ابتدا نتیجه ی این نوشته را بگویم تا منظورم کاملا مشخص باشد:

طی چند هفته ی گذشته هیاهوی بسیاری بر سر اظهار نظر جناب استاد امیر طاهری در باره گردانندگان نوفدی و دفترچه اضطراری به راه افتاده و استاد امیر طاهری توسط هوچی گرانِ مرکب از دوستداران احساساتی رضا شاه دوم و ماموران سایبری حکومت نکبت متهم به ضدیت با شاهزاده رضا پهلوی که جناب طاهری ایشان را به درستی رضا شاه دوم می نامند شده است که این اتهام را حتی بدون استدلال می توان رد کرد و آن را بی پایه دانست چرا که علاقه ی جناب استاد به رضا شاه دوم و پادشاهی مشروطه اظهر من الشمس است و نیاز به اثبات ندارد.

اما فرمایش جناب استاد آن قدر متین و مستدل است که از نظر محتوایی نیز نمی توان کمترین خرده ای بر نظر ایشان گرفت.

متاسفانه من به دلیل شکستگی دست توانایی تایپ زیاد و ورود به جزییات ندارم ولی کلیاتی که درک کرده ام در صورت درست خوانده شدن برای افراد بی غرض و مرض کافی خواهد بود.

مشکل جناب استاد با شخص رضا شاه دوم یا پادشاهی مشروطه نیست بلکه با آسیب هایی ست که پذیرش دفترچه اضطرار و دنباله روی از جوانان بی تجربه و تازه از جمهوری اسلامی به پادشاهی رسیده ی نوفدی و تدوین کنندگان دفترچه مزبور،،، به رضا شاه دوم و پادشاهی مشروطه وارد خواهد آورد. نگاه تیزبینانه و مبتنی بر تجربه ی جناب طاهری به آشی ست که گروهی از افراد گرد آمده در حول شاهزاده در حال طبخ هستند و به شدت به شاهزاده آسیب خواهد رساند.

خاطرم هست که عین همین انتقادها را من به جریانی که باعث شده بود، شاهزاده خود را در سطح «سخنگو»ی یک گروه پایین بیاورد، یا با افراد فریبکار سیاسی پشت یک میز برای تصمیم گیری های بیانه ای و مبارزاتی بنشیند، در موقع خود کردم و البته هواداران تندرو و بله قربان گو و نیز سایبری های پنج گانه در همان زمان حملات شدیدی به من کردند که بعد از چند هفته و چند ماه درستی این انتقادها مشخص شد و اکنون اگر به سخنان متین و مستدل و مبتنی بر اسناد تاریخی جناب طاهری توجه نشود طولی نخواهد کشید که صحت این سخنان برای همگان از جمله رضا شاه دوم مشخص خواهد شد.