اگرچه باب میل همه ما نباشد، این اپوزیسون حداقل در میان هواداران مشروطه خواه و مجاهدین خلق حتی دارای رهبری هم هستند، امری که بسیاری از سازمانهای چپ و جمهوری خواه به خاطر تعابیر گوناگون ایدئولوژیکی آنها از مارکسیسم و دموکراسی آنها را از داشتن یک رهبری یا شخصیت معتبر سیاسی محروم کرده.

با توجه به این شرایط، پرسش واقعی در اینجاست که آیا این اپوزیسون می تواند در تحول و تغییر جامعه ایرانی داخل کشور نقش موثر و مهمی داشته باشد؟ نگاهی به تحولات ده ماه گذشته ایران پاسخ این پرسش را می دهد.

جولیوس سزار فرمانده نظامی امپراتوری روم باستان معتقد بود تاریخ تحولات اجتماعی نوع بشر همواره متاسفانه با جنگ همراه بوده و آنچه ما از آن به عنوان دوران صلح نام می بریم تنها زمانی برای آماده شدن برای جنگ بعدی است.

جنگی که رژیم جمهوری اسلامی از بدو تولد نامبارک خودش با ایران و تاریخ و فرهنگ و بالنتیجه مردم میهن ما آغاز کرد از این قاعده کلی تحولات اجتماعی مصون نیست.

در طول دهه اخیر مردم ما با جانفشانی های بی نظیر خود در سه جنگ ناتمام تمامی ارکان ستم و فساد و سیاست های ضد ملی و ویرانگر حاکمان اشغالگر میهنمانمان را تا مرز به زیر کشاندن آنان از اریکه قدرت به پیش برده اند.

اما امروز پس از گذشت نزدیک به نیم قرن از آغاز این جنگ، جای خوشبختی باقیست که در مقابل سردمداران مصیبتی به نام انقلاب اسلامی نسلی جدید و کاملا متفاوت با تفکرات ارتجاعی و مذهبی آنها قرار گرفته، که به گفته خانم ایوین اینجر نماینده پارلمان اروپا، قصد دارند رژیم جمهوری اسلامی را به همانجایی که از آن برخاسته، یعنی گور تاریخ، برگرداند!

اما رهبران این نبرد بی مانند هم مانند خود آن اعجاب برانگیزند.
دخترانی در سنین نوجوانی که در خیابانها می خوانند و می رقصند و مو پریشان می کنند، پسرانی که بر بازوان رستم گونه خود پرچم شیر و خورشید خالکوبیده اند و مادران و پدرانی که بر مزار عزیزان جانباخته خود در این جنگ ناعادلانه، که عزیزان همه ما هم هستند، آتش این قیام را با پرده دری از جنایات رژیم ولایت فقیه فروزان نگه می دارند.

برای ساختن ایرانی آزاد و آباد به جنگی علیه رژیم به رهبری دانشجویان دانشکده هنر، زنان بی حجاب، روزنامه نگاران شکنجه شده، زندانیان سیاسی، کارگران اعتصابی، خوانندگان و نوازندگان خیابانی، مجروحان جنگی، جوانان چشم باخته، هنرپیشگان ممنوع الکار، ورزشکاران وزنه بردار و پا برتوپ، پرستاران و پزشکان درمانگر معترضان، کردها و بلوچهای قهرمان، کشاورزان بی آب، محیط بانان، بازنشستگان و مالباختگان، زباله گردانها، کارتون و گورخوابان، و صد البته نیروی اپوزیسیون میلیونها ایرانی در خارج کشور و تبعید خوش آمدید!