در بهشتی که جلایی پور از آن دفاع می کند و مردم را از تغییر آن می ترساند روستایی در خوزستان هست که تقریبا همه مردان به اعدام محکوم شده اند برای قاچاق مواد مخدر به عنوان یک شغل برای تامین نان خانواده. مسئولان قضایی کرمان گفته اند که پرونده های مواد مخدر تقریبا دستگاه قضایی و بنیان خانواده ها را ویران کرده است. در بهشتی که جلایی پور برای آن سینه می زند تعداد پرونده های قضایی کشور ۸۶ میلیونی ایران از هند یک میلیارد و ۴۰۰ میلیونی بیشتر است. در بهشتی که جلایی پور مردم را از رفتن آن می ترساند دزدی، سرقت، کیف قاپی و موبایل زنی یک شغل است برای نمردن از گرسنگی و برای اینکه صاحبخانه پدر و مادر شما را هنگام زمستان خیابان خواب نکند.

از جلایی پور باید پرسید برای مردم کردستان که با کولبری ارتزاق می کنند هیج نظامی بدتر از جمهوری اسلامی نخواهد بود. برای دخترهای سیستان بلوچستان که با شرمندگی گازوییل فروشی می کنند چه فرقی می کند این نظام یا آن جهنمی که جلایی پور مردم را از آن می ترساند. برای دانش آموزان تهران و مشهد و شیراز و اصفهان که نه معلم دارند و نه کتاتب درسی چه فرقی می کند این نظام با نظام بعدی. با این نظام آموزشی آنها سواد نخواهند داشت، از سهمیه های دانشگاه چیزی نصیب آنها نخواهد شد و شغل و درآمد هم نخواهند داشت. تازه، اگر از باهوش ترین ها باشند و برای مثال پزشک شدند باید برای اسنب کار کنند و اگر رزیدنت تخصصی بودند خودکشی در اثر کار زیاد و حقوق کم در انتظار آنهاست.

آقای جلایی پور مردم را از ادامه داستان جمهوری اسلامی و فدا کردن کشور برای غزه و لبنان و حسن نصرالله بترسانید. مردم را از این بترسانید که مملکت را با مشورت رابط های سفارت روسیه اداره می کنند و انتشار مقاله علیه روس ها در نشریاتی که من و شما در آن کار می کردیم با اگر و اما مواجه است. مردم را بترسانید که بزودی نه آب دارند و نه گاز و نه برق. مردم را بترسانید که تا دو سه سال آینده همین آب و برق و گاز موجود ۳۰ درصد کمتر می شود و این جهنم واقعی است.

آقای جلایی پور بسیاری از مردم بر باد رفتن همه چیز و همه کس خود را روزانه شاهد هستند و در انتظار آینده ای هستند که رهبران مملکت دزد و دروغگو و لواط کار نباشند،، سهام شرکت های نفت و گاز و فولاد به نام خود و خانواده آنها نباشد،، هفتاد درصد کل اقتصاد و بازار سهام را به نام خود و داماد و نوه های زشت خود نزنند،، پول دور زدن تحریم را به حساب شخصی واریز نکنند،، اجازه واردات ماشین خارجی بدهند تا کارخانه های ماشین سازی قاتل و دست نشانده پکن دست از جان مردم بردارند،، دست از فلسطین بازی و دشمنی با آمریکا و جهان بردارند و با اندگی شرافتمندی و میهن دوستی بودجه های کشور را در قالب موشک و بمب و پهپاد به یمن و روسیه و جنوب لبنان ارسال نکنند.

آقای جلایی پور با کمک کدام نهاد، در چه ناز و نعمتی زندگی می کنی، کدام عینک خوش بینی و خوش خیالی را بر چشم داری که به جای همدردی با مردم، بیشتر با کارشناسان وزارت اطلاعات هماهنگی. آقای جلایی پور آژیر فروپاشی اقتصادی اجتماعی اخلاقی را برای نظام به صدا دربیاور نه برای مردم. جهنم مردم ایران سوریه ای شدن فردا نیست. جهنم واقعی همین امروز است که استرس و سرطان و بیماری های قلبی و افسردگی و خشم و گرانی و نا امیدی دارد مردم را درو می کند.

آقای جلایی پور چی می زنی، و با چه کسی !؟

:::