اینجاست، همه چیز باید دست ما باشد! خب همه چیز دست شما بوده، 40 سال هم گذشته ولی هر سال که می گذرد، می گوییم دریغ از پارسال! خب اینها را باید درست کرد.

حرف من این است که اجازه بدهید مردم نظر بدهند، ببینید مردم چه می خواهند؟ هر متخصصی هم که هست، برود کنار مردم بنشیند، حرف بزند، حرف مردم را هم گوش بدهد و بعد نظر بدهد. اجازه بدهید مردم وارد شوند و تصمیم بگیرند، مال خودشان بدانند. اصلا فرهنگ دارد عوض می شود، یعنی می خواهند فرهنگ را عوض کنند. ما قبل از انقلاب، ادعایمان این بود، یعنی ما که وارد فعالیت های انقلابی می شدیم، می گفتیم خاندان پهلوی، مملکت را مال خودش می داند، مردم را به حساب نمی آورد، با پول و ثروت و همه امور مملکت، هر کاری دلشان بخواهد می کنند. حالا بعد از گذشت 40 سال، خیلی بد است که دوباره به همان جا برسیم! یک عده ای تصور می کنند مملکت مال خودشان است، ارث پدرشان است که هر کاری دلشان می خواهد با این کشور بکنند! این غلط است. هر جای دنیا که مردم را کنار زدی، به مردم بی توجهی کردی، محال است که یک امری درست شود، محال است اقتصاد و سیاست و فرهنگ درست شود. ما 85 میلیون هستیم.

مردم را که کنار می گذاری، چه چیزی می ماند؟ یعنی شیرازه کار از دست می رود. اینگونه نیست که بگوییم همه چیز بخوبی سرجای خودش است، فقط فلان جا مشکل پیدا کرده، اگر این را حل کنیم همه چیز سرجایش است.

اجازه بدهید یکی دو مثال بزنم؛ می گویند ایران کم آب است. ما حساب کردیم و دیدیم که آب هست. به اندازه ای که همه ایرانی ها در اوج رفاه زندگی کنند، آب هست. همان آب را درست استفاده کنیم. آن را در قانون بودجه گذاشتیم یعنی حساب کردیم و دیدیم که کل کشور 8.5 میلیون هکتار باغ و زمین کشاورزی آبی دارد. گفتیم ما بیاییم 5 سال یک پولی بگذاریم و تمام این زمین ها و باغ ها را برای آبیاری مدرن درست کنیم. مصرف آب نصف یا یک سوم می شود. خب به این شکل اضافه می آوریم. به مجلس فرستادیم. بالاخره یک پول درشتی باید بگذاریم. در مجلس یک مشت نشسته اند برای اینکه بروند در یک دهی رای بیاورند، این پول را برداشتند و جگر زلیخا کردند و نقشه را کلا بهم زدند! هر چه ما فریاد زدیم که این کار را نکنید، اجازه بدهید 5 ساله تمام شود و اینقدر نگوییم که آب نیست. آب دم دست کشاورز باشد، به فکر محصول باشد که آن را چگونه اضافه کند، کیفیت آن را اضافه کند، سم و کود آن را درست کند، بسته بندی آن را درست کند. همان گام اول اصلاح، جلویت را می گیرد. خب این یعنی مدیریت! این مدل مدیریت را 60 سال قبل از انقلاب و 40 سال بعد از انقلاب تجربه کردیم و فهمیدیم که جواب نمی دهد. باید آن را درست کنیم. به تعبیر دیگر کار را به مردم برگردان، ببین که درست می شود.

در همین دفاع مقدسی که 40 سال است هنوز دارند از ذخیره شهدا برای کارها استفاده می کنند، اگر کار به مردم سپرده نمی شد، الان صدام کجا بود و ما کجا بودیم؟ روشن است. مردم آمدند و کار را تمام کردند. تازه آن جاهایی که اشکال پیدا می شد، از طرف مردم نبود، فرماندهی اشکال داشت، بلد نبود از نیروی مردمی استفاده کند. اگر مردم نمی آمدند، خوزستان و ایلام و بخشی از کرمانشاه رفته بود. تعارف نداریم. حالا به همین مردمی که آن زمان این کار را کردند، اجازه نمی دهی وارد اقتصاد و کشاورزی شوند، در سیاست که کلا اجازه ورود ندارند! رسما می گویند مردم حق ندارند و آیه و روایت برایش درست می کنند. اینها از کجا آمده اند!؟ آیه و روایت درست می کنند که مردم چه حقی دارند در امور کشور دخالت کنند!؟ ما با همین حرف ها انقلاب کردیم و گفتیم مردم حق دارند. می گویند مردم فقط در تاسیس جمهوری اسلامی حق دارند، در بقیه اش حق دخالت ندارند! عجب!

