نوروز زیبا، همراه مهربانِ هزاران ساله‌ی فرهنگ ایرانزمین دوباره می‌آید. چون همیشه؛ با چهره‌ای آتشگون و گیسوانی رها در باد. خوش خوی و سربلند بر اسب بهار نشسته و برسرزمین هایی که مقدم‌اش را گرامی می‌دارند، می‌نازد و می‌بالد.
عطرش نفس سرزمین مادری‌اش را تازه می‌کند و صدای آهنگین‌اش از حنجره‌ی هزاران پرنده ترانه‌های صلح و عشق و آزادی می‌خواند.
امسال نوروز نه تنها چون چهل و سه سال گذشته نگران سرزمین مادری‌اش می‌باشد، نگران جهانی ست که در آستانه‌ی جنگ می‌لرزد و می‌هراسد.
نوروز همانند بهار میانه‌ای با جنگ و خشونت و زشتی و نامهربانی ندارد؛ زیرا ژن او در سرزمینی و در زمانه‌ای ساخته شده که خدایش خرد بوده و پیامبرانش نیکی و مهر. زمانه‌ای که حتی رهبران سیاسی‌اش بر کتیبه‌ها می‌نوشتند: «اهورامزدا که این زمین را آفرید، که آن آسمان را آفرید؛ که مردم را آفرید؛ شادی را برای مردم آفرید»
نوروز‌تان خجسته و شاد و زندگی‌تان از جنگ و تلخی و نامهربانی دور باد
با مهر فراوان شکوه میرزادگی
نوروز ۱۴۰۱ ـ ۲۰۲۲ (سال زرتشت بزرگ)
اسطوره‌ها و تراژدی‌های جنگ اوکراین، احمد فعال
ما هنوز ما نشده‌ایم، اکبر کرمی
