 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
- براي نخستين‌بار است كه چنين حسي دارم
- اجراي سينمايي "حكم" مشکل بود
- يك عده سينمائي، عده‌اي را دوست ندارند
- نمي‌دانم چه اتفاقي مي افتد
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما
مسعود كيميايي طي نشستي خبري در محل کارگاه آزاد سينمايي(آموزشگاه فرهنگ و هنر) به پرسشهاي موجود درباره ي آخرين ساخته اش فيلم «حكم» که هم اکنون در حال اکران است به خبرنگاران پاسخ گفت.
به گزارش خبرنگار هنري ايسنا ، اين فيلمساز با اشاره به اينکه بر خلاف فيلم‌هاي قبلي‌ام كه به برخي از آنها درجه ج دادند براي نمايش فيلم «حكم» حتي به من كمك هم شد گفت: براي نخستين‌بار است كه چنين حسي دارم.
وي افزود: درست است كه در گروه سينمايي خاصي اكران نشد و بصورت سينما‌هاي آزاد به نمايش درآمده است اما در روزهاي ابتداي اين نمايش مي‌بينيم در اين شيوه اكران هم نتيجه داده است.
وي به فيلمبرداري عليرضا زرين دست اشاره كرد وافزود: شيوه فيلمبرداري علي زرين دست در «حكم» بگونه‌اي است كه استاندارد‌هاي تازه‌اي را بوجود آورده است. بعضي حركات دوربين با يكسري وسايل معمولي گرفته شده است، اما نتيجه كار رضايت بخش و فوق‌العاده است.
وي درباره اكران «حكم» پيش از جشنواره گفت: هيچ پيشنهادي كه بوي پيشنهاد بدهد تا اين فيلم را در جشنواره فجر نشان بدهم و از طرفي به اندازه كافي در جشن خانه سينما به آن لطف شده بود! البته واقعا معاونت سينمايي و ارشاد به طرق ديگري به اين فيلم کمک کرد .
كيميايي به سيستم اكران آزاد اشاره كرد وافزود: اين شيوه اكران و نمايش كه به صورت آزاد صاحبان فيلم با سينماداران وارد مذاكره شوند صرفا نبايد به اينجا ختم شود بلكه در مرحله ساخت از فيلم نوشت تا مراحل ديگر اگر سينماگران را آزاد بگذارند تا خودشان با تفكر خودشان حركت كنند خود فيلم سازان اتفاقاتي را كه نبايد در فيلم‌هايشان بيفتد مي‌توانند تشخيص بدهند و در پايان هم وزارت ارشاد مي‌تواند نظارت داشته باشد.
اين سينماگر درباره استفاده از تمام راشهاي فيلمبرداري شده مي‌گويد: راشهائي كنار گذاشته نشده است و تماما مونتاژ شده است، اما به دليل اينكه زمان فيلم بالا مي‌رفت چند صحنه درآمده است. در ابتدا فيلمي كه كاملا مونتاژ شد با مدت زمان 160 دقيقه بود كه در نهايت براي اكران عمومي و رسيدن به زمان نمايش به 108 دقيقه رسيد.
كيمياي درباره‌ي انتخاب نقش «رضا معروفي» كه عزت‌الله انتظامي آن را ايفا كرده است، گفت: براي اين نقش دو تا سه بازيگر بيشتر نمي‌توانستم درنظر بگيرم و انتظامي بهترين بود، من فكر مي‌كردم انتظامي فقط با تجربه‌اش بازي خواهد كرد ولي در كنارش همچنان از خلاقيت هم استفاده كرده بود.
ذهنيت و رابطه‌عزت‌الله انتظامي با سينما سرحال است، اما متاسفانه در اين سن و سال فكر مي‌كند دارد تمام مي‌شود، البته اين ذهنيت تمام هنرمندان جهان است و آنچه از آنها مي‌ماند اثر و يادشان است، اميدوارم آقاي انتظامي سال‌هاي سال باشند و كار كنند.
به گزارش ايسنا، مسعود كيميايي در ادامه اين نشست خبري از چگونگي شكل‌گيري «حكم» گفت :مساله كلي من اين بود كه اگر دوربين را عوض بكنيد و در جايي ديگر بگذاريد، نهضت‌هاي دانشجويي را مي‌بينيد كه اينها به كجا مي‌رسد يا فرضا بچه‌هايي كه از شهرستان‌هاي مي‌آيند به كجا مي‌رسند؟!يا سرمايه‌داري كه از بدنه قدرت در حال جدا شدن و مستقل شدن است به كجا مي‌رسد؟ اين براي اينكه زنده بماند و تنفس بكند آيا تنفس‌گاهش باز بايد با قدرت باشد؟ يا آنقدر مستقل حركت مي‌كند تا قدرت كنترلش بكند؟اينها سوالاتي است كه براي ما وجود دارد و حالا در اين فيلم مطرح شده اما اينکه آيا اينگونه است و يا نه و به چه قدرت مطرح شده را نمي‌دانم و بايد مخاطب بگويد.