در کشور ثروت هست، بهترین نیروی انسانی را داریم، کارشناس و متخصص داریم، کشاورز و دامدار و باغدار و تاجر خوب داریم، باید کار را دست آنها بدهیم. ولی الان برای یک کار کوچک باید از 16 جا اجازه بگیرد.

مدیریت را باید درست کنیم، هر کس هم مقاومت کند، هم به کشور ضربه می زند و هم به خودش ضربه می زند. مقاومت نکنید، این خواست عمومی ملت است، اجازه بدهید ملت یک نفسی بکشد. ملت گناه کرده شما را بر سر کار آورده است؟ گناه کردند انقلاب کردند و شهید دادند؟ اگر ملت به میدان بیاید، خواهید دید که اقتصاد ایران ظرف 5 سال، اقتصاد اصلی منطقه خواهد شد. ظرف 10 سال در دنیا حرف می زند. ایرانی ها متفاوتند، 7 هزار سال سابقه دارند. هر جا که بودند، موفق بودند. یک مقدار دستشان را باز بگذارید با سرعت جلو می روند ولی مردم را اسیر مرغ و تخم مرغ و پراید کردیم! آدم واقعا تاسف می خورد. با این پولی که مردم برای پراید می دهند، می توانند یک ماشین خیلی خوب در دنیا بخرند و سوار شوند. به مردم تحمیل می کنند که الّا و باالله باید این خودروی گران را بخرید!

می گویند حمایت از تولید داخلی! کدام تولید داخلی!؟ حمایت از چه کسی؟ اگر منفعت آن به جیب کل ملت می رفت، بسیار خوب ولی 4 نفر آنجا نشسته اند و همه چیز در جیب آنهاست! فقط اسمش حمایت از تولید داخل است! اجازه بدهید مردم زندگی کنند. مردم ایران دارد همان پول را می دهد که در ترکیه و لبنان و عراق و کانادا می دهند. اما آن کسیکه استفاده می کند، خیلی خیلی کمتر از آن است. کمی دست ملت را باز بگذارند، خواهد دید ملت ایران بلد است چه کند. ملت ایران اهل به هم ریختن و بی نظمی نیست.

نکته دوم را خیلی کوتاه عرض کنم؛ این روزها بحث قراردادهای دراز مدت مطرح شده است. قرارداد 25 ساله با یک کشور و 20 ساله با کشوری دیگر مطرح است. قبل از این برجام بود که این تخم لق آنجا کاشته شد. که هر چه ملت فریاد زد این چیست که دارید امضاء می کنید؟ بالاخره ما باید مطلع بشویم. یک بازی کثیف سیاسی درست کردند که یک سر آن اسرائیلی ها بودند و سر دیگر اینها بودند. می گفتند اگر اسرائیل از متن قرارداد مطلع شود، می آید و آن را بهم می زند! آمریکایی ها به صراحت اعلام می کردند که ما همه کارهایمان با اسرائیل هماهنگ است، ما با هم هستیم، تازه آمریکا که پدر جد اسرائیل است، طفیل اوست، او خبر دارد ولی می گفتند اگر ما اعلام کنیم، مطلع می شود و قرارداد را به هم می زند! حالا که بهم نخورد، چه گلی به سر ملت زد!؟ از ملت پنهان کردند! همان زمان ما گفتیم هر چیزی از دید ملت پنهان نگه داشته شود، حتما و حتما به ضرر ملت است والّا اگر چیز خوبی بود که با افتخار می آمدند اعلام می کردند. بعد آمدند گفتند پیروزی عظیم، تمام قدرت های جهانی را شکست دادیم! ولی بعد مشخص شد آنقدر رفتند تعهد داده اند که تا 50 سال بعد هم نمی شود از زیر بار آن بیرون آمد! هنوز هم پنهان است.

