از زمینهای چمن فوتبال در پایگاههای موشکی چه میدانیم؟
فکت نامه - انتشار تصاویر ماهوارهای متعدد از سایتهای موشکی مختلف که همگی ویژگی مشابهی دارند، این پرسش را برای افکار عمومی بهوجود آورده که آیا این زمینهای چمنکاریشده، تصادفیاند یا بخشی از یک طرح سازمانیافته؟
برخی آن را نشانه رخنه اطلاعاتی و علامتگذاری تعمدی عوامل نفوذی میدانند و برخی دیگر آن را به حساب ابتکار (یا سادهانگاری) داخلی سپاه برای ایجاد امکانات رفاهی در پایگاهها میگذارند.
فکتنامه ۳۵ پایگاه موشکی و پهپادی زیرزمینی یا تونلی یا روی زمینی جمهوری اسلامی ایران را بررسی کرده و از میان آنها ۲۴ پایگاه زمین فوتبال دارند و بقیه هم بیشتر در مناطق صعبالعبوری هستند که امکان ساخت زمین فوتبال در آنها نیست.
تعدادی از پایگاههایی که زمین فوتبال ندارند، اتفاقا در غرب کشور بودهاند و هم از آنجا به اسرائیل حمله شده و هم اسرائیل دهانههای آنها را هدف قرار داده است.
هدف ساخت زمین فوتبال در نزدیکی پایگاههای موشکی چیست؟
در پایگاههای موشکی، پرسنل باید برای مدت طولانی در محیطی ایزوله و معمولا در دل کوه و بیابان، زندگی کنند. برای همین فراهم آوردن شرایطی که بتوان زندگی را مطلوبتر کند، یکی از فاکتورهای مهم برای عملکرد مناسب پایگاه است. در دنیا در مکانهای مشابه، امکانات تفریحی و ورزشی مطلوبی در کنار پایگاه برپا میشود. برای نمونه، یک کاربر نزدیک به جمهوری اسلامی ایران، دو پایگاه یکی در چین و دیگری در عربستان را نشان میدهد که امکانات ورزشی مشابهی برای پرسنل دارد.
زمین چمن، درخت اکالیپتوس و تئوری الی کوهن
با اینحال یکی از ترندهای مهم اینترنت حداقل در توییتر و اینستاگرام، اشاره به روش الی کوهن، جاسوس مشهور اسرائیل در دهه ۱۹۶۰ است که به بالاترین ردههای امنیتی در سوریه رسیده بود. او پیش از جنگ ششروزه به ارتش سوریه پیشنهاد داده بود که برای ایجاد امکانی برای استراحت سربازان سوریه، در محل سنگرهایشان در جولان، درخت اکالیپتوس بکارند. این درختهای اکالیپتوس بعدا به علامتی تبدیل شد که ارتش اسراییل با استفاده از آنها بتواند اهدافش را پیش از شروع جنگ، دقیقا شناسایی کند. برای همین این گمانه مطرح شده که آیا این زمین های فوتبال میتواند چنین کاربردی داشتهباشد؟
در پاسخ باید گفت، بههیچ وجه نمیتوانیم بگوییم که اسرائیل چطور این مکانها را شناسایی کردهاست. اما با توجه نوع و گستردگی عملیات اسرائیل و بهخصوص نیروهای امنیتی آن در سطح شهر تهران (برای نمونه کشتهشدن سردار علی شادمانی در کوههای سمت آبشار تهران) میتوان گفت، اسرائیل به راحتی دسترسیهای دقیقتری برای ردیابی مکان دقیق این پایگاههای موشکی دارد.
از طرف دیگر پایگاههای مهم موشکی سپاه بهخصوص در غرب کشور وجود دارد که از آنها مستقیما به اسرائیل حمله هم شدهاست، اما زمین فوتبال ندارند و در جنگ از بین رفتهاند. پس اسرائیل حتی اگر در یک عملیات نفوذ اطلاعاتی، با زمینهای چمن فوتبال، پایگاههای موشکی را علامتگذاری هم کردهباشد، روشی مستقل از زمینهای فوتبال برای شناسایی دارد که ممکن است تصاویر ماهوارهای، رصد میدانی یا فعالیت سایبری باشد.
عقل سلیم در چنین مواردی ابزاری دارد که به آن «تیغ اوکام» (اصل اختصار تبیین) میگویند. تیغ اوکام، ابزاری برای حذف فرضیهای که پیشفرضهای زیادی دارد و پیچیدهتر است به نفع فرضیه سادهتر است. براین اساس میتوان گفت ادعای اینکه این زمینهای فوتبال، برنامه اسرائیل برای شناسایی پایگاههای موشکی باشد، کمتر از این است که اینها صرفا تاسیساتی برای رفاه پرسنل موشکی بودهباشد.
زمین چمن، درخت اکالیپتوس و تئوری الی کوهن
با اینحال یکی از ترندهای مهم اینترنت حداقل در توییتر و اینستاگرام، اشاره به روش الی کوهن، جاسوس مشهور اسرائیل در دهه ۱۹۶۰ است که به بالاترین ردههای امنیتی در سوریه رسیده بود. او پیش از جنگ ششروزه به ارتش سوریه پیشنهاد داده بود که برای ایجاد امکانی برای استراحت سربازان سوریه، در محل سنگرهایشان در جولان، درخت اکالیپتوس بکارند. این درختهای اکالیپتوس بعدا به علامتی تبدیل شد که ارتش اسراییل با استفاده از آنها بتواند اهدافش را پیش از شروع جنگ، دقیقا شناسایی کند. برای همین این گمانه مطرح شده که آیا این زمین های فوتبال میتواند چنین کاربردی داشتهباشد؟
در پاسخ باید گفت، بههیچ وجه نمیتوانیم بگوییم که اسرائیل چطور این مکانها را شناسایی کردهاست. اما با توجه نوع و گستردگی عملیات اسرائیل و بهخصوص نیروهای امنیتی آن در سطح شهر تهران (برای نمونه کشتهشدن سردار علی شادمانی در کوههای سمت آبشار تهران) میتوان گفت، اسرائیل به راحتی دسترسیهای دقیقتری برای ردیابی مکان دقیق این پایگاههای موشکی دارد.
از طرف دیگر پایگاههای مهم موشکی سپاه بهخصوص در غرب کشور وجود دارد که از آنها مستقیما به اسرائیل حمله هم شدهاست، اما زمین فوتبال ندارند و در جنگ از بین رفتهاند. پس اسرائیل حتی اگر در یک عملیات نفوذ اطلاعاتی، با زمینهای چمن فوتبال، پایگاههای موشکی را علامتگذاری هم کردهباشد، روشی مستقل از زمینهای فوتبال برای شناسایی دارد که ممکن است تصاویر ماهوارهای، رصد میدانی یا فعالیت سایبری باشد.
عقل سلیم در چنین مواردی ابزاری دارد که به آن «تیغ اوکام» (اصل اختصار تبیین) میگویند. تیغ اوکام، ابزاری برای حذف فرضیهای که پیشفرضهای زیادی دارد و پیچیدهتر است به نفع فرضیه سادهتر است. براین اساس میتوان گفت ادعای اینکه این زمینهای فوتبال، برنامه اسرائیل برای شناسایی پایگاههای موشکی باشد، کمتر از این است که اینها صرفا تاسیساتی برای رفاه پرسنل موشکی بودهباشد.