شعاری که در مراسم اهدای جایزه صلح نوبل امسال در نروژ ، از جانب فرزندان نرگس محمدی و در انتهای ایراد نطق او توسط آنها سر داده شد، "رهبر جنبش ۴۰۱" خواندن نرگس محمدی که در نطق نماینده کمیته صلح نوبل بیان گردید و دیدن ترکیب شرکت کنندگان ایرانی و نحوه رفتار و گفتار آنها در این مراسم، از جمله نکاتی بودند که بسیاری از ما ایرانیان را تکان داد و یکبار دیگر برای ما روشن نمود که تبلیغات ممتد رسانه های ضد ملی و نفوذ در نهادهای حقوق بشری از جانب اشخاصی که برخلاف منافع ملی میهنمان در حال فعالیت شبانه روزی هستند، به مثابه آن دو خیاط شیاد در داستان "لباس جدید پادشاه" هانس کریستین آندرسن، چگونه می تواند حتی بر تصمیم گیری کمیته ای در حد صلح نوبل که از یک اعتبار جهانی برخوردار است، تاثیر گذار باشد! به دیگر سخن، بسیاری از ما ایرانیان وطنخواه که این مراسم را دنبال می کردیم، برای بار دوم و با دنیایی از تأسف، به چشم خود دیدیم که چگونه فضا و تریبون جایزه صلح نوبل که می توانست برای رساندن خواست و آرمان ملت ایران به گوش جهانیان، فضا و تریبون بسیار موثری باشد، بدست جماعتی با دیدگاه معروف به "پنجاه و هفتی" و این بار با شعار مبهم و نارسای "زن زندگی آزادی" به بیراهه کشانده شد.
پرسش اساسی اینجاست که اصولا اگر شعار "زن زندگی آزادی" ، با وجود همه تقدس و ارزشی که هر سه این واژه ها در خود نهان دارند، به عنوان نماد جنبش ملی ما و در سرلوحه هر شعار دیگری برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی بکار گرفته شود، چه راهکار عملی را در مقابل ملت ما قرار خواهد داد؟ و اصولا این شعار، چه دورنمایی را در ذهن ملت ایران در مبارزه اش برای براندازی این رژیم مخوف، در هشیاری اش برای پیشگیری از خطرات بالقوه بعد از براندازی و در پیروزی نهایی اش که همانا نجات قطعی میهنمان از ورطه هر گونه سقوطی است، ترسیم می کند؟ آیا جز این است که این شعار، عاری از توصیف "بدیل" این نظام اهریمنی است و هیچ آلترناتیوی را در نقش یک شعار فراگیر ارائه نمی دهد؟
مطرح ساختن شعار "زن زندگی آزادی" به عنوان سرلوحه جنبش اخیر، کار شومی بود که از همان آغاز جنبش ۴۰۱ توسط چپ ها، تجزیه طلب ها و اصلاح طلبان اسلامی انجام گردید. در این طیف وسیع، گروه اول شامل دسته جاتی بوده و هست که بدنبال سرنگونی جمهوری اسلامی و ارضای قدرت طلبی های فردی و تشکیلاتی خود می باشند; گروه دوم را دسته جاتی تشکیل می دهد که بدنبال ایجاد زمینه برای آشوب های بعدی و تجزیه ایران می باشند و گروه سوم هم، سودایی جز ادامه این نظام و دستیابی به قدرت در چهارچوب آن را ندارد.
اما واقعیت امر این است که شعار فراگیر ملت ایران، نه شعار نارس "زن زندگی آزادی" ، بلکه شعار "رضاشاه روحت شاد" است که پیشتر، یعنی از همان خیزش خودجوش و پراکنده دیماه ۹۶ ، از دل ملت ما و بنا به تحلیل درست زنده یاد مانوک خدا بخشیان، "بدون هیچگونه تحمیل رسانه ای" شکل گرفت و جوشید و به عنوان "اسم رمز" جنبشی که راه به سوی انقلابی ملی - میهنی داشته و دارد، برگزیده شد. شعاری مرکب از سه واژه که دقیقا منعکس کننده خواست ملت ایران است و در راستای آنچه که پیشتر گفته شد، بار سیاسی مشخصی را در بر می گیرد.
شعار "رضاشاه روحت شاد" زمانی متولد شد که ملت بزرگ ایران، با فریاد شعار: "اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا" مرزبندی قطعی خود را با رژیم نکبت اسلامی و دسته جات آن اعلان کردند. از همان زمان است که این شعار ، در جایگاه سرلوحه دیگر شعارها، می رود تا بتدریج، نقش هدایت گرانه خود را در خیزش های آینده ایران، در برابر انظار جهانی آشکار سازد. شعاری که با خود، خواست ملتی را به نمایش می گذارد که خواهان بازگشت به ریل تحولاتی است که پیش از بهمن ویرانگر ۵۷ وجود عینی داشت. در سادگی و صمیمیت این شعار ، که از خیزش خودجوش ملت ایران در اقصی نقاط کشور سر برآورده و نه از تحمیل و هجمه رسانه ای، فریاد ملتی است که گذشته گم شده خود را می جوید. "رضاشاه روحت شاد" یعنی بازگشت به مسیری که راه به پیشرفت و سربلندی ایران داشت و توسط دودمان پهلوی ترسیم گردیده، برنامه ریزی شده و در حال طی شدن بود.
