این حکومت بار جدال‌های ناتمامی را که از روز تاسیس جمهوری اسلامی با جهان و با ملت ایران داشت، ۴۶ سال آزگار است که به دوش می‌کشد و رئیس‌جمهوری این نظام و هیئت همراه او با همان منطق و با همان کوله‌بار همیشگی، روز سه‌شنبه به نیویورک می‌روند.

حضور نمایندگان جمهوری اسلامی امسال با سال‌های گذشته کمی متفاوت است؛ تفاوتی که به مصیبتی برمی‌گردد که با فعال شدن مکانیسم ماشه یا همان بازگشت تمامی تحریم‌های معوق‌شده ۱۰ سال پیش سازمان ملل طبق قطعنامه ٢٢٣١، از روز جمعه پیش‌ رو آغاز خواهد شد.

به عبارت ساده‌تر، در ۱۰ سالی که از امضای توافق برجام گذشت، نه توانستند مشکلات دیپلماتیک و پرونده هسته‌ای خود را با جهان حل کنند، نه مشکلشان با مردم ایران را. اینک حاکمانی بی‌اعتبار از منظر جهانی و بدون مشروعیت از نگاه مردم ایران، در مسیر نیویورک‌اند تا بلکه با ترفند و حیله و نیرنگ، تا پیش از روز جمعه چهارم مهرماه، جلو فعال شدن مکانیسم ماشه را بگیرند.

به فعال شدن مکانیسم ماشه در روز جمعه نگاه کنیم و ببینیم در صورت عملی شدن آن، دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد. حکومتی‌ها به برنامه‌های خبری صداوسیما می‌آیند و به مردم می‌گویند که «نگران نباشید! تحریم‌های سازمان ملل با تحریم‌های فعلی که ایالات متحده آمریکا اعمال کرده است، تفاوتی ندارند» یا می‌گویند که «۱۱ سال پیش هم تحریم‌های قطعنامه ٢٢٣١ سازمان ملل اجرا می‌شد و اوضاع خیلی بد نبود» یا اینکه «دور زدن تحریم‌ها ممکن است و با بازگشت آن‌ها، مشکل بزرگی ایجاد نخواهد شد».