بخاطر دارم که اولین رئیس جمهور ایران ابوالحسن بنی صدر در اوایل سال ۵۹ به زادگاه من چابهار آمد و در استادیوم قدیمی فوتبال چابهار او را دیدم و بعنوان دانشجوی چابهاری با او صحبت کردم و قول داد که بزودی محرومیت‌های عمدی به گفته او "دوران طاغوت" در سیستان و بلوچستان برطرف خواهند شد. بیش از ۴۴ سال از آن روز گذشت. اما محرومیت، فقر، تبعیض، مرگ و سرکوب و ناروا گزینی سیستماتیک و اعدام و کشتار و ناامنی و درگیری‌های مسلحانه در طی بیش از چهار دهه سیر فزونی داشته‌اند و استان همچنان محروم ترین و مظلوم ترین استان کشور می‌باشد.

تجربه هشت رئیس جمهور قبلی ثابت کرده است سفر مسعود پزشکیان بعنوان "تدارکاتچی نظام" به زاهدان و دیدار او با علمای بلوچ، معتمدین و مقامات محلی و استانی هیچ چیزی را تغییر نخواهد داد. البته مطمئن هستم که او نیز به سیاق اسلاف خویش به "وعده درمانی" خواهد پرداخت و در راستای تبلیغ شعار "گسترش عدالت" و وفاق ملی همان وعده‌های سر خرمنی را خواهد داد که دیگران داده‌اند. اما وی ماموریت مهم دیگری نیز از طرف نظام دارد، و آن هم "آشتی مردم بلوچ با نظام" است تا از خواسته‌های برحق خود در مورد محاکمه و مجازات آمرین و عاملین جمعه‌های خونین زاهدان و خاش صرف نظر کرده و به دریافت دیه کفایت کنند. زیرا نظام تحت هیچ شرایطی حاضر به قصاص مامورین خود برای ریختن خون بلوچ نیست. نکته آخرین اما مهم دیگر اینکه حتی بسیار بیشتر از بقیه نقاط کشور، تصمیم گیرنده اصلی در امنیتی ترین و محروم ترین استان کشور سپاه و عوامل امنیتی اطلاعاتی می‌باشند و نه دولت و یا استاندار.

عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن