آنطور که گمانه زنی می‌شده سه فرد وابسته به حکومت؛ حسن روحانی، ابراهیم رئیسی و مجتبی خامنه‌ای برای کسب مقام رهبری پس از خامنه‌ای در خفا بهم غره کرده و برای هم شاخ شانه می‌کشیدند. حسن روحانی که "چوب دو سر نجس" شده و نه حکومت را دارد و نه از وزن اجتماعی برخوردار است بتبع، فعلاً در حاشیه قرار دارد. ابراهیم رئیسی اما، حداقل درون حکومتی‌ها را با خود داشته است. در هر حال، رئیسی بدسرشت و بدنام در این حادثه کاملاً مشکوک که باعث مرگش شده عملاً از صحنه رقابت جانشینی حذف شده است. تنها فرد باقی مانده برای جایگزینیِ خامنه‌ای، فرزند وی یعنی مجتبی است که دیگر رقیبی ندارد و می‌تواند برای جلوس بر تخت رهبری جولان دهد.

سرشت جمهوری مافیای اسلامی و باند سپاه پاسداران سرکوبگر و عملکرد جنایت بار ابراهیم رئیسی در چهار دهه از جمهوری اسلامی نمی‌بایست برای محمد خاتمی رهبر اصلاح طلبان اسلامگرا - کسی که خود دو دوره رئیس جمهور آن بوده - ناشناخته بوده باشد. با این وجود وی هیچگاه نسبت به جنبش‌های اعتراضی چون هیجده تیره، جنبش سبز و انقلاب زن زندگی آزادی روی خوش نشان نداده و در کنار سرکوبگران ایستاد. محمدخاتمی در دوره ریاست جمهوری خود در هیجده تیر، دستور سرکوبی دانشجویان را از سوی ارتش صادر کرده بود. و پس از ترور اسدالله لاجوردی، از خدماتش گفته و طی اطلاعیه‌ای از وی تمجید کرده بود.

و امروز هم، با وجودی که می‌داند ابراهیم رئیسی عضو هیئت مرگ معروف بوده و دستش به خون هزاران زندانی سیاسی آلوده است وقیحانه گفته: «با نگرانی در این شرایط خاص کشور، اخبار نگران کننده در مورد سقوط بالگرد رئیس جمهور محترم و همراهان را پیگیری و برای سلامت ایشان و همراهان دعا میکنم»! "شرایط خاص کشور" از نظر محمد خاتمی چه هست که "رئیس جمهور محترم و خدمتگزار پر تلاش ملت" - بخوان رئیس جمهور قاتل - باید زنده بماند تا آن را رفع و رجوع کند؟ آنچه عیان بوده "خدمتگزار پر تلاش ملت"جز سرکوب و کُشتار ملت استعداد دیگری نداشته و در سبوعیت کوی سبقت را از دیگر جانیان این نظامِ از درون پوسیده، ربوده بود.

نیکروز اعظمی