 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
احمد محمود و پنجاه سال آفرينش ادبی
لادن پارسی - بی بی سی
يک سال از درگذشت احمد محمود می گذرد
به مناسبت بزرگداشت سالروز درگذشت احمد محمود، صد و دومين نشست کتاب ماه ادبيات و فلسفه به بررسی کارنامه فرهنگی اين نويسنده اختصاص داشت.
اين نشست دوازدهم مهر ماه در خانه کتاب برگزار شد و در ابتدای آن، محمود معتقدی با بيان اينکه احمد محمود حافظه تاريخی نسلی بود که آرمان های خويش را در کوره راه های حوادث روزگار آزموده بود، برای بزرگداشت او قطعه شعری را برای حاضران در نشست، قرائت کرد.
او ادامه داد: دستمايه احمد محمود در نشان دادن افت و خيزهای زمانه خويش در فضای تف زده جنوب در مقوله کارگران، مهاجران، طعمه های ساواک و چشم اندازهای زندان و جنگ خلاصه ميشد.
پس از آن صفدر تقی زاده درباره احمد محمود گفت: يک سال از درگذشت احمد محمود، رمان نويس و نويسنده جنوبی داستان های کوتاه، گذشته است، اما همچنان عطر وجود او و آثارش در فضای فرهنگی ما موج می زند. چون او هم نويسنده ای تراز اول و هم انسانی شريف و آزادانديش بود و نه تنها در خطه جنوب و ايران بلکه در صحنه ادبيات داستانی جهان نيز سيمايی برجسته و درخشان دارد و آثارش به چند زبان زنده دنيا ترجمه شده است. احمد محمود توانست در داستان ها و رمان های خود، وقايع جنبش های اجتماعی و مبارزه های آزادی خواهانه دهه ۱۳۳۰ را به نحوی جاندار و مؤثر بيان کند. او حدود پنجاه سال به آفرينش آثار داستانی پرداخت و تقريباً تمام زندگی خود را با پشتکار و تداومی کم نظير، وقف نوشتن کرد. همه نوشته های او به استثنای دو فيلمنامه، فقط رمان و داستان کوتاه بود و هيچ نوع مقاله، نقد ادبی يا شگرد داستان نويسی، از خود به جای نگذاشت. حاصل کار او چهارده رمان قطور و مجموعه داستان های کوتاه است که در تاريخ و گنجينه ادبيات فارسی و به ويژه ادبيات داستانی ما به يادگار خواهد ماند.
