در این سوی اقیانوس آتلانتیک هم در یک گزارش مستند از سوی روزنامه جوئیش کرونیکل فاش شده که ۱۱ دانشگاه بریتانیا در برنامه تولید پهپادهای نظامی با مراکز تحقیقاتی رژیم همکاری داشته اند و به گفته روزنامه دیلی تلگراف اغلب روسا و اساتید این دانشگاهها هواداران حزب کارگر بریتانیا، یعنی متحدان حزب دموکرات آمریکا در صحنه سیاست جهانی هستند.

منافع این احزاب غربی، چه در دولت و چه در اپوزیسیون کشورهایشان از حمایت نانوشته از رژیم جمهوری اسلامی چیست؟

پاسخ ساده است. آنها پیروان فرهنگ سیاسی «ووک» (Woke)* هستند که در آن غرب و تاریخ آن مسبب همه فجایع و مصیبت های بشری از ظهور سرمایه داری تا امروز، شامل استعمار کهن و نو، برده داری، آپارتاید، دو جنگ جهانی، رنج فلسطینیان و غیره است.

برای آنها رژیمهای مدعی «ضد امپریالیستی و ضد اسراییلی» بودن، بی توجه به جنایاتی که آنها علیه مردمان خودشان مرتکب می شوند، همپیمانان عقیدتی آنها محسوب می شوند.

در پشت همه این شارلاتانیزم سیاسی هم نیروهای سیاسی دیروز و امروز وابسته به اردوگاه «سوسیالیستی» قرار دارند که طیف گسترده ای از سازمانهای چپگرای ایرانی شامل اصلاح طلبان و وابستگان رنگارنگشان و در راس همه آنها بازماندگان حزب توده را در بر می گیرد.

در بعد داخلی هم مخرج مشترک همه آنها ضدیت با ناسیونالیسم ایرانی و نماینده تاریخی آن یعنی خاندان ایرانساز پهلوی قرار دارد.

و همه ادعاهای ضد امپریالیستی آنها سوق دادن میهن ما به دامان امپریالیستیهای نوین یعنی چین غارتگر شی جین پینگ و روسیه ستمگر ولادیمیر پوتین زیر شعار عوافریبانه «گردش به شرق» است، یعنی همان شعار و آرزوی باطنی خامنه ای و سپاه!

*اصطلاحی سیاسی که به آگاهی از تبعیض نژادی و طبقاتی تعبیر می شود