۱ ـ اگر آقای زید‌آبادی نسبت به سفر آقای رضا پهلوی به اسرائیل برآشفته شده و با دیدِ آلوده به ویروس مذهبی حکومت فاشیست اسلام ولایی مطلبی بنویسد و اظهار وجودی بکند که توشه و ذخیره‌ای برای روزمبادا و برای رضایت حکومت داشته باشد، خوب بر او ایراد زیادی نیست. دست‌کم در ایران زندگی می‌کند و از آن حکومتی که با همراهی‌ی خودش بر ایران فرمانروا و ماندگار شده است، چوبی هم خورده است.

مشکل کسانی در اپوزیسیون بیرون از ایران هستند که خود را عقل‌کل دانسته و ادعا دارند که راه حل همه مشکل‌ها در اختیار آنان و تفسیرهای تندوتیز و بی پشتوانه‌اشان است. در حالی‌که همه ما در بیرون از"خوانِ نعمت غرب" برخورداریم ولی شماری درکینه‌ورزی علیه غرب و هم‌کار و دوستِ غرب، اسرائیل، هیچ از حکومت اسلامی کم ندارند و هم‌چنان ضدیت و یا همآن مرگ بر اسرائیل و آمریکا در نوشته‌هایشان می‌درخشد. اینان هنوز در پرتو درخشان داده‌های نیم سده پیش سیر و سیاحت می‌کنند. برای نمونه هنوز درک نکرده‌اند اگر رضاشاه نبود ایران امروز کوچک‌تر از امروز و دستکم خوزستان از دست رفته بود و راه ترقی و پبشرفت بر ایران گشوده نمی‌شد. شماری از این مخالف‌گویان همیشگی و بیکاره هم‌چنان در تئوری‌هایِ رنگ‌باخته خود از مبارزه ضد‌امپریالیستی گامی پس نمی‌گذارند! ایران ویران شده است، کودکان ما را می‌کشند و یا با شرارت به آنان حمله شیمیایی می‌برند، فراوان نخبگان و مبارزان در زندان و زیر همه گونه فشار و شکنجه هستند، مردم برای رهایی از جان مایه می‌گذارند ولی بخل و حسادت این آقایان چنان پرده تاریکی بر چشمانشان کشیده است که چشم دیدن پیشرفت و کوشش دیگری برای رهایی ایران را ندارند. بارها به آنان گفته شده است اگر می‌توانید و کاری از دستِ شما برمی‌آید خوب پا پیش بگذارید. شما هم اگر می‌توانید تنها چند سدتن را گردبیاورید و کاری بکنید، توانایی دارید بر دولت‌ها فشار بیاورید و... حالا سوژه تازه یافته‌اند و آن سفر آقای رضاپهلوی به اسرائیل است که از دیدِ من کاری درست و بسیار مثبت است.