1/ توانائی درخشانِ «اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان»، در سازمان‌دهی و هدایتِ اعتصابِ سراسری این صنف، نشانه‌ای است از پختگی، آبدیدگی و ارتقاء ذهنی و عملی جامعه مدنی ایران.

همین توانائی درخشان را در برخی تظاهرات و اعتصاب‌های کارگری و کارمندی، و به‌ویژه در حرکت‌های صنفی و دمکراتیکِ معلم‌ها و فرهنگیان، دیده‌ایم.

2/ اعلامِ حمایتِ گسترده‌ی تشکل‌های گوناگونِ صنفی از اعتصابِ سراسری رانندگان و کامیون‌داران، نشانه‌ای است از آمادگی زمینه برای گذار از همبستگی و حمایتِ معنوی به همبستگی و حمایتِ عملی و از جمله اعتصابِ صنف‌ها در همبستگی و حمایت از اعتصابِ یک صنف.

این نمودها نشانه‌های آشکاری هستند از گامی بلند در ارتفاء جامعه مدنی و هسته‌های مقاومتِ سازمان‌یافته‌ی مردم در برابرِ استبدادِ حکومتی.

مبارزه و مقاومتِ مردمی رو به ارتقاء دارد و حکومت، اسیر در شبکه‌ی یحران‌های خودساخته، روز به روز درمانده‌تر می‌شود.

فرج سرکوهی: پیوندِ مبارزه صنفی و گذارِ دموکراتیک / جامعه‌شناسی در زندان

:::