منابع ایران وایر که هر دو در این اردو حضور داشتند، جو اردو را از ابتدا ملتهب توصیف می‌کنند: «وضعیت مثل همیشه نبود. بچه‌ها دسترسی کمتری به گوشی‌های تلفن داشتند. تعداد آدم‌هایی که مراقب بازیکنان بودند هم به نسبت گذشته واقعا بیشتر بود. همه جا هم حضور داشتند؛ در لابی هتل، در رستوران، در راهروهای طبقات بازیکنان، کنار زمین تمرین که پشت هتل قرار داشت. روزهای اول کار خاصی نداشتند. اما بعد نظارت‌شان روی رفت و آمد بازیکنان بیشتر شد.»

اتفاق از بازی نخست مقابل اروگوئه آغاز می‌شود؛ ۱مهر۱۴۰۱ و میان اعتراضات سراسری در ایران.

در فاصله یک روز پس از انتشار اولیه اخبار کشته شدن «نیکا شاکرمی»، «میلاد زارع»، «حدیث نجفی»، «سارینا اسماعیل‌زاده»، «غزاله چلابی»، «ساسان قربانی» و «مهسا موگویی»، تیم فوتبال ایران مقابل اروگوئه قرار گرفت و با گل دقیقه ۷۷ مهدی طارمی به پیروزی رسید.

واکنش بازیکنان پس از گل‌زنی و حلقه شادی‌شان در کنار روزها سکوت آن‌ها در قبال سرکوب‌ها و بازداشت‌ها و قتل‌های حکومتی، نخستین موج اعتراض جامعه ایران را به همراه داشت.

یکی از بازیکنان آن تیم به ایران وایر می‌گوید: «بازی شهر نزدیکی در اطراف وین بود (سن‌پولتن) و ما با اتوبوس برمی‌گشتیم. می‌دانستیم بازی بدون تماشاگران ایرانی برگزار می‌شود. قبل از بازی حمیسی که رییس حراست فدراسیون فوتبال بود به بچه‌ها گفت که گویا گروه‌هایی از مجاهدین قرار بوده وارد ورزشگاه شوند و خراب‌کاری کنند. برای همین جلوی ورودشان را گرفته‌اند. این حرف‌ها هم آن زمان اهمیتی نداشت، چون فکر می‌کردیم همه چیز به زودی تمام می‌شود. بعد از بازی در راه برگشت بچه‌ها شوکه بودند. ما برده بودیم اما خبرها بازتاب بدی بین مردم داشت. می‌گفتند بازیکنان نباید شادی گل می‌کردند.»

وقتی طارمی بی‌پروا فریاد می‌کشید

ساعت حوالی ۱۱ شب به وقت ایران است؛ یکشنبه ۳مهر۱۴۰۱ «سردار آزمون» مهاجم تیم ملی ایران در استوری صفحه اینستاگرام خود تصویری از سرکوب معترضین توسط نیروهای حکومتی را منتشر می‌کند و می‌‌نویسد که به دلیل قوانین سخت‌گیرانه فدراسیون و تیم ملی نمی‌توانسته در مورد اعتراضات حرفی بزند، اما حالا حتی به قیمت خط خوردن از تیم ملی سکوت نمی‌کند. او نوشته بود: «شرم بر شما که به راحتی می‌کشید. زنده باد زنان ایرانی.»

دقایقی بعد مشابه چنین متن‌هایی در صفحات «علیرضا بیرانوند» و «امید سرلک» دروازه‌بان و هافبک این تیم نیز منتشر شد.

منابع ایران وایر اتفاقاتی که در آن شب افتاده را «شبیه به کابوس» می‌دانند.

«شب بود، حوالی ساعت ۹ به وقت وین. کارلوس کی‌روش و تقریبا همه بازیکنان در اتاق‌های‌شان بودند. فقط در لابی هتل و کنار رستوران چند نفر نشسته بودند و حرف می‌زدند؛ مهدی طارمی، علیرضا جهانبخش، احسان حاج صفی، مهدی محمدنبی (نایب رییس فدراسیون)، حمیسی (حراست فدراسیون) و یکی دو نفر از بچه‌های فدراسیون. فکر می‌کنم اولین نفر علیرضا (جهانبخش) بود که استوری سردار را دید. به مهدی (طارمی) نشان داد. بعد استوری سرلک و بیرانوند را دیدند. ما نفهمیدیم چه شد. فقط فهمیدیم مهدی (طارمی) در لابی می‌دود و فریاد می‌زند.»

