جناب آسدعلی!
روزی که از فرانسه به تبریز رسیدم، تا بعدش به تهران بروم، انتخابات ریاست جمهوری بود، که حضرت امام راحل، به جای مردم زحمت کشید زنده یاد بنی صدر را به جای مردم انتخاب کرد و طفلک بنی صدر هم که فکر می کرد مردم واقعا او را انتخاب کرده اند کلی به ۱۱ میلیون رایی که آورده بود می نازید و فکر می کرد مردمی که تا دو سال قبل تر حتی اسم او را نشنیده اند این همه رای به او داده اند که بعد در سال ۶۰ وقتی باز امام راحل فرمان عزل او را صادر کرد و جناب دکتر بنی صدر تبدیل شد به بنی صدر لیسانسه برگرد برو فرانسه، او اندر این حکایت در عجب مانده بود که «پس اون یازده میلیون نفر که به من رای دادن کوشن بیان منو از دست این پیرمرد نجات بدن؟!»
در تکمیل این داستان مهیج عرض کنم که من -یعنی ف.م.سخن- که در مقابل یکی از حوزه های رای گیری با دوربین ام پلاس بودم و داشتم عکس می گرفتم، دیدم یکی از ماموران وزارت کشور با عصبانیت از حوزه بیرون آمد و مردم دور او را گرفتند و او شروع کرد به داد و فریاد کردن که این ها دارند تقلب می کنند!
عجب!
در این اثنا چشم ریش و پشمی ها که به من افتاد مرا گرفتند و داخل حوزه بردند و بعد هم با چک و لگد مرا به کمیته دلالت کردند که یک شب آن جا مهمان این آقایان بودم!
این که تازه اول انقلاب و دوران مست و لایعقل بودن مردم و حکومت بود، بقیه ی «انتخابات ها» را یکی یکی جلو آمدیم و تقلب ها آبدارتر شد تا رسیدیم به امروز و سال ۱۴۰۳ که جناب عالی رهبر معظم ما هستی و هیچکس هم برای رای دادن در دور اول نرفت و در دور دوم هم نخواهد رفت مگر کسانی که خطر شغلی تهدیدشان می کند یا کلا مامور جمهوری نکبت هستند بخصوص در خارج از کشور.
حالا من به شما پیشنهاد می کنم زحمت رای دادن و رای سازی را از سر ما کم کنید و خودتان به وزارت کشور آمار آرای شخص خودتان را با تلفن اعلام کنید تا پس فردا ما با «رییس دفتر جمهوری اسلامی» آشنا شویم و به شما احسنت بگوییم!
دست شما -اون یکی دست تان البته- درد نکند! :)
