 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
هموطنان گرامی،
خبر کوتاه و ساده است، لابد شنیده اید: حکومت اسلامی، با ساختن سد سيوند و آغاز مرحله آب گيری آن، دشت باستانی پاسارگاد (دشت مرغاب)، یعنی نخستین مرکز تمدن ایرانیان را به زیر آب می برد و آثاری همچون آرامگاه کورش کبیر و پرسپوليس (تخت جمشید) را از چهره ی زمین پاک می کند. باید در این باره چاره ای اندیشید و اقدامی اساسی کرد. ما، به سهم خود، دست به تشکیل «کمینه بین المللی برای نجات آثار باستانی دشت پاسارگاد» زده ایم و از همه نويسندگان و هنرمندان و روشنفکران و همچنين از همه ی اهل فرهنگ و اندیشه که برای نگاهداشت شناسنامه های ملی ما دل می سوزانند دعوت می کنیم تا به این کمیته بپیوندند. برای انجام این کار، لطفا به پایگاه اینترنتی «پویشگران» که آدرس آن در اینجا آمده مراجعه کنید. در همین سایت مطالب مربوط به آثار دشت پاسارگاد و سد سيوند نیز برای خواندن شما وجود دارد.
اولين اقدام کميته بين المللی برای نجات آثار باستانی دشت پاسارگاد» نامه ای سرگشاده به زبان فارسی و انگليسی به سازمان ملل متحد و مردمان جهان است. آن را امضا کنيد و دوستان خود را از هر مليتی که هستند به امضای آن تشويق کنيد:
www.PetitionOnline.com/Pasargad/petition.html
باشد که نسل امروز شرمسار نسل های آینده نماند.
نامه سرگشاده به مردم جهان و سازمان جهانی ملل متحد،
ما، امضاء کنندگان اين نامه، با کمال تأسف به اطلاع همه ی ساکنان کره خاک می رسانيم که يکی از مهم ترين بخش های ميراث تاريخی نسل انسان در معرض نابودی هميشگی قرار گرفته است. حکومت اسلامی ايران مراحل پايانی ساختمان سدی را در جنوب ايران آغاز کرده که قرار است منطقه ی باستانی پاسارگاد و پرسپوليس (تخت جمشيد) را، که مرکز کهن امپراطوری هخامنشی محسوب شده و مجموعه ای غنی و پيچيده را در بر می گيرد، در آب غرق کند. اين اماکن، از همان روزگار پيدايش خود، از جانب نويسندگان تاريخ کهن در زمره عجایب جهان شناخته شده و، در نتيجه، همواره بخشی از ميراث فرهنگی نسل انسان بشمار رفته اند.
در مقايسه با نابودی دو مجسمه بودا در افغانستان بدست طالبان، اين تهديد جديد و نتايج آن بسيار گسترده تر از هر نوع تخريب قابل تصوری بشمار می روند که تا کنون بر پیکر تاریخ بشر وارد شده است. اگرچه اين بازمانده های شکوهمند تاريخ ایران بخشی از هويت تاريخی ملت ايران بشمار می روند، اما از دست رفتن آنها تنها غبنی ويژه ی آنان نيست. يعنی، اين تنها ملت ايران نيست که از مهمترين بخش هويت فرهنگی خود محروم می شود بلکه اين کل تاريخ جهان است که اينگونه به مخاطره دچار آمده است.
در اين راستا، توجه به يک واقعيت تاريخی تنها می تواند پيام قدرتمندی را به همه ما منتقل کند. در بين مناطقی که در خطر محو شدن از چهره ی زمين قرار دارند مقبره کورش کبير، پادشاه هخامنشی، در 2500 سال پيش قرار دارد که، در جريان آفرينش وحدتی برای نظام های سیاسی، و از طريق صدور فرمان «حقوق بشر»، برای ملل تحت رهبری خود آزادی به ارمغان آورده است. در واقع، او نخستين انسان قدرتمندی است که بر آزادی انسان ها در انتخاب ارزش ها، فرهنگ ها، اديان و افکار خويش تأکيد کرده است. نمونه ای از استوانه ای که فرمان حقوق بشر او بر آن کنده شده هم اکنون در ساختمان سازمان ملل متحد به نمايش گذاشته شده و نمادی از کوشش نسل انسان برای خروج از وحش حيوانی و ورود به تمدن ساخته ی دست خویش بشمار می رود. آری، اين مقبره ی پدر حقوق بشر است که اکنون، در ميان بسیاری دیگر از آثار تاریخی، محو و نابود می شود.
ما وجدان همه ی بشريت را مورد خطاب قرار داده و آنان را از خطری که بر سر يک کشور تاريخی سایه افکن شده آگاه می کنیم. ما از همه ی سازمان های جهانی، بخصوص سازمان ملل متحد و شاخه های وابسته اش، همچون سازمان یونسکو، می خواهیم که از هر طريقی که می دانند اين عمل بيرحمانه عليه ارزشمندترين ميراث های نسل بشر را متوقف سازند. ما ضمن ايجاد کميته ای به نام «کميته بين المللی برای حفظ آثار دشت پاسارگاد» و دعوت از همگان برای پیوستن به آن خواستار عمل بلافاصله ایم و در اين خواست خود تا آنجا که در توانمان باشد از همه امکانات خويش استفاده خواهیم کرد. اگر جامعه متمدن اکنون اين عمل وحشتناک نیروهای ويرانگر را متوقف نسازد، بزودی شاهد از بين رفتن همه دست آوردهای تمدن بشری خواهیم بود.
از جانب کميته بين المللی برای نجات آثار باستانی دشت پاسارگاد
شکوه میرزادگی
اسماعيل نوری علا