یک مشت نماینده هم درست کرده اند که اصلا معلوم نیست اینها نماینده ملت هستند. هیچ صدایی از کسی درنیامد که آقا طبق قانون اساسی، باید در مجلس خوانده شود، ملت مطلع شوند، بند به بند رای گیری و تصویب شود والّا نمی تواند اجرایی شود. 20 دقیقه ای آن را تصویب کردند!

ما می خواستیم یارانه بدهیم، پول خود ملت را به خودشان بدهیم، گفتیم مال ملت است چرا گرفتید دست خودتان و دارید آن را خرج می کنید!؟ دست ملت بدهید. 2 سال ما را بردند و آوردند، در آخر هم یک چیزی تصویب کردند که اگر کسی اجراء کرد، زمین بخورد! حالا یک قرارداد مهم بین المللی که صدها تعهد در آن گذاشته شده است را بدون اطلاع مردم و 20 دقیقه ای تصویب کردند!

بدتر از آن، حالا آمده اند یک قرارداد با چین بسته اند که آن را دیگر به مجلس هم نمی برند که بخواهند 20 دقیقه ای تصویب کنند! و فاجعه بار اینکه وقتی می گوییم چرا محتوای آن را منتشر نمی کنید؟ شما دارید 25 سال تعهد می دهید، جسته و گریخته خبرهایی بیرون می آید که فلان جزیره را می خواهند بدهند، فلان جا را می خواهند بدهند و آنها می خواهند نیروی نظامی وارد ایران کنند که همه اش خلاف قانون اساسی است. می گویند طرف چینی گفته متن آن منتشر نشود! گفتیم به او چه ربطی دارد؟ حق ملت ایران است. فردا طرف چینی می گوید این کار هم نشود، آن کار هم نشود! مگر آنها حاکم بر کشور هستند!؟ می گویند آمریکایی ها می فهمند و خرابکاری می کنند! یعنی آمریکایی ها خبر ندارند!؟ اسرائیل می آید در تهران اسناد سری و فوق سری را برمی دارد و می برد، آنوقت از این خبر ندارند؟ اصلا چین بدون نظارت آمریکا می آید با ما قرارداد می بندد!؟ این ها سوال است. فقط ملت نباید بدانند!

وقتی ملت مطلع نیست، لازم نیست که ما مدرک و دلیلی بیاوریم، حتما در آن چیزی علیه ملت است. قبلا می گفتند موافقتنامه است. گرچه طبق قانون اساسی، موافقتنامه هم باید برود در مجلس تصویب شود. حالا شب گذشته در تلویزیون می گویند قرارداد است و اجرای آن آغاز شده است! یعنی چه که شروع شده و ملت خبر ندارد!؟

حالا رفته اند و می خواهند یک قرارداد 20 ساله هم با روسیه ببندند، باز هم ملت خبر ندارد! من قبلا گفته ام، به آنهایی هم که فکر کردند ایران در موضع ضعف قرار گرفته و می شود یک امتیاز تاریخی از ایرانی ها بگیرند، هم می گویم که بشنوند؛ آن چیزی که مردم در جریان آن نباشند، ملت این را قبول ندارد. اگر اعلام نشود و نظر ملت گرفته نشود و معلوم نشود که ملت با این موافق است، بعدا اعتباری ندارد و اگر ملت زیر آن زد، بعدا گلایه نکنند! من گفته باشم.

حالا یک چیز بدتری پیدا شده، به محض آنکه این حرف ها را می زنیم، می گویند شما به غرب گرایش پیدا کرده اید! شما طرفدار آمریکا و انگلیس شده اید! آن زمان که می گفتیم چرا برجام را می بندید و در حالیکه ملت خبر ندارد، اینقدر امتیاز می دهید، ــ حتی آمریکایی ها هم می گفتند داریم این امتیازات را از ایران می گیریم و شما می گفتید نخیر! ــ می گفتند شما گرایش به شرق پیدا کردید، گرایش به چین و روسیه پیدا کردید! حالا می گوییم چرا با اینها دارید قرارداد پنهانی امضاء می کنید، می گویند شما گرایش به غرب پیدا کرده اید! این اخلاق مال زمان قاجار است که می خواستند مملکت را بفروشند و اعتراضات را اینگونه خفه کنند!

