والله در دهه ی شصت تنبان اینجانب در چند جا پاره پاره شد که اول اش در جبهه های جنگ ایران و عراق بود که حکومت نکبت باعث و بانی آن بود و دوم در زد و خوردهای خیابانی دهه ی شصت که حکومت خودش مستقیما با جوانان آن دوره وارد جنگ شد و صد رحمت به پاره شدن شلوار در اثر ترکش و گلوله ی عراقی ها!

حالا هم وقتی رفتار مغول وار سربازان اسلام را در سال ۱۴۰۱ و جر واجر کردن شلوار به همراه تن و بدن نازک جوانان کشورم را می بینم، به عنوان کسی که حکومت نکبت چند شلوار بیشتر از او طی ۴۵ سال حاکمیت اسلام عزیزش پاره کرده خدمت جوانان کشورم عرض می کنم که ترجیح می دهم شلوار عزیزان مان بر اساس مُد و به دست خودشان پاره پاره شود تا به دست آدمخواران حکومتی چون در اولی فقط شلوار است که پاره می شود ولی در دومی نشیمنگاه هم همراه با شلوار پاره می شود که ابدا مطلوب ما نیست و بهتر است باجناق های حکومتی که از جرواجر شد نشیمنگاه های شان لذت حیوانی می برند به پاره پاره کردن تنبان ها و نشیمنگاه های خود مشغول شوند و کاری به شلوار و نشیمنِ مردم ایران نداشته باشند!