امروز اکثریت مردم، کارگزاران حکومت، و اپوزیسیون جمهوری اسلامی به این جمع بندی رسیده اند که ادامه نحوه کنونی حکمرانی مقدور نیست و باید در آن تجدید نظر شود، اما این جابجائی ریل از چه طرقی امکان پذیر است، ما در این یادداشت به سه راهکار می پردازیم:

1. 1. تغییر،

این روش که بنام رویکرد چینی نامیده می شود، اشاره به تغییر پس از مرگ مائو دارد، که تنگ شیائو پینگ که قبلا توسط مائو خانه نشین شده بود به قدرت برگشت و با تغییر ریل حکمرانی، چین را وارد شرایط جدیدی کرد و آن همکاری با کشورهای سرمایه داری، جذب سرمایه، تولید کلان ارزان با استفاده از نیروی کار فراوان چینی، و به تبع آن توسعه اقتصادی البته بدون گشایش سیاسی بوده است.

در این روش ضمن حفظ نام "کمونیسم" در چین، هیچ نشانی از آن باقی نمانده است، و کارگزارانی که در زمان مائو میداندار صحنه بودند در قدرت باقی ماندند و به استفاده از منافع حضور در حکومت ادامه دادند.

این تغییر حامل دمکراسی برای کشور نخواهد بود.

در ایران افرادی مثل روحانی برای اجرای نقش تنگ شیائوپینگ آماده هستند، اما آنچه از اجرای این نقشه جلوگیری می کند، عدم مرگ خامنه ای است. آیا امکان وجود دارد که نیروهای سیاسی داخلی یا فشارهای خارجی، شرایط را برای تغییر سیاست‌ها و ریل حکمرانی ایران هموار کنند؟

بنظر می رسد، خامنه ای که تا بحال در برابر تغییر مقاومت کرده، با خود می اندیشد که عمر زیادی از او باقی نمانده لذا بهتر است این رفتار خود را تا مرگ ادامه دهد تا در تاریخ نوشته شود او مرد مقاومی بود و بر عقیده خود تا پایان زندگی پایبند ماند. از طرف دیگر علیرغم علاقه او به این لقب در تاریخ، بشدت به زندگی وابسته است و حاضر نیست خود را در معرض خطر قرار دهد، لذا با حساسیت بسیار در حفظ جان خود کوشش می کند.

1. 2. تعویض،

مدل "تعویض" به تعویض حکومت در اتحاد جماهیر شوروی به روسیه کنونی اشاره دارد. در این مدل، بخشی از کارگزاران داخل حکومت، به ناتوانی حکومت به تامین زندگی مادی مردم تکیه کرده و با همراه کردن بخشی از مردم، علیه حاکمان رده اول حکومت حمله و آنها را به مبارزه می طلبند، این گروه به کمک مردمی که به دنبال یک زندگی نرمال هستند، بر علیه حکومت شوریده و آنرا با یک حکومت غیر ایدئولوژیک جایگزین می کنند، در این روش، بخش بزرگی از کارگزاران حکومت پیشین در قدرت باقی مانده و الیگارشی های مالی دست نخورده در حکومت بعدی با دست بازتری به فعالیت ادامه می دهند.

روشن است این تعویض حکومت ، به همراه خود دمکراسی نخواهد آورد.

برای اجرای این نقشه در جمهوری اسلامی، بخشی از اصلاح طلبان و حتی افرادی مثل موسوی و تاجزاده آماده اجرای نقش می باشند.