آذر ماجدی از فعالان جنبش چپ در ایران در سخنرانی خود در اهمیت این همایش خواستار «انسجام نیروهای چپ شد» گفت که «چپ را علیرغم تمام اختلافات زیر سقف آوردیم. اکنون مهم است که در برابر راست یک جبهه یا یک جنبش تشکیل شود». او همچنین ضمن انتقاد از «رسانه‌های دست راستی» گفت «ما نیاز داریم چپ را جمع کنیم و در مقابل هجوم راست بایستیم. او گفت شعار زن، زندگی، آزادی پر از ایهام است». او گفت «هم منشور بورژوایی مهسا زیر این شعار در می‌آید و هم جریان مطالبات حداقلی. ما نیاز داریم بگوییم تفسیر ما و مردم انقلابی از این شعار چیست».

محمد آسنگران از فعالان سیاسی چپ در سخنرانی خود منشور مطالبات حداقلی را «نویدبخش اتفاقی تاریخی است» که اینبار صدای مردم تحت ستم از جمله «زنان، کارگران و جوانان» را بازتاب می‌دهد. او گفت اهمیت «این منشور فقط به خاطر رادیکال بودن بندهایش نبود، بلکه به خاطر امضاهای تشکل‌هایی بود که از داخل ایران و از متن یک جنبش بیرون آمد». او از افرادی و جریان‌هایی که «به دنبال دولت‌های خارجی می‌روند تا آینده را برایشان بسازند» نیز انتقاد کرد.

روبن مارکاریان فعال سیاسی و از چهره‌ شناخته شده جنبش کمونیستی و سازمان کارگران انقلابی ایران (راه‌کارگر) با تاکید بر «سوسیالیسم دموکراتیک» به عنوان راه آینده ایران از اهمیت طرح «حق تعیین سرنوشت تا سر حد جدایی و پذیرفتن برابری حقوقی ملیت‌های ساکن ایران» گفت. او همچنین تاکید کرد باید تضمین‌هایی وجود داشته باشد که زنان بتوانند زیر هجوم مرد-پدرسالاری و سرمایه‌داری به حقوق خود برسند». او همچنین بر لزوم «تامین اجتماعی جامعه و پایان کار خانگی» تاکید کرد.