بنده‌ی احمدی نژاد به شعار " نه شرقی و نه غربی " با تمام وجودم پایبند هستم. نه اینکه با شرق و غرب عالم بجنگیم، هرگز! با همه دنیا همکاری می کنیم ولی نه به این عنوان که زیر بلیت کسی برویم و از جیب ملت امتیاز بدهیم، چرا باید امتیاز بدهیم؟ مدیریت شما ضعیف است و باعث خرابی اقتصاد شده است و در موضع ضعف قرار گرفته اید، حالا باید بروید یک امتیازی بدهید و فکر می کنید با آن درست می شود؟ بخدا درست نمی شود. هیچکس در این عالم دلسوز شما نیست. آنها دنبال جیب خودشان هستند. جسته و گریخته خبرهایی می آید که می خواهند نفت را ارزانتر یا قسطی بدهند و بجای آن چیز دیگری بگیرند! همه اش به نفع طرف مقابل! یا 80 درصد این طرف و 20 درصد این طرف! برای چه؟ خب مدیریت خودتان را درست کنید، به مردم هم احترام بگذارید و آنها را به کار بگیرید. اینهمه ثروت در کشور وجود دارد، خب اداره کنید. خودتان را با مدیریت ضعیف، در نقطه منفی قرار دادید و بعد برای فرار از این می خواهید خطای بزرگتری را مرتکب شوید! این غلط است. اینها مشکل کشاورز و دامدار و صنعتگر و تاجر و باغدار را حل نمی کند. آنها یک تومان بیاورند، می خواهند 10 تومان ببرند.

اجازه بدهید مردم مطلع شوند و 85 میلیون نظر بدهند. مگر کشور مال مردم نیست!؟ یک مجلسی درست شده که اصلا مطالبه هم نمی کند! نمی گویند بیاورید ما هم ببینیم! جالب است! می گویند نماینده مردم هستند ولی وقتی از دولت انتقاد می کنیم، آنها می آیند جواب می دهند! اصلا همه چیز معکوس شده است! شما باید حرف مردم را بزنید. نکند کشور را از چاله دربیاورید و در چاه بیندازید! با همه جای دنیا ارتباط داشته باشید اما عادلانه و با رعایت حقوق ملت، ملت در جریان باشد، نظر بدهد، قانونی باشد. خودشان یکطرفه می گویند خیلی عالی است. برجام یادتان هست؟ هر کس ایراد می گرفت، می گفتند شما نمی فهمید، شناسنامه ندارید، بی عقل هستید، همه چیز در برجام هست! بعد هم فهمیدیم همه چیز در آن هست ولی به نفع طرف مقابل! یعنی هر چه جلویشان گذاشتند، اینها امضاء کردند! ما آن زمان گفتیم خوشبینانه می گوییم، می خواهیم آنها را نجات بدهیم، اینها نخوانده اند و امضاء کرده اند ولی خودشان آمدند و گفتند نخیر! خوانده ایم و به ما فحش دادند! بعد که گیر افتادند، گفتند ما نخوانده بودیم! حالا فردا دوباره نیایند بگویند ما هم نخوانده امضاء کردیم!

دعا کنیم؛ خدایا امور جامعه انسانی را اصلاح بفرما.

خدایا با ظهور امام عصر(عج) صلح و امنیت و رفاه و عدالت و برادری را در کل جهان حاکم بفرما.

ای خدا بزرگ؛ اوضاع ایران را سامان بده.

ملت ایران را شاد بفرما.

ای خدا؛ همه مریض ها را شفا عایت بفرما.

ای خدا؛ همه اسراء را نجات عنایت بفرما.

ای خدا؛ برکت و لطف خودت را از آسمان، بر ملت ایران ببار.

ای خدا؛ آنقدر ببار که تمام چاه ها و سدها پر از آب شود و زمین ها سیراب شوند و بهانه هم از دست برخی گرفته شود.

خدایا؛ همه بیماری ها را ریشه کن کُن.

ان شاءالله همه شما عزیز و سربلند باشید.