خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
سيمين دانشور گفت كه در خارج از ايران، شناخته شدهتر است و اينجا كارهايش چندان بررسي نميشوند.
اين داستاننويس پيشكسوت در گفتوگويي با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به نقدهاي خوبي كه بر روي ترجمههاي آثارش نوشته ميشوند، در عين حال وضعيت نقد را در ايران مناسب ندانست.
او در توضيح علت اين موضوع هم به اين اشاره كرد كه نقد نوشتن و چاپ كردن، وقت ميخواهد كه ترجيح ميدهند اين انرژي براي تامين معاش صرف شود.
سيمين دانشور با اشاره به ترجمهي «سووشون» به 17 زبان و ترجمههاي «به كي سلام كنم»، «شهري چون بهشت» و داستانهايي از مجموعهي «از پرندههاي مهاجر بپرس»، به اين موضوع هم اعتقاد دارد كه امروزه نقد ادبي در كشور ما مورد توجه نيست و در دهههاي قبل، بهخصوص دهه 40، چند نفري در اين زمينه فعاليت جدي داشتهاند.
او البته از حسين پاينده هم نام برد كه طي سالهاي اخير نقدهاي خوبي را روي كارهاي او نوشته؛ از جمله نقد او بر «جزيره سرگرداني» و «ساربان سرگردان» با عنوان « سيمين دانشور؛ شهرزادي پسامدرن» و همچنين نقدهايي بر چند داستان كوتاه او.
سيمين دانشور در سال 1300 در شيراز به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در اين شهر سپري كرد و در سال 1328 مدرك دكتري خود را در رشتهي زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران گرفت. سپس به آمريكا رفت و درجه فوق دكتري تخصصي در رشته زيباييشناسي را از دانشگاه استنفورد كسب كرد. او در سال 1329 با جلال آل احمد ازدواج كرد و همچنين بيش از 20 سال در دانشكدههاي ادبيات و هنر دانشگاه تهران به تدريس مشغول بود.
از اين بانوي داستاننويس و مترجم، «كوه سرگردان» - جلد پاياني سهگانهي «جزيره سرگرداني» و «ساربان سرگردان» - و همچنين مجموعهي داستان «انتخاب» در راه انتشار هستند.