در تمام کشورهای دموکراتیک و مدرن، روابط جنسی و سبک‌های مختلف زیست جنسی و گرایشات متنوع جنسی امری طبیعی و پذیرفته شده است و حکومت و دستگاه اداری و تبلیغی، نسبت به تمام این انواع زیست جنسی، بی‌طرف است و به جامعه و ساختارهای فرهنگی و عرفی این فرصت و امکان را می‌دهد که در فضایی باز و دموکراتیک، این سبک‌های مختلف زیست جنسی در سپهر عمومی حضور بی‌اصطکاک داشته باشند. در کنار این بعد فرهنگی، تجارت و اقتصاد زیست آزاد جنسی بخشی بزرگ از چرخش مالی جوامع را از آن خود کرده است و دولت‌ها با اخذ مالیات در تعدیل این بازار پررونق نقش ایفا می‌کنند.

اما در جمهوری اسلامی که بنای سرکوب هرگونه تنوع و استقلال را در سر دارد و در اجرا نیز چنین می‌کند، تنش‌های بی پایان میان بخش‌های مختلف جامعه، شدیدتر و خشن‌تر می‌شود و به سمت و سوی حذف یکی از عرصه سوق پیدا می‌کند. فیلمی که اخیراً در طلبه قمی در درمانگاه در سطح جامعه منتشر شد در واقع هم در سطح فردی و هم در سطح ساختاری، محصول همین سرکوب بی دلیل زنان و اجبار بر حجاب و به رسمیت نشناختن فردیت و تنوع مندرج در آن در ساحت نیازها و خواست‌های جنسی است. رفتار آن طلبه، به روشنی بیانگر ذهن و روانی آشفته و پاسخ نگرفته و به‌شدت نیازمند به درمان درگیری‌های روانی ناظر به نیازهای جنسی است. این فرد در هرجای دیگری در دنیا دست به چنین عملی می‌زد حتما در بیمارستان روانی بستری می شد و مراحل درمانی وی آغاز می گشت اما در جمهوری اسلامی وی آزادانه در جامعه حضور دارد و به دنبال قربانی‌های بیشتر است. ساختاری نیز که در دفاع ازین عمل شنیع و نادرست وی ظاهر شده است، خود نیازمند درمان و علاج فوری و عاجل است چراکه نشان می‌دهد دراین ساختار و نظام، چگونه ارزش‌ها با ضدارزش‌ها جابجا شده‌اند و جایگاه قربانی و ظالم تا چه اندازه معکوس و معیوب شده است. در بعد ساختاری نیز، حذف یکی از عرصه رقابت تنها راه حل باقی مانده است. نه دستگاه سرکوب و آتش به اختیار توسط جنبش مردم از کار افتاده است و نه این دستگاه عریض و طویل، سرکوبگر و پرخاشگر توانسته جنبش عمیق خواست آزادی فردی را از صحنه خارج کند. ازینرو تا آینده نزدیک شاهد چنین برخوردها و رخدادهای عریان و خشن در سطح جامعه خواهیم بود تا نقطه‌ای که خیزش بعدی جنبش تغییرخواهی مردم ایران، دفتر سرکوب جمهوری اسلامی را برای همیشه پایان دهد.