زمان انتشار: ۱۰/۱۲/۱۴۰۱
نوشته جرج هارونیان - وبسایت نه به یهود ستیزی
آقای اسماعیلیون!
همچون شما زاده ایران‌ام و مانند شما زادگاه‌م و مردم ایران را دوست دارم. مانند میلیون‌ها ایرانی دیگر خواستار براندازی رژیم جمهوری اسلامی هستم و امیدوارم که جایگزین آن حکومتی بر پایه رعایت و تساوی حقوق تمامی شهروندان باشد واین به سادگی عملی نخواهد شد مگر رهبرانی دوراندیش و فهیم بر سر کار باشند. ایرانیان دیگر می دانند که تبعیض یعنی چه، زورگویی به خاطر اعتقادات چیست و تظاهر به انسان‌مداری را متوجه می‌شوند.
آقای اسماعیلیون!
تفاوت میان من و شما است. شما در خانواده‌ای مسلمان به دنیا آمده‌اید و من در خانواده‌ای یهودی. فکر می‌کنم می پذیرید که تفاوت در تجربیات یک انسان در دیدگاه او به جامعه پیرامون و آنچه که معضل اجتماع می‌پندارد تاثیر دارد. تجربیات یک زن، یک بلوچ، یک لر، یک کُرد، یک بهایی، یا یک یهودی و... متفاوت است گرچه شاید اشتراکاتی داشته باشند.
شما در مقامی که امروز قرار گرفتید بخصوص در بحبوحه مبارزه با رژیم و یکی از اعضای "همبستگی" دیگر با آن موقعیت فردی مجزا تفاوت پیدا کرده‌اید. شما می‌باید دردهای ملت ایران را در نظر بگیرید و بدون تبعیض میان آنان، قدم بردارید.
همانگونه که شما "دادخواه" جنایت سپاه پاسداران در کشتن زن و فرزند دلبندتان و بقیه سرنشینان و خدمه پرواز اوکراینی هستید، من نیز دادخواه ظلم و ستمی که در طی قرون متمادی از سوی نادانان و مغرضان به نام دین بر مردم من شده می‌باشم. غیرمسلمانان اولین قربانیان کسانی بوده‌اند که به نام خدا به آنها تجاوز شد، زندگی‌شان به تاراج رفت و به زور شمشیر مجبور به تغییر دین شدند و این دردی است مزمن که متاسفانه بسیاری هنوز به آن دچار هستند و ماجرا ادامه دارد.
آقای اسماعیلیون!
خلاصه بگویم، یهود ستیزی یعنی فرق گذاشتن میان حق یهودی و حق دیگران. مقوله‌ای که قرنهاست گریبانگیر بشریت است و نتیجه آن ظلم، ستم و کشتار انسان ها بود. فقط با دانایی و انصاف در داوری می‌باید با آن روبرو شد.
امروز در کشورهای آزاد دنیا، که شما در یکی از آنها زندگی می‌کنید و از حقوق و مزایا آن برخوردار بوده‌اید، ستیز با کشوراسرائیل و نه "انتقاد از دولت اسرائیل" ، یهودستیزی محسوب می‌گردد.
آقای اسماعیلیون!
شما هفته گذشته در تظاهرات بروکسل در پاسخ کسی که از شما پرسید «آیا حاضرید با رسانه اسرائیلی مصاحبه کنید» و شما در پاسخ گفتید «من با رسانه اسرائیلی مصاحبه نمی‌کنم».
مطالب بیشتر در وبسایت نه به یهود ستیزی
در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۶ در توییتر‌تان درباره ترانه‌سرای شهیر کانادایی و یهودی، لئونارد کوهن، خرده گرفته‌اید که چرا برای سربازان اسرائیلی در جنگ ۱۹۷۳ برنامه هنری اجرا کرده است. نقل از شما «در این جنگ هزاران سرباز مصری کشته شدند». آیا میدانستید که مصر آغازگر جنگ بود؟ آیا میدانستید اسرائیل چند هزار کشته داد که به نسبت جمعیت، بیشتر از مصر بود؟ در جنگی که اسرائیل از موجودیت خود دفاع می‌کرد؟ آیا به نظر شما اسرائیل باید صبر می‌کرد تا همانگونه دشمنانش در نظر داشتند، نابود می‌شد؟
در ۶ آوریل ۲۰۱۵ در توییتی دیگر یادآور شده‌اید که « نگذارید که کانادا نیز مستعمره اسرائیل شود». می‌شود در پاسختان نام دیگر مستعمرات اسرائیل را نام ببرید تا ما هم بدانیم؟ آیا معتقدید، یهودیان توطئه جهانی برای استعمار کشورها و مردمان را دارند؟
توییتی دیگر در ۲۳ جولای ۲۰۱۸ نوشتید و سخنان یاسرعرفات را درباره خاورمیانه نقل کرده‌اید. آیا هنوز اورا به عنوان یک رهبر واقعی و دلسوز می‌پندارید؟ آیا میدانستید که میلیاردها دلار که همسر سابق او در پاریس دارد حاصل «دزدی‌های» این رهبر محبوب و بزرگ بود؟.
آقای اسماعیلیون!
دیدگاه شما درباره اسرائیل، حق موجودیت آن، دشمنان اسرائیل و نپذیرفتن اعراب برای زندگی در کنار کشور یهودی، نادرست است و برمبنای برداشتی سطحی و مغرضانه است که آگاهانه واقعیت‌ها را پرده‌پوشی می‌کند.
نزدیک به ۲۰۰ هزار و شاید بیشتر ایرانی‌تبار و ایران‌زاده در اسرائیل زندگی می‌کنند که همواره نام ایران، فرهنگ آن و نام کورش را زنده نگهداشته‌اند. آیا آنان دشمنان ایران هستند؟ زیرا به خاطر همان بدرفتاری‌ها و بد گمانی‌ها به سرزمین پدری رفتند ولی هرگز ایران را فراموش نکردند.
آقای اسماعیلیون!
به عنوان کسی که به ایران و اسرائیل عشق دارم، مانند عشق به دو چشم و عشق به پدر ومادر، به شما یادآوری می‌کنم که یهودیان و اسرائیل دوستدارملت ایران، فرهنگ ایران و خواستار ایرانی آزاد هستند. بهتر است نه فقط به خاطر خودتان بلکه به خاطر هزاران ایرانی که شما را دنبال می‌کنند در دیدگاه خود تجدیدنظر کنید که دیگر شما نه سخنگوی نظرات خودتان بلکه انتخاب بخشی از مردم ایران هستید و به خوبی می‌دانید که در نمایندگی بخشی از جامعه می‌بایست با دنبال منافع جمعی باشید نه دیدگاه شخصی خودتان.
تحلیل کانال کوچه:
***
فروپاشی شورای همبستگی: ایران آزمایشگاه سیاسی نیست
چپ‌های ایران زیر یک سقف
