دلیل افشاگری اخیر ظریف درباره موضوع مذکور می‌تواند این باشد که از زمان عقد برجام، افراد و رسانه‌های نزدیک به علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران، دولت حسن روحانی و وزیرخارجه او ظریف را به «خودفروشی» و «کوتاه آمدن» در برابر آمریکا متهم می‌کنند.

برای مثال، در این رابطه خبرگزاری «مشرق» نزدیک به سپاه در گزارشی به مورخه 4 بهمن 1396، با تاکید بر «دیکته شدن مفاد برجام از سوی طرف‌های غربی» به تیم مذاکره‌کننده ایرانی، تحلیلی از یاسر جبرائیلی، تحلیلگر نزدیک به سپاه منتشر کرد که در آن ظریف را به «کپی‌برداری» از پیشنهادات «گروه بین‌المللی بحران» متهم می‌کرد.

به گفته جبرائیلی، پیشنهادی که «گروه بین‌المللی بحران» با عنوان «ایران و 1+5: حلّ مکعب روبیک هسته‌ای» به مورخه 9 می 2014 و در جریان مذاکرات هسته‌ای میان ایران و آمریکا ارائه کرده بود «شباهت اساسی به چیزی داشت که به عنوان توافق نهایی هسته‌ای در 23 تیر 94 به امضای ایران و 6 قدرت جهانی رسید.»

اکنون وزیر خارجه پیشین ایران مدعی شده که قضیه در حقیقت برعکس است، و این «گروه بین‌المللی بحران» به رهبری رابرت مالی و دستیاری علی واعظ بوده که پیش‌نویس وی را در گزارش خود کپی کرده‌اند تا برای به سرانجام رساندن مذاکرات و عقد برجام در نزد دولت آمریکا «لابی» کنند.

در حالی که واعظ از طریق رسانه‌های اجتماعی همچون «توییتر» و «کلاب‌هاوس» مواضع ظریف را تکذیب کرده است، مجید تفرشی، مورخ و محقق نزدیک به ظریف وعده داده که پس از رایزنی با وزیرخارجه سابق ایران، اسنادی «غیر قابل انکار» در باب صحت مواضع ظریف و سقم ادعای واعظ منتشر کند.