فرزانه روستایی

این اصلا تصادفی نیست که بزرگان قوه قضاییه جمهوری اسلامی یکی بعد از دیگری به فسادهای بزرک متهم می شوند.

در کدام کشور اسلامی یا کشورهای در حال توسعه شاهد این بوده ایم که معاون قوه قضاییه یا دادستان کشور درگیر فسادهای بزرگ و پولشویی باشند.

چنین سابقه ای فقط در کشورهای آمریکای لاتین و آن هم نه امروز بلکه در سالهای گذشته بخاطر جرايم مواد مخدر و فعال بودن مافیای نظامی قابل تصور بود. امروز بخشی از بزرگترین اختلاس ها از سوی کسانی انجام می شود که پست های قضایی دارند و در اصل باید مردم را نجات دهند اما عملا درگیر خفه کردم مردم ایران با فساد و اختلاس هستند.

بحث کاپیتولاسیون آخوندی بدین لحاظ مطرح است که آخوندها از یک مصونیت قضایی نانوشته برخوردارند و همین به آنها کمک می کند تا خود و خانوا دهایشان از امتیازات مالی بزرگ برخوردار باشند.

چگونه معاون اول قوه قضاییه محمد مصدق کهنمویی شرکت بیمه این نهاد را به دختر خود واگذار کرده است؟

چگونه امکان دارد که صادق لاریجانی قوه قضاییه را با مشاوری مانند اکبر طبری اداره کرده باشد؟

کاظم صدیقی از کجا به ۴۳۰۰ متر مربع زمین سه بر به ارزش ۱۰۰۰ میلیارد تومان در ازگل دست بافته است؟

در کجای دنیا دادستانی مانند محمد جعفر منتظری داشته است که امور مربوط به اموال و ارث یک پزشک مرحوم به نام دکتر افشین با ۲۰۰۰ میلیارد تومان پول را به فرزند خود واگذار می کند؟

آیا این رخدادها حاکی از وجود نوعی کاپیتولاسیون آخوندی در کشور نیست؟

***