چندی پیش کتابی معرفی کردم به نام Dieu - La science Les preuves: L'aube d'une révolution (خدا، علم، شواهد: طلوع یک انقلاب) نوشته‌ی میشل ایو بولوره چرا که این کتاب به نظر م جالب و خواندنی آمد و بر خلاف بحث های سبکی که در اینترنت فارسی صورت می گیرد، موضوعی بود که می توانست برای خوانندگان عمیق اندیش مفید و قابل استفاده باشد.
چندی بعد آقای حسن بلوری که ظاهرا دکتر و در امر فیزیک متخصص هستند مطلبی منتشر کردند با عنوان «در بارهٔ نوشتهٔ ۸ فوریه ۲۰۲۲ آقای ف. م. سخن در خبرنامه‌گویا» که طبیعتا امر مبارکی ست که فردی متخصص به نوشته ای از یک نویسنده غیر متخصص نظری بیفکند و در نقد و یا حتی رد آن مطلبی بنویسند.
متاسفانه جناب بلوری، که کارشناس در زمینه فیزیک هستند، برخوردشان با این جانب در این سطح بود:
«نوشته‌ی حاضر تنها به نقدِ جملات تاکید شده در بالا آنهم بشکل بسیار فشره می‌پردازد و دیگر هیچ. به این معنا که می‌خواهیم بدانیم کتاب علمی چه نوع کتابی است، ثابت‌های کیهانی کدامین هستند و دقت عددی تاکنون اندازه‌گرفته‌شده‌ی آنها تا چه حدی است و مرز امکانات و توانایی ما برای اندازه‌گیری دقیقترشان تاکجاست. به این ترتیب روشن می‌شود که بیانی مانند: "اعداد و ارقامی که نویسندگان کتاب ارائه می دهند و تماما مبتنی بر یافته های علمی ست ... با دقت عددیِ صفر ممیز به دنبال آن ۱۲۲ صفر و عدد ۱۳۸ معین شده اند" حرف گزافی بیش نیست و حدفی جز گول زدن و گمراه کردن خواننده‌ی ناآگاه ندارد.»
آن جملاتی از نوشته ف. م. سخن که «صرفا» مورد نقد گرفته کدام است؟ این هاست:
«کتاب Dieu - La science Les preuves: L'aube d'une révolution (خدا، علم، شواهد: طلوع یک انقلاب) نوشته‌ی میشل ایو بولوره که در ۵۷۷ صفحه در سال ۲۰۲۱ توسط انتشارات «ترودانیل» به دو شکل کاغذی و الکترونیکی در فرانسه منتشر شده است ... کتابی ست علمی ... و خلاصه آن این است که به هیچ وجه امکان خود به خود به وجود آمدن جهان وجود «ندارد».. ... اعداد و ارقامی که نویسندگان کتاب ارائه می دهند و تماما مبتنی بر یافته های علمی ست شگفت انگیز است مثلا «ثابت های کیهانی» که اگر وجود نداشته باشند جهان وجود نخواهد داشت با دقت عددیِ صفر ممیز به دنبال آن ۱۲۲ صفر و عدد ۱۳۸ معین شده اند ... [تاکیدها از آقای بلوری است].»
نقد جناب بلوری برای این چند جمله شامل مقداری کلیات علمی، مقداری شک علمی، مقداری تعریف علمی، مقداری اشاره به مقاله هایی که آقای بلوری در وب سایت ها نوشته، و یکی دو تا عدد و رقم فیزیکی می شود که بسیار هم عالی ست و اتفاقا مواردی ست که هر چند مآخذ آن را مشخص نکرده اند اما چون زمانی در دانشگاه فیزیک می خوانده ام تا حدودی با آن ها آشنا هستم ولی از تمام این ها نتیجه ای این چنین گرفتن از یک فیزیکدان که باید دارای دقت فوق العاده علمی باشد عجیب است:
«[حرفی که ف. م. سخن می زند] حرف گزافی بیش نیست و حدفی جز گول زدن و گمراه کردن خواننده‌ی ناآگاه ندارد.»
عجبا عجب! جناب بلوری که من هیچ آشنایی با ایشان ندارم چطور از مطلب من و به عبارتی معرفی یک کتاب توسط من به این موضوع پی برده اند که «هدفی جز گول زدن و گمراه کردن خواننده ی نا آگاه ندارم» این را باید لابد در قوانین کیهان شناسی جست و جو کرد.
کار پدر کشتگی های سیاسی در میان ایرانیان به جایی رسیده که آن را در موضوعات علمی یا علمی-مردمی (پاپیولار) هم دخالت می دهند و مثلا چون جناب بلوری با ف. م. سخن به خاطر دیدگاه های سیاسی اش -لابد- مشکل دارد، از طریق یک معرفی کتاب عادی، به این نتیجه و توطئه پی می برد که ف. م. سخن هدفی جز گول زدن و گمراه کردن خواننده ی نا آگاه ندارد!
البته باید «خدا را شکر کرد» که ف. م. سخن چهل پنجاه سال است که به هیچ خدای ساخته ی ذهن بشر و دین باور ندارد، ولی دنیا را هم پیچیده تر از آن می بیند که با یک نشست و برخاست و گفتن آفریننده هست و آفریننده نیست، مثل عوام ابله مسائل بزرگ فکری و علمی بشر را حل کند و رضایت خود را رضایت بشریت بداند!
