تعلیق، تهدید دروغین است

خداداد افشاریان براساس گزارش رسانه‌های ایران، به تبانی با داوران و تصمیم‌های تاثیرگذار آن‌ها در فوتبال ایران برای نتایج در رقابت‌های لیگ برتر اعتراف کرده است.

رشوه به داوری در فوتبال جهان، امری بی‌سابقه نیست؛ اما سکوت در قبال فساد در فوتبال ایران تقریبا بی‌نظیر است.

در ترکیه، وقتی فدراسیون فوتبال این کشور متوجه تبانی‌ باشگاه «فنرباغچه» (یکی از سه قطب بزرگ فوتبال ترکیه) شد، حکم به محرومیت حضور این تیم در رقابت‌های لیگ قهرمانان فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۱ داد.

در همسایگی شمالی ایران یعنی روسیه و پس از بالا گرفتن فساد و تبانی در فوتبال این کشور، مجلس وارد عمل شد. هفت سال زندان، مجازات تخلفات و تبانی‌های مسوولان، مدیران و بازیکنان فوتبال روسیه بود.

در آلمان، شهروندان این کشور هنوز نام «روبرت هویزر» را به یاد دارند. این داور مشهور آلمانی در سال ۲۰۰۵ اعتراف کرد ۶۷ هزار یورو برای تبانی دریافت کرده است. او ۱۷نوامبر۲۰۰۵ به جرم تقلب و کلاه‌برداری، به دو سال و پنج ماه حبس محکوم شد. روبرت ۷۵۰ هزار یورو خسارت به فدراسیون فوتبال آلمان وارد کرده بود و طبق حکم قاضی، موظف شد ۱۲۶ هزار یورو از آن را به صورت اقساط و در ۱۵ سال به DFB بپردازد.

در شرق آسیا هم نمونه‌هایی روشن از نقش داوران در تغییر نتایج فوتبال وجود داشته و دارد؛ مثلا در کره‌جنوبی، «کیم جائه هونگ» و «جیون بیونگیوک»، دو داور کره‌ای، به ترتیب به ۱۰ و پنج ماه حبس به‌دلیل تبانی در دیدارهای «کی لیگ» کره محکوم شدند.

به نظر، فرسخ‌ها فاصله میان تلاش برای رسیدن به یک سلامت نسبی در فوتبال بین‌المللی با فوتبال سیاست‌زده و در انحصار نیروهای حکومتی و اعزام شده از سپاه پاسداران خفته است. مهدی تاج به‌تازگی تلاش کرده با استفاده از قدرت کنفدراسیون فوتبال آسیا، نگرانی‌هایی بابت احتمال تعلیق فوتبال ایران را بابت ورود دستگاه‌های نظارتی و قضایی به فساد سیستماتیک فوتبال ایران خلق کند.

مسلما کنفدراسیون فوتبال آسیا بابت محرومیت و حتی حکم حبس داوران کره‌ جنوبی که در پی گرفتن رشوه برای تغییر نتایج صادر شده بود، کمترین واکنشی نشان نداد.

آیا جامی پس گرفته می‌شود؟

اگر در سال‌های اخیر که خداداد افشاریان به‌عنوان عضوی از هیات‌مدیره فدراسیون فوتبال و همین‌طور رییس کمیته داوران فدراسیون فوتبال نقشی تصمیم‌گیرنده داشته، باشگاهی به قهرمانی رسیده یا به لیگ برتر صعود کرده، باید این عنوان این تیم پس گرفته شود.

«کالچوپولی» (Calciopoli) به رسوایی بزرگ سال ۲۰۰۶ فوتبال ایتالیا گفته می‌شود؛ یا آنچه برخی آشوب فوتبال در لیگ‌های برتر حرفه‌ای فوتبال ایتالیا لقب داده بودند؛ آنچه که باعث شد پای پلیس، دادستانی و در نهایت فدراسیون فوتبال ایتالیا به پرونده یک فساد گسترده در فوتبال ایتالیا باز شود.

در شب دیدار نیمه‌نهایی جام جهانی و ساعاتی قبل از بازی ایتالیا مقابل آلمان، «استفانو پالاتزی»، دادستان فوتبال ایتالیا، جام قهرمانی سری‌آ فوتبال این کشور را از یوونتوس گرفت و رای به قهرمانی اینترمیلان داد. او در رای خود باشگاه‌های یوونتوس، فیورنتینا و لاتزیو را محکوم به سقوط به سری‌ ب کرد. یوونتوس در همان سری ب باید با کسر سی امتیاز، بازی‌ها را آغاز می‌کرد. آ.ث.میلان در سری‌آ (لیگ سطح اول) باقی ماند، اما با منفی ۱۵ امتیاز مسابقات را آغاز کرد.

اتهام همه این باشگاه‌ها البته نه در حد رشوه به کمیته داوران، رشوه به رییس برگزاری رقابت‌های لیگ برتر، رشوه به مشاور رسانه‌ای رییس فدراسیون فوتبال و رشوه به رییس لیگ سطح دوم فوتبال ملی، که در حقیقت هماهنگی با چند داور و مدیر رده میانی در فدراسیون فوتبال این کشور بود.