می‌گویند عکس‌های صحنه‌های به دار آویختن عزیزانمان را منتشر نکنیم، جنایتکاران برای هراس آفرینی چنین عکس هایی منتشر می‌کنند، درست می‌گویند، اما اگر در نگاهی چنین عکسی نه جوانی که جنایتکاران قاتل‌اش خوانده‌اند که "سرو ایستاده‌ای" به چشم آید یا پرچمی اسطوره‌ای بنُماید، چه باید کرد. من سروی جوان اینگونه استوار کم دیده‌ام، و چیزی شبیه درفش کاویانی به ذهن من می‌نشاند. بر من ببخشائید و به من خُرده نگیرید، من تصویر به دار آویختن مجید رضا رهنورد را اینگونه می‌بینم: سروی سرفراز، درفشی در اهتزار.

و به نگاه‌اش به مادرش در آخرین لحظات زندگی کوتاه‌اش بنگرید، چیزی جز مهر و عشق می‌بینید؟

........

از فیس بوک مسعود نقره کار