به گزارش روزنامۀ بلژیکی «اکو» روز شنبه ۶ سپتامبر، بروکسل صحنۀ گردهمایی بزرگ سازمان مجاهدین خلق ایران خواهد بود. قرار است در این روز در میدان مشهور «اتومیوم»، ده‌ها هزار نفر از ایرانیان تبعیدی و حامیان این سازمان از کشورهای مختلف اروپا به دعوت «شورای ملی مقاومت ایران»یک گردهم‌آیی برگزار کنند. برگزارکنندگان این گردهم‌آیی صدها اتوبوس برای نقل و انتقال افراد از آلمان، فرانسه، هلند و دیگر کشورها تدارک دیده‌اند و خود را آماده نمایش یکی از بزرگ‌ترین اجتماعات سیاسی ایرانیان خارج از کشور کرده‌اند
ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه
به نوشتۀ روزنامۀ بلژیکی این گردهم‌آیی تنها به حضور فعالان ایرانی محدود نخواهد بود. چهره‌های سیاسی سرشناسی از غرب نیز در آن شرکت می‌کنند، از جمله مایک پنس، معاون پیشین رئیس‌جمهوری آمریکا و گی فرهوفستاد، نخست‌وزیر پیشین بلژیک. پیش‌تر نیز شارل میشل، رئیس پیشین شورای اروپا، در نشستی مشابه در رم از «ضعف رژیم ایران» سخن گفته بود. حضور این شخصیت‌ها در گردهم‌آیی مجاهدین نشان می‌دهد که این سازمان توانسته است دست‌کم در عرصۀ لابی‌گری، حمایت بخشی از سیاستمداران غربی را به دست آورد.
روزنامۀ «اکو» می‌افزاید : شورای ملی مقاومت ایران بازوی سیاسی «سازمان مجاهدین خلق ایران» است : گروه چریکی که در دهه ۱۹۶۰ میلادی با الهام از اسلام و مارکسیسم شکل گرفت، در سقوط رژیم پهلوی نقش داشت و پس از انقلاب ۱۹۷۹، زیر فشار نظام تازه‌تأسیس جمهوری اسلامی به تبعید رانده شد. این سازمان در جنگ ایران و عراق با صدام حسین متحد شد؛ تصمیمی که به نوشتۀ روزنامۀ بلژیکی و کارشناسانی چون تیه‌ری کوویل، پژوهشگر مؤسسۀ روابط بین‌الملل و استراتژیک (IRIS)، «اشتباهی راهبردی» بود و هنوز سایه‌اش بر اعتبار اجتماعی این گروه در ایران سنگینی می‌کند.
با این همه، شورای ملی مقاومت خود را بزرگ‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین نیروی اپوزیسیون ایرانی می‌داند. مسئولان آن مدعی‌اند شبکه‌ای از «واحدهای مقاومت» در داخل ایران دارند که روز به روز گسترش می‌یابد. برنامه‌های ماهواره‌ای آنها، هرچند در ایران ممنوع است، ولی به گفته خودشان مخاطبان زیادی دارد و جوانان را به پیوستن به این واحدها تشویق می‌کند.
👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه
روزنامۀ «اکو» می‌افزاید : با وجود این ادعاها، کارشناسان مستقل نسبت به پایگاه واقعی این گروه در داخل ایران تردید دارند. به باور تیه‌ری کوویل، «قدرت لابی‌گری در غرب لزوماً به معنای حمایت مردمی در ایران نیست». علاوه بر این، شیوه سازمانی مجاهدین خلق - صفوف یک‌دست، لباس‌های متحدالشکل و رعایت اجباری حجاب سختگیرانه برای زنان - تصویر یک فرقه را تداعی می‌کنند. همچنین این شورا تمایل دارد اعتبار جنبش‌های دیگر، از جمله جنبش «زن، زندگی، آزادی» را که در سال ۲۰۲۲ به نقطۀ اوج اعتراضات داخلی بدل شد، کم‌اهمیت جلوه دهد.
روزنامۀ بلژیکی در ادامه می‌افزاید : این نمایش قدرت در زمانی برگزار می‌شود که مناقشه بر سر برنامۀ هسته‌ای ایران بار دیگر در صدر دستور کار بین‌المللی قرار گرفته است. سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و بریتانیا) در ۲۸ اوت سازوکار موسوم به «اسنپ‌بک» را فعال کرده‌اند و اگر ظرف ۳۰ روز توافق تازه‌ای حاصل نشود، تحریم‌های تعلیق‌شدۀ سازمان ملل به طور خودکار علیه جمهوری اسلامی ایران بازخواهند گشت. شورای ملی مقاومت از این روند استقبال می‌کند و بر این باور است که فشار حداکثری می‌تواند زمینه‌ساز خیزش تازه‌ای علیه جمهوری اسلامی شود.
همزمان با افزایش فشار خارجی، شورای ملی مقاومت بر شدت گرفتن سرکوب در داخل ایران انگشت می‌گذارد. به گفتۀ یکی از اعضای آن، تنها در چند ماه گذشته ۲۱ هزار نفر به دلایل سیاسی بازداشت شده‌اند و از آغاز سال جاری میلادی تاکنون بیش از هزار و پانصد نفر در ایران اعدام شده‌اند. تنها در سه روز پایانی اوت و آغاز سپتامبر، به ادعای آنان، ۳۲ زندانی به دار آویخته شده‌اند. این آمارهای مستقل قابل تأیید نیست، اما با داده‌های سازمان ملل دربارۀ رکورد جهانی اعدام در ایران هم‌خوانی نسبی دارد.
شورای ملی مقاومت از سال ۲۰۰۶ «طرح ده‌ماده‌ای» خود برای برپایی جمهوری‌ای دموکراتیک و چندحزبی در ایران را تبلیغ می‌کند؛ طرحی که بر برابری زن و مرد تأکید دارد. حامیان غربی این شورا، مانند گی فرهوفستاد، خواستار گشودن کانال‌های رسمی ارتباط میان اتحادیه اروپا و این سازمان و در عین حال تشدید تحریم‌ها علیه سپاه پاسداران و جمهوری اسلامی هستند.
گردهمایی روز شنبه در بروکسل بیش از هر چیز آزمونی است برای سنجش ظرفیت بسیج سازمان مجاهدین در تبعید، اما همزمان نشان می‌دهد که نزاع بر سر آینده ایران نه تنها در خیابان‌های تهران، بلکه در قلب پایتخت‌های اروپایی نیز ادامه دارد.
پایان اصلاحات در گرو یک امضا
