دو. شماری از آخوند‌ها پس از گذشت چهار دهه اینک شاید با تکیه بر روی‌گردانی انکار ناپذیر شمار فراوانی از مردم از حکومت اسلامی و دین و مذهب و بی سرانجام بودن و حس رسیدن به خط پایان این حکومت، زبان گشوده و انتقادهای سختی به حکومت اسلامی و شخص خامنه‌ای می‌کنند. آخوند محقق یزدی که به روشنی در سخنانی به خامنه‌ای گفت اگر راست می‌گویی چرا خودت و چهار پسرت جلو نمی‌افتید و به جنگ نمی‌روید که من نیز پشت سر شما بیایم، بنا بر خبرها اینک دستگیر و در بازداشت به‌ سر می‌برد. یک نمونه دیگر این آخوند است که می‌‌گوید بروید شاه را دعا کنید (منظور محمد رضا شاه است). چرایی آن را در لینک‌های زیر در یوتیوب و یا در اینستاگرام گوش کنید:
https://www.youtube.com/shorts/k8WqtrlvzwU?app=desktop
https://www.instagram.com/azin.fact/reel/C5gPAFlIvHN/

سه. پرسش ولی این است که این آخوندهای معترض که اینک به هر سببی جرأت یافته و به ریشه اصلی این نابسامانی‌ها رسیده‌اند چرا فتوایی گروهی برای اندک گمراهان هنوز باورمند به حکومت نمی‌دهند که این آخوند خامنه‌ای، فردی روانی است که به سبب بیماری، توهم و خود بزرگ بینی و نادانی نه تنها شایستگی هیچ گونه مرجعیتی و در نتیجه رهبری را ندارد که حتا بینش و توانایی اداره یک روستا را هم ندارد. چگونه است که برای کشتن انسان‌های بی‌گناهی که واژه‌‍‌ای بر علیه اسلام گفته باشند فتوا صادر می‌‌کنید ولی در باره این آخوندی که دین و اعتقاد شما را نیز به تمسخر گرفته است و آن‌را بازیچه دیدگاه‌هایِ روان‌پریشانه خود نموده است، حرکتی گروهی نکرده و فتوایی از شما دیده نمی‌شود؟ آیا تردیدی دارید که بانی همه خونریزی‌ها در ایران، غزه، لبنان، سوریه، عراق و یمن آخوند روانی علی خامنه‌ای و باندهای مافیایی وابسته به او است؟

چهار. هم میهنانی بیانیه‌هایی در مخالفت به جنگ"نه به حکومت اسلامی و نه به جنگ" منتشر کرده‌اند. این دیدگاه آنان است و من نیت‌خوانی نمی‌کنم و هرکس حق دارد دیدگاه خود را آن‌گونه که روی‌دادها را درک می‌کند، بیان کند. ولی از دیدِ من چنین برخوردی شعاری است و به دور از روند حقیقی موجود در ایران و منطقه. این جنگ چه ما بخواهیم و چه نخواهیم واقعیتی است که ما توان جلوگیری از آن را نخواهیم داشت و شتری است که در برابر لانه سیدعلی خامنه‌ای خوابیده است و نتیجه بیش از چهاردهه فتنه‌گری و جنگ‌افروزی خمینی، رفسنجانی، او و مافیاهای وابسته به او است. من نیز که به ویژه در بیرون از ایران هستم و از دور دستی بر آتش دارم روشن است که با جنگ و ویرانی مخالف باشم، مشکل ولی روند پیش‌رفت جریان‌ها است که همه به منش و روش حکومت ریاکار و تبه‌کار اسلامی مربوط می‌شود و از دایره تصمیم من و دیگران به دور است. واقعیت این است که حکومت ایران به کشوری بیش از ۱۷۰۰ کیلومتر دورتر از خود موشک پراکنی و حمله برده است و اینک آن کشور، اسراییل می‌خواهد پاسخ درخوری به حکومت بدهد. من تنها آرزویم این است که در پاسخ اسراییل که حتمی است مردم آسیب نبینند و کسانی و مکان‌هایی آسیب ببینند که ریشه همه این نابسامانی‌ها هستند، برود سراغ لانه خامنه‌ای و جایگاه سرداران پوشالی.

پنج. من پنهان نکرده و به روشنی بیان می‌دارم که خواستار براندازی حکومت اسلامی هستم، جنگ را از نزدیک دیده‌ و از جنگ بیزارم ولی اگر حمله به سران حکومت اسلامی زمینه فروپاشی نهایی آن را فراهم کند و به ساختارهای حیاتی، که نیازهای مردم به آن وابسته است، و زیرساخت‌ها و سرمایه‌هایِ ملی ما آسیب نزند آن را به سود مردم ایران می‌بینم. مردم ما در بی‌پناهی و گرفتاری‌هایِ ریز و درشت هر روزه تا چه زمانی باید تاوان ندانم‌کاری‌ها و دیوانگی‌هایِ یک آخوند روانی و گروهی سرداران خائن به میهن و مردم را بدهند؟ دیگران اگر برای برون رفت از این وضع غیرقابل تحمل در ایران راه عملی، و نه شعاری، بهتری دارند خوب کسی جلوی آنان را نگرفته است و وارد میدانِ انجامِ عملی آن شوند.

کورش گلنام
*
*