 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب
خسرو معتضد، نسبت به آن‌چه آن‌را متوقف ماندن روند چاپ كتاب ناميد، اعتراض كرد.
اين مولف رمان‌هاي تاريخي، در اين‌باره به خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: 27 سال است كه ناشران و نويسندگان با اداره كتاب سر و كار دارند و طي اين مدت روندي مفاهمه‌آميز بين دو طرف ايجاد شده است و غير از معدود كتاب‌هايي كه جمع‌آوري شدند، مشكلي نبود.
او ادامه داد: متاسفانه مدتي است كه اين روند تغيير پيدا كرده است. انتشار كتاب سطحي مثل "هري‌پاتر" كه فرهنگ انگليسي را درست يا نادرست دارد به دنيا صادر مي‌كند، در تيراژ ميليوني به‌راحتي صورت مي‌گيرد، ولي براي كتاب‌هاي خودمان ظاهرا چنين نيست.
معتضد متذكر شد: الان مدتي است كه كتاب‌ها را نگه مي‌دارند و دوباره آن‌را ورق مي‌زنند و اخيرا هم كه صحبت شده، اغلب آن‌ها داراي اشكال است.
اين مولف يادآور شد: آيا ما در همين مملكت خودمان با فرهنگ 1400 ساله اسلامي نيستيم كه كتاب‌هايي مثل "گلستان"، "مثنوي"، "خسرو و شيرين" و... نوشته شده‌اند و آيينه افكار مردم زمانه خويش بوده‌اند؟ آيا تمام "مولوي" اخلاقي است؟ هدف او از انعكاس انتقاد و بدي‌ها، متنبه كردن نيز بوده است. بنابراين ما از ادبيات نمي‌توانيم انتظار داشته باشيم كه خشك و خالي و دستوري و بخشنامهيي باشد؛ ادبيات بايد اخلاق را توصيف و حمايت كند، اما اين نيست كه بياييم بگوييم همه كتاب‌ها مساله‌دار هستند، پس يعني روح اخلاق دروغين را در كتاب‌هايمان بدميم.
او با اشاره به يكي از كتاب‌هايش كه با وجود دريافت مجوز بيش از 30 روز است، اجازه پخش ندارد و براي بررسي مجدد رفته است، گفت: نيروي انتظامي نگارش تاريخ رسمي‌اش را به من سفارش داده، تلويزيون با من مصاحبه كرده است؛ پس من صلاحيت دارم و آيا درست است بعد از نوشتن 78 كتاب، آثار بمانند و دوباره تورق شوند و در اداره كتاب هم كسي چون كاري از دستش برنمي‌آيد، پاسخ‌گو نباشد. هرچند كه كارمندان اين اداره هم تقصيري ندارند و كتاب براي بررسي به بخش ديگري مي‌رود.
معتضد با يادآوري خسارت اقتصادي اين امر براي ناشران، تصريح كرد: اين چه روشي است؟ اگر ما واقعا مورد اعتماد نيستيم، بياييد بگويند اصلا ننويسيد و از مملكت برويد؛ برويد به كار دلالي بپردازيد.
او افزود: ادبيات، احساس قلبي است و نمي‌تواند بخشنامهيي باشد. گروه‌هايي كه انتقاد مي‌كنند به اين‌كه ما چه بنويسيم و چه ننويسيم خودشان بيايند كتاب بنويسند. مي‌گويند 78 درصد كتاب‌ها در دوران خاتمي اشكال داشته است. اولا كه خاتمي و مهاجراني مدت كمي مسؤوليت اين حوزه را داشتند. از سوي ديگر از آقاي مسجد جامعي كه الان رييس موزه قرآن است، امين‌تر و سخت‌گيرتر نبود؛ چطور ايشان مجوز مي‌دادند؟ با اين وضع آيا مي‌شود هر كسي بيايد و درباره تاريخ و ادبيات صحبت كند؟ خب اگر اين‌طور بنويسند كه ادبيات نابود مي‌شود.
معتضد با يادآوري برخورد سليقه‌يي در امر كتاب خاطرنشان كرد: افشار زيادي به صنعت نشر وارد شده است. كتاب‌ها در انبارها مانده‌اند. با اهل ادب و كتاب انساني‌تر رفتار كنند. ما بايد مطابق ميل شخصي بنويسيم كه اصلا نمي‌دانيم سواد و ذوق او چه‌قدر است.
