بیانیه ای که میر حسین موسوی منتشر کرد و پیشنهاد برگزاری انتخابات و تشکیل مجلس موسسان را داد یکی از مهمترین تحولات داخلی کشور است. این بیانیه هیچ اثری از واژه های دینی و نشانه ای از نمادهای مذهبی نداشت و از طریق آن میر حسین عملا قید جمهوری را زد و اصلاح نظام را قطعا غیر ممکن دانست. جبهه اصلاحات دیروز اعلام کرد که از بین دو بیانیه میر حسین و محمد خاتمی بیانیه خاتمی را پذیرفته و ضمن اینکه رسما از میر حسین اعلام برائت کرد بار دیگر به سمت و سوی دفتر علی خامنه ای مسیر خود را اصلاح کرد.

به رغم اینکه این بیانیه حاکی از یک شجاعت ذاتی در اندیشه و منش سیاسی میر حسین موسوی است حلقه مفقوده ای داشت که نمی توان بسادگی از کنار آن گذشت. همانطور که در ویدئو ضمیمه به آن اشاره کردم نام نبردن از سپاه حلقه مفقوده مواضع جدید و تفکر میر حسین موسوی است. بی تردید نخست وزیر اسبق ایران اطلاع دارد که سپاه منشاء همه فساد ها، غارت و مافیایی است که در حال بلعیدن کشور است. بی تردید او مطلع است که سپاه ترمز و مانع هر تحول و اصلاحاتی در کشور بوده و است. همچنین او حتما می داند که سرکوبگری سپاه با توسل به ابزار و ادوات جاسوسی و اطلاعاتی و نیز قوه قضاییه ای که همه احکام خود را با سپاه هماهنک می کند کثیف ترین ماموریتی است که سپاه بر عهده داشته است.

فقدان اشاره به تاثیر مخرب نقش سپاه در بیانیه میر حسین این تردید را ایجاد می کند که طیفی از سپاه در پشت انگیزه انتشار این بیانیه باشد. اما این توضیح احتمالا بیانگر یک تغییر مثبت در منش سپاه و اصلاحگر شدن سپاه نیست. بلکه می تواند حاکی از آن باشد که سپاه نگران مطرح شدن تئوری بدتر وانحلال سپاه و ادغام شدن آن در ارتش باشد.

با توجه به نقش مخرب و ویرانگری که سپاه در تحولات سیاسی اجتماعی و اقتصادی دو دهه اخیر بر عهده داشته است بی شک مقدمه هر تحولی برگرداندن سپاه به پادگان و نیز قطع دست این نهاد نظامی از هر گونه فعالیت اقتصادی و تجاری است. طبیعی است که بازگرداندن سپاه به پادگان مقدمه ادغام در ارتش یا انحلال آن باشد. این توضیح بیانگر این است که تعیین تکلیف سپاه مقدمه هر گامی در راستای هر اصلاح ساختاری در کشور است. بنابراین، فقدان نام سپاه در این بیانیه تفاسیر متعدد و علامت سوالی را ایجاد کرده است که می توان انتظار داشت در بیانیه یا گام بعدی میر حسین لحاظ و اصلاح شود.

***