 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - تئاتر
سرانجام و بعد ازگذشت 10 روز، بيست و چهارمين جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر هم به آخرين روز خود رسيد.
به گزارش خبرنگار هنري ايسنا، جشنواره بيست و چهارم البته تا حدودي با جشنواره‌هاي قبلي متفاوت بود.
اجراي نمايش‌هايي كه تعدادي از آنها در طول سال اجرا شده بودند موجب شده بود تا هيجاني كه اغلب در روزهاي برگزاري جشنواره ايجاد شود، كمرنگ شود و البته در كنار اين، مشكلات هميشگي جشنواره مانند آماده نشدن دكور نمايش‌ها و تاخيرهاي طولاني، صفهاي طويل منتظر پشت درهاي بسته در اين جشنواره بسيار كمتر از ديگر جشنواره‌ها به چشم مي‌خورد.
اما اغلب حواشي جشنواره ي امسال بيشتر متمركز بر بخش بين الملل جشنواره بود. بخشي كه تا آخرين روزها دچار تغييرات و تحولات بود. تغيير وتحولاتي كه به نرسيدن گروه‌هاي نمايشي يا عدم ترخيص دكورهايشان مربوط مي‌شد.
استقبال از نمايش‌هاي بخش بين‌الملل به طور نسبي وجود داشت.
اغلب هنرمندان و علاقه‌مندان تئاتر كه نمايش‌هاي داخلي را ديده بودند به ديدن آثار خارجي رفتند اما كارهاي بخش بين‌الملل اغلب در رده متوسط قرارداشتند. اگر در جشنواره‌هاي قبلي نمايش‌هايي نظير « ها هملت» مورد توجه اغلب تماشاگران قرار گرفت، كارهاي خارجي اين جشنواره به طور نسبي مورد توجه علاقه‌مندان قرار گرفت.
بخش نمايشنامه‌خواني كه پيش از جشنواره بيست و سوم از جمله بخش‌هاي مورد اقبال جشنواره بود، جاي خالي آن در اين دوره به خوبي به چشم مي‌خورد.
هر چند دو نمايشنامه برشت توسط منيژه محامدي و بهزاد فراهاني در بخش بزرگداشت برتولت برشت روخواني شد، اما روخواني اين دو نمايشنامه در خانه هنرمندان ايران كامل با سيستم نمايشنامه‌خواني برگزيدگان « عصري با نمايش» كه دركافه ترياي اصلي تئاترشهر برگزار مي‌شد، كاملا متفاوت بود چرا كه تا دوره بيست و دوم، بخش نمايشنامه‌خواني ويژه آثار برگزيده در طول 10 روز برگزاري جشنواره ادامه داشت و اين بخش توسط تماشاگران داوري مي‌شد كه در نهايت سه نمايشنامه به عنوان برگزيدگان اول تا سوم درمراسمي كه به شكل مجزا برگزار مي‌شد، معرفي مي‌شدند.
اما بخش ورك شاپ‌ها و سخنراني‌هاي پژوهشي سمينار برشت هم از جمله بخش‌هايي بود كه هرگز آن چنا كه بايد و شايد مورد توجه قرار نگرفت.
هر چند وضعيت استقبال از ورك شاپهاي آموزشي در مقايسه با سخنراني‌ها تا حدودي بهتر بود چرا كه شركت‌كنندگان اغلب برنامه‌هاي سخنراني بندرت از تعداد انگشتان دو دست تجاوز مي‌كردند، اين در حالي است كه برنامه‌هاي سخنراني ساعت 11 هر روز صبح در تالار بتهوون خانه هنرمندان ايران كه ظرفيت آن حدود 120 نفر است، برگزار مي‌شد.
بخش بين‌الملل البته مشكل ديگري هم داشت و آن به وضعيت تعدادي از مترجمان اين بخش برمي‌گشت.
اين مشكل هم گريبانگير جلسات پژوهشي بود و هم مربوط به مترجم گروه‌هاي خارجي شركت‌كننده مي‌شد به گونه‌اي كه تعدادي از جلسات به دليل حضور مترجماني كه چندان به كار خود مسلط نبودند، نتوانست ان چنان كه بايد و شايد مفيد واقع شود.
همزماني دو جشنواره ي تئاتر و سينما هم از دليل دلايل عدم اقبال به اين جلسات بود.
بخش خياباني هم به دليل سرماي هوا نتوانست چندان مورد توجه واقع شود اجراي نمايش خياباني در فضاي باز موجب سرماخوردگي يكي از داوران اين بخش شد.
نكته قابل تامل ديگر در بخش خياباني،اجراي همزمان نمايش‌هاي خياباني با نمايش‌هاي صحنه‌اي بود. به طوري كه اجراي چند نمايش خياباني در محوطه باز مجموعه تئاترشهر چندين روز متوالي موجب بروز مشكلاتي براي گروه‌هاي صحنه‌اي شد. اين مشكل در سه روزي كه نمايش « روياي يك عكس» اجرا مي‌شد، دامنگير گروه اجرايي اين نمايش بود و اجراي اول نمايش « دن كاميلو» را هم بادردسر روبه رو كرد به طوري كه سيامك صفري، بازيگر اين نمايش در حين اجراي نمايش تمركز خود را از دست داد و به اتفاقاتي كه بيرون از سالن نمايش مي‌افتاد، اعتراض كرد.
به هر حال جشنواره بيست و چهارم هم به پايان رسيد تا برگ ديگري به تقويم جشنواره‌هاي تئاتر فجر اضافه شود. برگي كه البته در قياس با دوره‌هاي پيش نشان از برگزاري جشنواره‌اي متوسط دارد.
گزارش از خبرنگار ايسنا: ندا آل طيب