درست به همین دلیل است که همه آن نیروهایی که در مقابل منافع ملت ایران قرار دارند، از همان ابتدا، خطر بالقوه شعار "رضاشاه روحت شاد" را علیه خود و مقاصد شوم خود حس کردند و با آغاز خیزش ۴۰۱ و طرح دوباره این شعار ملی از گوشه و کنار ایران، دست بکار به حاشیه راندن آن شدند. آنها دریافتند که برای اینکار، نیاز به یک تدارک رسانه ای هر چه وسیع تر در پخش اخبار و تحلیل های هدایت شده است. انجام اینکار به ترتیب و به فعال ترین شکل ممکن، توسط دو شبکه ...ها و اصلاح طلبان و با کمک به ترویج تحلیل های انحراف آمیزشان، هر آنچه را که می توانستند برای انجام این مقصود شوم بکار برده و کماکان بکار می برند.
یک تحقیق مستقل از سیر تکوین شبکه اینترنشنال، بخوبی گویای آن است که همین رسانه و برخی مفسران و مجریان آن بودند که برای نخستین بار، در همان روزهای آغازین خیزش ۴۰۱ که با به قتل رسیدن دختر ایران، مهسا امینی، بدست عاملان گشت ارشاد رژیم ،جرقه آن زده شد، این خیزش را "انقلاب" نامیدند و با انحصار خبری این رویداد و با هدایت رسانه ای و طرح اعلامیه های مبهمی چون جوانان محلات تهران! سعی نمودند تا شعار "زن زندگی آزادی" را شعار محوری این خیزش جلوه دهند و به این ترتیب، شعار محوری "رضاشاه روحت شاد" را به تاریکی بکشانند.
در راستای همین سیاست است که دسیسه ها کماکان ادامه دارد و ما نمود آنرا در کمک همه نیروهای ضد ملی که در رسانه های داخل و خارج از کشور فعال بوده و در نهادهای حقوق بشری نفوذ کرده اند، به انتخاب شدن یک زن مسلمان اصلاح طلب برای گرفتن جایزه صلح نوبل می بینیم. زنی که هیچ جایی در این خیزش ملی و اساسا "غیر مذهبی" اخیر ایران برای براندازی جمهوری پلید اسلامی نداشته است.
اگر چه استقبال پر سر و صدا از این خبر و پخش مستقیم مراسم صلح نوبل از هر دو رسانه اینترنشنال و بی بی سی، تازه ترین اقدام ضد ملی این نیروها برای منحرف ساختن افکار عمومی ملت ماست، اما همین ملت که طی بیش از چهار دهه، تحت شدیدترین تضییقات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی قرار داشته است، با تکیه بر شامه تاریخی خود، می داند که چه می خواهد. ملتی که کوه آتشفشانی را می ماند که آماده غرش است. کوه آتشفشانی که ما تنها، جوشش آغازین آن را در دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ و شهریور ۴۰۱ شاهد بوده ایم و می بایستی هر آن، در انتظار غرش نهائی آن باشیم.
امروز پس از گذشت چهل و پنج سال از عمر حکومت از بیخ و بن فاسد جمهوری اسلامی، این دو پادشاه دورانساز ایران، رضاشاه کبیر و محمد رضا شاه فقید هستند که بحق، از بیشترین اعتماد نزد ملت ایران برخوردارند. به همین نسبت، سامانه پادشاهی و ساختاری که این دو پادشاه بزرگ در قالب آن آفریدند، بنیان استواری است که ملت یکپارچه ایران، آگاهانه برگزیده است تا ایران آینده را بر روی آن بنا سازد.
در این میان، مسئولیتی که بر شانه همه ما میهن دوستان سنگینی می کند، تلاش مجدانه ما برای پر رنگ ساختن شعار "رضاشاه روحت شاد" است که ملت ما آنرا به عنوان شعار اصلی و محوری خود برگزیده و بقول زنده یاد عمو مانوک، آنرا "اسم رمز" خیزش خود ساخته است. تردیدی نیست که همین ملت، که نسل جوان فرهیخته آن در حال تفکر و تجدید قوا برای ادامه مبارزه و رهبری آن می باشد، بزودی همین شعار را همراه با شعار "شاهنشاه روحت شاد" که در حال زاده شدن است، در هر کوی و برزن ایران بزرگ، فریاد خواهد زد.
با احترام - بهروز فتحعلی
یک جنگ بزرگ: راه ناگزیر اسرائیل امروز، کورش عرفانی
