اما این وسط خانم مسیح علی نژاد، طبق معمول همه وقت، که هر اتفاقی در جامعه می افتد یک سیم خود را به آن وصل می کند، در صفحات مجازیِ خود، عکس هایی با مایو در کنار دریا از خودش منتشر کرد که اگر زمان دیگری غیر از این رویداد این کار را کرده بود مساله ی خودش بود و اصلا اهمیتی نداشت، ولی وقتی در کنار این عکس ها با اشاره به کنسرت خانم پرستو نوشت که:
«این روزها اما از بخشی از مخالفتن جمهوری اسلامی می شنوم که همان جمله‌ها را علیه پرستو احمدی می‌شنوم او را که با لباسی برازنده علیه ممنوعیت صدای زنانه کنسرت اعتراضی برگزار کرد مورد خطاب قرار می‌دهند و واژه ی «لخت شدن» را برای تحقیرش به کار می‌برند. ما زنان ایرانی فقط با آخوندهای عمامه‌ به سر مشکل نداریم. با آخوندهای کراواتی هم باید بجنگیم.آنان که آزادی زنان را تنها در چهارچوب باورها و اعتقادات خود به رسمیت می‌شناسند. روح و روان بسیاری از زنان ایران از این دونوع آخوند زخمی است. می‌گویند شما می‌خواهید لخت شوید. می‌گویند لخت شدن مبارزه نیست. می‌گویند آزادی با بی‌حیایی فرق دارد.در جایی که بدن زنان سالهاست که تبدیل به میدان قدرتنمایی شما جماعت ضد زن شده، اتفاقا لخت شدن هم نوعی مبارزه است. هرکس به شما گفت که می‌خواهید لخت شوید به او بگویید بله اگر لخت شدن ما خط قرمز شماست ما با کمال میل از آن عبور می‌کنیم و چنین خواهیم کرد. ما می‌جنگیم که دیگر تن و بدنمان ابزار سرکوبگری شما نباشد....»
گفتم این چند خط را بنویسم که اتفاقا موضوع زنان و مردان ما لخت شدن نیست بلکه ساقط شدن حکومت نکبت اسلامی با تمام اجزای آن و به هر صورت لخت و پوشیده و عمامه و شاپو به سر آن است. وقتی حکومت نکبت اسلامی ساقط شد، زنان هم آزاد می شوند و مثل زنان کشورهای آزاد لباس مناسب با موقعیت به تن می کنند. لب دریا با مایو می روند، در میهمانی لباس میهمانی به تن می کنند، و در محل کار لباس کار. این ها بدیهیات کشور آزاد است. غیر از این در بخش های تعیین شده و در سوناها هم باز مثل کشورهای پیشرفته زن و مرد می توانند اصلا لباس نپوشند و در کنار هم کاملا برهنه باشند.

کار خانم پرستو احمدی لخت شدن نبود، و فکر نمی کنم آدم سالم از اجرای هنری ایشان، تشویق به لخت شدن را استنباط کرده باشد. لباس ایشان لباس شبی کاملا متناسب با برنامه ای بود که اجرا کرد.

خانم علی نژاد البته سن اش قد نمی دهد که بداند خانم ها در دوران پادشاه فقید، در کنار دریا و در استخرها با مایو و بیکینی حاضر می شدند و این لباس مناسب با مکان را بر تن می کردند. آن هایی هم که مانند مادر خودِ ایشان چادری بودند، چادر به سر می کردند و طبیعتا به استخر و دریا نمی رفتند. این ها موضوعاتی نیست که نیاز به این همه استدلال داشته باشد.

حالا ایشان فکر می کند با انتشار عکس هایش با مایو در رقابت با خانم پرستو، مثلا در ایران انقلاب خواهد کرد، می توان با قاطعیت گفت که خیر، با این کار انقلاب نخواهد شد اما به انقلابی که قطعا رخ خواهد داد، گند زده خواهد شد چنان که در ۱۴۰۱ چنین شد و اتفاقا یکی از گندزنندگان خودِ سرکار خانم علی نژاد بود.

موقع «مثلا» بهار عربی، دخترکی مصری به نام علیا ماجده بالاتنه اش را لخت کرد که کاری خاص و نه تقلیدی در آن موقعیت بود که البته اثر خاصی بر جنبش مردم مصر نداشت ولی به محض برهنه شدن او عده ای از زنان خارج نشین ایرانی، شروع کردند در پارک های اروپایی تن و بدن لخت شان را بیرون انداختن و عکس های مختلف از خودشان گرفتن و مبارزه ی امثال ماجده و مردم مصر را با خودنمایی های خود تبدیل به کاری مسخره کردند.

خانم علی نژاد!
امکان برای «انقلاب کردن» و خود را انقلابی نشان دادن خاصه در خارج از ایران بی نهایت است و شما هم در عرصه های مختلف مثل آوازخوانی، رهبرنمایی، عکس گرفتن با سران کشورهای بزرگ، حضور در کنفرانس های مهم بین المللی و امثال این ها تلاش های بسیاری در این زمینه مبذول داشته اید.

حالا خانم پرستو احمدی کاری کرده است متفاوت، که شما هم ایشاللا خواهید توانست کاری نه مشابه ایشان بلکه با ابتکار خودتان انجام دهید که بر خلاف تلاش های قبلی تان در میان مردم مورد پذیرش قرار گیرد و شما هم مثل خانم پرستو محبوب دل ها شوید.