 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
کودکان و ماهِ گُم شده
ماه پیدا نیست
ماه در کدام کوچه گُم شده است
دیشب این جا بود
در ساحل جنوبی تایلند
مست و لوند
می خندید
در معابد سری لانکا و هند جادوئی
شادمانه می رقصید
و با کودکان حلبی آبادهای اندونزی
ستاره بازی می کرد
امشب امّا
پیدایش نیست
مثل خوابی پریشان
گُم شده است
آهای ی ی
عابران!
ماه درکدام کوچه
گُم شده است؟
یک عابر: ماه در اقیانوس فرو شده صاحب
ماه در اقیانوس فرو شده
ماه در اقیانوس فرو شده
اقیانوس
منفجر می شود
خاک
منفجر می شود
زمان
منجمد می شود
کودکانٍ سواحل اقیانوس هند
با شکم های باد کرده و سیاه زخم
کوچه هایشان را
گُم می کنند
دنبال ماه می گردند
و ماه پیدا نیست
ماه
در یکی از همین کوچه ها
گُم شده است
عابر دیگر: کوچه ها در اقیانوس فرو شده اند صاحب
کوچه ها در اقیانوس فرو شده اند
کوچه ها در اقیانوس فرو شده اند
اقیانوس
خاموش می شود
خاک
خاموش می شود
زمان
خاموش می شود
کودکان سواحل ٍ اقیانوس هند
با چشمان سیاه آهویی
خانه هایشان را
گُم می کنند
دنبال ماه می گردند
و ماه پیدا نیست
ماه
در یکی از همین خانه ها
گُم شده است
عابر سوم: خانه ها در اقیانوس فرو شده اند صاحب
خانه ها در اقیانوس فرو شده اند
خانه ها در اقیانوس فرو شده اند
اقیانوس
آرام می گیرد
خاک
آرام می گیرد
زمان
به ضرب خود می نوازد
کودکانٍ سواحل اقیانوس هند
هزار هزار
تب آلود و گیج سر
چون گله های هراسانٍ آهو
به دور خود می چرخند
تا ماه را پیدا کنند
و ماه
پیدا نیست
عابران : همه چیز در اقیانوس فرو شده صاحب
ماه در اقیانوس فرو شده
کوچه در اقیانوس فرو شده
خانه در اقیانوس فرو شده
همه چیز در اقیانوس فرو شده
همه چیز در اقیانوس فرو شده
اقیانوس
نمی شنود
خاک
نمی شنود
زمان
نمی شنود
کودکان سواحل اقیانوس هند
که میدان بازی اشان را
گُم کرده اند
جز تخته پاره و لجن و آهن
و اجساد باد کرده و خاشاک
نشانی از خود ندارند
و همچنان
ناباور و گرفته و خوآبالود
بدور خود می چرخند
تا ماه گُم شده را
پیدا کنند
و پیدا نمی کنند.