وي در ادامه تصريح كرد: حرف اندازي و گفتگواندازي براي آن تماشاچي كه روز قبل ، در سينما فيلمي را ديده است كه فرضا كپي فيلم‌هاي قديمي ايران بوده است اما امروز فيلمي را مي‌رود و مي‌بينند و مثل اينكه دوست دارد ببيند چگونه است؟ آيا اين سليقه عام تبديل به سليقه يك كم خاص شده است؟ يا اينكه سليقه‌اش همين است؟
كيميايي در پاسخ به اينكه چرا فيلم « حكم» بر خلاف ساخته‌هاي قبلي‌اش ديالوگ محورنيست و خيلي تصويري نگاه شده است، گفت: يك بار ديگر دارم مي‌آئيم به سمت قصه گفتن. وقتي فيلمي قصه مي‌گويد، حالا ديگه ادبيات گفتاري آن يك مقدار بيرون مي‌ماند، آن فيلمي كه تلاش مي‌كند قصه بگويد و با گفتگو و واژه مي‌خواهد قصه را
در سينما بگويد، آن فيلم تبديل مي‌شود به يك سينماي خسته كننده و سينماي نابلد.
اتفاقاً برعكس وقتي يك فيلمي قرار است قصه بگويد، تصاويرش اهميت بيشتري پيدا مي‌كند و اين تصاوير هستند
كه قصه را جلو مي‌برند و تصاويراست كه بافت مي‌سازند.
كيميايي درباره اداي دين‌اش به سينما در فيلم «حكم» گفت: به هر جهت بايد ذهن تماشاگر قبول مي‌كرد كه اينها چرا اين طوري لباس مي‌پوشند؟ چرا اين گونه حرف مي‌زنند؟ به هر جهت من معتقدم از دل سينما آمده است. يعني در دنياي واقعي هم از دل سينما آمده است. خيلي مردم تلاش مي‌كنند و اصلا ناخودآگاهشان دوست دارد زندگي شان مثل سينما بشود، اين موضوع در آنها جا مي‌افتد و كم كم زندگي مثل سينما مي‌شود. اتفاقا در فيلم گفته مي‌شود و جزء پلان‌هايي است كه درآورده شده است جمله‌اي است كه رضا معروفي مي‌گويد: « سينما زندگي را به شكل خودش مي‌كند»
اين شيوه روايت در «حكم» باعث شده است تماشاگر سوال نكند چرا اينها اينگونه هستند؟ چون آنها هم مي‌توانند از پرده سينما آمده باشند و هم مي‌توانند وارد پرده سينما بشوند و حتي مي‌تواند يك زندگي باشند، كه بيرون پرده سينما جاري است.
كيميايي درباره ي انتظارش از ميزان استقبال مخاطبين از فيلم «حكم» با توجه به شيوه هاي نوين اطلاع رساني و تبليغات به کار گرفته شده براي اين فيلم گفت :به هر جهت يك مسير طبيعي است. هرچه بيشتر شما را بخوانند، هرچه بيشتر شما را ببينند بهتر است و اين بخشي از تعريف هنر است، خصوصا هنرهاي اجتماعي و هنر‌هايي كه معتقد به جامعه و حتي حاشيه و پياده رو هستند و با اجتماعي بودن نفس مي‌كشند، طبيعي است كه به طور وسيع دوست دارند با جامعه برخورد داشته باشند.
وي در ادامه تصريح كرد: در فيلم «حكم» يك مقدارازنظر موسيقي در مخاطره بودم و اتفاقي كه مي‌افتاد من را راضي نمي‌كرد. در موسيقي بخش‌هايي كوتاه كوتاهي بود كه ساخته شد و از هم جدا بودند. مثلاً تصنيف لاله‌زار كاملا اجراي اركستري خودش را داشت و از آهنگساز فيلم جدا بود و اينها حتي همديگر را نديده اند.
اولين بار بود كه كاوه ناصحي موسيقي فيلم مي‌ساخت و زياد مسلط نبود ولي پر از اشتياق بود.
كيميايي ازجعفر پناهي به عنوان مونتور اين فيلم ياد كرد و گفت :مونتاژ پناهي را خيلي دوست دارم و حسي كه در اينها هست را درآورده است و در واقع به نوعي جراحي كرده است كه در واقع مونتاژ همين است و افرادي كه بتوانند اين نوع مونتاژ‌را انجام بدهند كم هستند.
وي درباره كم لطفي‌هايي كه به عليرضا زرين دست براي اين فيلم شد گفت: اينقدر اين موضوع غم انگيز و حرفه‌اي نيست. آنقدر انساني نيست كه نمي‌شود راجع به آن سخن گفت.يك عده سينمائي عده‌اي را دوست ندارند و رابطه‌اي با آن تفكر ندارند.
كيميايي درادامه ازسرمايه گذار فيلم «حكم» ياد كرد :تشكر من از آقاي شريفي كه سرمايه‌گذار«حكم» بودند به اين دليل است كه ايشان سرمايه‌گذاري شروع فيلمبرداري را داشتند ( در انتها به دليل مسافرت اين سرمايه‌گذاري رها شد) اما همان‌قدر كه دخالت نداشتند چون سينما را نمي‌شناخت، من مستقل كار خودم را مي‌كردم و فاصله‌اي كه در فكر و اجراء بود فقط خودم بودم و اضافات اين وسط نمي‌آمد ، اين موضوع خيلي موثر بود.
كيميايي گفت: "حكم" يكي از اجراهاي مشكل سينما است، خصوصا در كشوري مثل ايران كه اين نوع فيلم از سينما آمده است. يعني فضا سازي و قصه از سينما، سينمائي كه به هرجهت من آن را مي‌شناسم؛ بنابراين اجراء مشكلي را داشت .
وي در پايان در پاسخ به اينكه آيا روند فيلم‌سازي را به سبك فيلم «حكم» ادامه خواهد داد گفت:نمي‌دانم چه اتفاقي مي افتد.
