نکته تلخ و عبرت‌آموز در این میان، نقش برخی گروه‌ها و شخصیت های راست افراطی سلطنت‌طلب است که در جریان انتخابات ریاست جمهوری اخیر، بدون درک درست از ماهیت و سیاست‌های ترامپ، او را قهرمانی خیالی برای براندازی رژیم اسلامی معرفی کردند و کمپین‌های حمایتی برایش به راه انداختند و صفحات سوسیال مدیای خود را در اختیار این کمپین گذاشتند . این گروه‌ها، که خود را وارثان انحصاری نهاد پادشاهی و پاسداران جدید نام مقدس «خلیج فارس» می‌دانند، امروز باید پاسخگوی ملتی باشند که خیانت به تاریخ و جغرافیای خود را هرگز فراموش نخواهد کرد.

اکنون، ترامپ نه تنها در پی مذاکره با رژیم کثیف اسلامی برآمده، بلکه به گستاخی پا را فراتر نهاده و به تحریف نام خلیج همیشه فارس چشم دوخته است؛ خلیجی که ریشه در شناسنامه تمدن ایرانی دارد و سندی است بر هزاران سال حاکمیت و فرهنگ ملت بزرگ ایران.

اگرچه واقعیت تلخ این است که در چهار دهه گذشته، بهره‌مندی از ثروت‌های سرشار این دریا به دست دولت‌های حاشیه جنوبی آن افتاده و سواحل شمالی‌اش جز فقر و محرومیت نصیبی نبرده‌اند، و تغییر نام آن نه بر سفره مردم ایران اثری دارد و نه بر معادلات قدرت در منطقه. آنچه تغییر می‌کند، صرفاً نشانی از توهین و تحقیر هویت ایرانی است، که هر ایرانی آزاده و پاک‌نهاد آن را با خون دل رد می‌کند.

تاریخ، بی‌گمان شرمسار آنان خواهد بود که به امید سراب، چشم بر واقعیت بستند و با بی‌ درایتی و بی تاملی، دست حمایت به سوی شخصی دراز کردند که امروز با گستاخی، به قلب غرور ملی ایرانیان خنجر می‌زند. اکنون، آن گروه ها و شخصیت های سیاسی که بسیار خوب شناخته شده هستند باید در پیشگاه ملت ایران سر افکنده و پاسخگوی این بی‌حرمتی آشکار باشند.

نام «خلیج فارس»، نه واژه‌ای ساده که میراثی مقدس است؛ خط قرمزی که عبور از آن، دشمنی آشکار با تاریخ، فرهنگ و ملت ایران به شمار می‌آید. ایرانیان، با هر گرایش و باور، در دفاع از این نام، همدل و همصدا خواهند بود و هر که در این مسیر خیانت ورزد، در حافظه تاریخی این ملت جایگاهی جز ننگ و نکوهش نخواهد یافت.