بی بی سی - شکایت سه ایرانی ساکن ایالات متحده آمریکا از پرویز ثابتی واکنش‌های بسیاری در در شبکه‌های اجتماعی و محافل سیاسی داشته است. این سه نفر آقای ثابتی، از مقامات ارشد سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) در دوره پهلوی را به مسئولیت در «شکنجه» متهم کرده‌اند.
این سه نفر با مقصر دانستن آقای ثابتی در «شکنجه و بدرفتاری» با خود، او را به نهادینه کردن شکنجه در سازمان‌های امنیتی ایران در زمان شاه متهم کرده‌اند و خواهان دریافت غرامت چندین میلیون دلاری شده‌اند.
واکنش‌ها به این ثبت شکایت کاملا متفاوت بوده و برخی به تمجید آقای ثابتی و تقبیح شکایت کنندگان پرداخته‌اند و برخی نیز از این شکایت استقبال کرده‌اند.
برخی از مدافعان پرویز ثابتی، به شاکیان با عناوینی چون «تروریست پنجاه و هفتی» و یا «پرونده سازی مبتذل چپ‌ها» حمله کرده‌اند و در مقابل عده‌ای این دفاع‌ها را «سفیدشویی جنایتکاران ساواک» دانسته‌اند.
آقای ثابتی در مستندی که از شبکه من‌وتو پخش شد، ادعاهای دست داشتن در «شکنجه» زندانیان را رد کرده است.
پروز ثابتی از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ رئیس اداره سوم و قائم مقام ساواک بود که براساس گزارش‌ها «مهم‌ترین» بخش سازمان اطلاعات و امنیت ایران را اداره می‌کرد.
آقای ثابتی پس از اعتراضات ۱۴۰۱ در یکی از تجمعات ایرانیان خارج از کشور پس از ۴۶ سال برای اولین بار در انظار عمومی دیده شد و یک مستند شبکه من‌وتو نیز او را در کانون توجه‌ها قرار داد.
حال با شکایت سه نفر در آمریکا که نام آنها تاکنون علنی نشده، او مجددا در مرکز توجهات قرار گرفته است.
به گزارش خشایار جنیدی، خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی در آمریکا این شکایت در ایالت فلوریدا که گفته میشود آقای ثابتی در آنجا ساکن است ثبت شده و شاکیان «به دلیل نگرانی‌های امنیتی در داخل و خارج از ایران» نامشان را اعلام نکرده‌اند.
این شکایت توسط نهادی به نام «کالکتیو ایرانیان برای عدالت و مسئولیت‌پذیری» تنظیم شده و آنها گفته‌اند آقای ثابتی شکنجه را در دستگاه‌های امنیتی ایران «نهادینه» کرده و در گرفتن «اعتراف تلویزیونی از مظنونین» نقش داشته است.
سه شاکی که گفته میشود سن آنها ۶۸، ۷۲ ساله و ۸۵ سال است در شکایت خود خواستار غرامت ۲۲۵ میلیون دلاری از آقای ثابتی به اتهام «بازداشت و شکنجه» در زمان مدیریتش در ساواک هستند.
واکنش‌ها چیست؟
ایرج مصداقی، زندانی سیاسی سابق ثبت شکایت از پرویز ثابتی را به تلاش برخی از فعالان حقوق بشری برای یک «پروژه نان و آب‌دار» تعبیر کرده است.
احمد باطبی از فعالان دانشجویی زندانی در جمهوری اسلامی در حسابش در شبکه اجتماعی ایکس از این شکایت انتقاد کرده و نوشت: «آنچه امروز سه تن از افراد بی‌مایه در قالب شکایتی ۴۵ صفحه‌ای از #عالیجناب_پرویز_ثابتی مطرح کرده‌اند، نه در جستجوی عدالت که ابزاری برای پیشبرد اهدافی سیاسی است.»
مریم معمارصادقی هم گفته است: «از با محبت‌ترین، با انصاف‌ترین، باسوادترین عضوهای خانواده‌ام در ساواک خدمت کردند. همدیگر را انقدر راحت قضاوت نکنیم.»
شهرام ماکویی، پزشک طرفدار شاهزاده رضا پهلوی نیز خواهان افشای هویت شاکیان و فشار بر وکیل مدافع آنها شده است.
برخی کاربران هم اقدام به انتشار عکس‌های چپگرایان مسلح یا زندانیان دوره حکومت پهلوی کرده‌اند که در جمهوری اسلامی به مقامات عالیه رسیده‌اند و با این استدلال که این مقام‌ها زنده و سالم مانده‌اند، نوشته‌اند تصاویر این چنینی «برای اثبات ساواک روسفید تاریخ کافیست.»
در مقابل کوروش صحتی، فعال سیاسی و روزنامه‌نگار موافق این شکایت بوده و در حسابش در ایکس نوشته «شکنجه، شکنجه است، استبداد، استبداد.»
علی افشاری، فعال سابق دانشجویی که مدتی در جمهوری اسلامی زندانی بوده هم نوشته «ثابتی یک تمثیل است. هیچ چیز بهتر از آن در اثبات حقانیت انقلاب بهمن ۵۷ و تباهی درمان‌ناپذیر حکومت وابسته، دیکتاتوری و فاسد پهلوی نیست.»
آیدا قجر، روزنامه‌نگار هم در ایکس نوشته است: «نمی‌شه به شکنجه‌های جمهوری اسلامی اعتراض داشت ولی شکنجه‌های ساواک یا حکومت‌های قبل‌تر رو سفیدشویی کرد. نمی‌شه دنبال دموکراسی بود و از عدالت فرار کرد. نمی‌شه شکنجه‌گر عمامه‌به‌سر بد باشه و شکنجه‌گر کراواتی خوب. نمی‌شه اسمت رسانه باشه ولی بنگاه تحریف و تهدید باشی!»
برخی کاربران هم پرویز ثابتی را با اسدالله لاجوری مقایسه کرده‌اند که به گفته زندانیان سیاسی پس از انقلاب ۱۳۵۷ در زندان‌ها مسئول سختگیری بر مخالفان و شکنجه آنها بود.
ایندیپندنت که برای اولین بار شکایت سه نفر از پرویز ثابتی را رسانه‌ای کرد آقای ثابتی را «معمار نهادینه سازی شکنجه» در ایران خوانده بود و نوشته بود شاکیان او را یکی از «قدرتمندترین و مخوف‌ترین مردان» رژیم شاه خوانده‌اند. بر این مبنا یکی از شاکیان گفته بود که در دوران بازداشتش به او برق وصل کرده و او را از سقف با مچ‌هایشان آویزان کرده بودند درحالیکه وزنه‌هایی به او متصل بود.
از من می‌پرسند خامنه‌ای به کجا می‌رود
پایان تلخ