یکی دیگر از منابع ایران وایر می‌گوید که وقتی مهدی طارمی به طبقه بازیکنان تیم ملی رسید، با صدای فریادهایش، مهمانان سایر طبقات، از وحشت بیرون آمده بودند: «مهدی فریاد می‌زد و فحش می‌داد. اول سراغ بیرانوند و سرلک رفت. فریاد می‌زد که کی گفت استوری بذارید؟ مگه قرار نبود کسی حرفی نزنه؟ ما هیچ وقت مهدی را مثل آن شب ندیده بودیم. جوری شده بود که حمیسی (رییس حراست) و محمدنبی (نایب رییس) داشتند مهدی را آرام می‌کردند.»

یکی از این دو به ایران وایر می‌گوید که مهدی طارمی با تمام قدرت بر سر میلاد سرلک و علیرضا بیرانوند فریاد می‌زد.

درگیری خیلی زود به اتاق سردار آزمون می‌رسد: «سردار اول در اتاقش را باز نمی‌کرد. ولی وقتی سروصداها بالا رفت، در را روی مهدی طارمی و جهانبخش باز کرد. در را بسته بودند و فریاد می‌زدند. به سردار گفته بودند باید مثل بیرانوند و سرلک استوری‌ات را پاک کنی. ولی سردار قبول نمی‌کرد. در آخر هم کلا صفحه اینستاگرامش را دی‌اکتیو کرد.»

وقتی کی‌روش به اتاقش برگشت

منابع ایران وایر که هر دو سال ۱۴۰۱ در اردوی تیم ملی در اتریش حضور داشتند می‌گویند که آن شب «کارلوس کی‌روش» سرمربی تیم ملی، فقط برای دقایقی از اتاقش که کمی هم دورتر از طبقه بازیکنان بود بیرون آمد و وقتی جو هتل را دید، به اتاقش برگشت: «همان شب ما فهمیدیم که این آدم، آن کی‌روش سابق نیست. کسی که وقتی به بازیکنان نگاه می‌کرد، همه حساب کار دست‌شان می‌آمد، حالا در اتاقش بود و بچه‌ها به جان هم افتاده بودند. یکی دو جا خواندیم که کی‌روش آن شب با بازیکنان جلسه گذاشت، اما اگر شما آن شب کی‌روش را دیدید، ما هم دیدیم.»

این بازیکن می‌گوید: «صدای فریادها و فحاشی‌های بازیکنان به حدی بالا بود که مهمان‌های زن و مرد هتل با لباس‌های خواب، وحشت‌زده به طبقه ما دویدند.»

یکی دیگر از این دو بازیکن تیم ایران می‌گوید که آن شب فقط مهدی محمدنبی، نایب رییس فدراسیون فوتبال دقایقی با سردار آزمون، علیرضا بیرانوند، امید سرلک، مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش صحبت کرد تا کمی شرایط آرام‌تر شود: «حرف خاصی هم نزد. گفت شما جنگ ایران و عراق را ندیدید. آن زمان هم تیم ملی در جام ملت‌ها بود که عراق حمله کرد و رسانه‌های دشمن می‌خواستند تیم ایران را تخریب کنند، الان هم همان وضعیت است. گفت وقتی برگردید ایران می‌بینید که هیچ خبری نیست.»

او نیز می‌گوید: «همان شب بچه‌ها فهمیدند که تصمیم‌گیرنده‌های این تیم نه کارلوس کی‌روش به عنوان سرمربی یا احسان حاج صفی کاپیتان اول، که مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش هستند.»

او می‌گوید که در ماه‌های گذشته بزرگترین دغدغه همین چند بازیکن، نه صادر نشدن احتمالی ویزا برای ورود به خاک آمریکا یا برگزار نشدن اردوهای آماده‌سازی، که فقط شکل گرفتن یک دوره اعتراضی جدید در ایران است. به همین دلیل طی سه روز گذشته که تهران بار دیگر کانون اعتراضات اقتصادی - اجتماعی شده، بازیکنان تیم ملی بار دیگر هیچ‌گونه موضع‌گیری حتی در قبال وضعیت معیشت مردم نکرده‌اند.