صاحب مدیر تلویزیون کانال یک از بقیه رسانه‌ها به دلیل حضور مماشات گران و توجیه گران سیاست‌های رژیم انتقاد کرده است و مکررا می‌کند. اما اکنون دست به دامان دقیقا همان افراد طرفدار رژیم شده است و به آنها برنامه و تریبون تبلیغاتی می‌دهد. که باید گفت یا جل الخالق!. ایشان همیشه از این عملکرد خود در یک تلویزیون به اصطلاح برانداز تحت بهانه "آزادی بیان" دفاع می‌کند. اما معلوم نیست چرا بقیه رسانه‌های "رقیب" را دقیقا به خاطری همان کاری که خودش روزانه انجام می‌دهد محکوم می‌کند؟ باید پرسید "رطب خورده چون منع رطب چون کند؟ " یا شاید آدم قوزی، قوز خودش را نمی‌بیند. یا به عبارتی "خار را در چشم دیگران می‌بیند و شاه تیر را در چشم خود نمی‌بیند".

تلویزیون کانال یک هدفمندانه به سه گروه برنامه و پلاتفرم می‌دهد:
۱ ـ آدم‌های گنده گو، دروغگو و متقلب که باعث آبرو ریزی و بی اعتباری اپوزیسیون می‌شوند. کسانی که مثل مسئولین نظام با تقلب برای خود القاب و مدرک جعل می‌کنند یا از متوهمان و "قرص خورهایی" که از امثال اکبر خوشکوشک‌ها در کلاب هاوس تعریف و تمجید می‌کنند. اعتبارزدایی خطرناک اما هدفمندانه از اپوزیسیون برونمرزی سیاست عاجل رژیم است که توسط کانال یک بصورت هوشمندانه‌ای ترویج می‌شود.

۲ ـ طرفداران رژیم از داخل کشور. در شرایطی که زنان و دختران و مردان به خاطر یک اعتراض ساده به سالها زندان محکوم شده‌اند، میهمان‌های داخل کشور هر شب به راحتی و آسانی و آزادی وصل می‌شوند (آن هم با سرعت اینترنت بالا) و بی محابا و ترس سالهاست که در این تلویزیون مثلا مخالف جمهوری اسلامی هستند؟ عجب!

۳ ـ افرادی که خود را ایرانگرا (در حقیقت جمهوری اسلامی گرا) معرفی می‌کنند و مشغول به وجود آوردن اتحاد و ائتلاف‌های وسیع هستند تا بگویند اپوزیسیون برانداز خارج از کشور شکست خورده و جایگاهی بین مردم ایران ندارند، و باید از "داخل" و "رهبران" و مبارزان داخل حمایت کرد. این یک "ترند" (گرایش یا روند سیاسی) جدیدی است که با قدرت و پشتیبانی زیاد در خارج از کشور آغاز شده است و حداقل تعدای از آنها (حتی برخی از دوستان محترم قدیمی بنده) با نگارنده نیز تماس گرفتند. اما گفتم: نـــــــه! هــــرگـــز!. پلاتفرم و ماوای تبلیغاتی اکثر اینها اکنون تلویزیون کانال یک شده است؛ که باید گفت اسفاء و دریغا!

جالب اینجاست که تلویزیون کانال یک مدعی می‌شود: "دست‌های مشکوک در اپوزیسیون چگونه فعالیت می‌کنند؟ ". باید گفت که نگاهی به آینه بینداز تا جواب این سوال را بیابی. نه اینکه با نمایندگان سه طیف بالا به قول معروف: " خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی! "

شخص جناب آقای شهرام همایون نسبت به شخص بنده لطف و محبت فراوان داشته‌اند، و همیشه با بزرگواری و مهربانی و رئوفت، علیرغم انتقادات تند بنده، مرا دعوت می‌کنند. در صورتی که رسانه‌های دیگر هرگز چنین برخوردی ندارند. لذا باید تاکید کنم موضوع اصلا شخصی نیست. زیرا مسئله آزادی مملکت یک مسئله شخصی یا منفعت خصوصی برای بنده هرگز نبوده و نیست.

چرا اینگونه افراد گنده گو و متوهم و متقلب و طرفدار رژیم هر شب در تلویزیون کانال یک هستند، بعقیده من مشخص است. زیرا در زبان فارس ضرب المثل‌های فراوانی است که می‌گوید: رودخونه دریا رو پیدا میکنه، آب گندیده گودال رو؛ کور کور را میجوره آب گودال را؛ آب گودال را می‌جوید کور عصا را؛ کبوتر با کبوتر باز با باز، کند هم جنس با هم جنس پرواز؛ دیگ به دیگ می‌گوید: رویت سیاه.؛ کورِ خود است و بینای مردم.؛ آبکش به آفتابه میگه دو سوراخه.

من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.

عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
پنج شنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۰