 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب
مجموعه‌هايي از شعرهاي چاپ‌نشده، مصاحبه‌ها و دست‌نوشته‌هاي نصرت‌الله رحماني منتشر مي‌شوند.
به‌گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، آرش رحماني - فرزند اين شاعر معاصر فقيد - هم‌چنين از انتشار مجموعه‌اي از عكس‌هاي او به‌هم‌راه يكي از مجموعه‌هاي يادشده - كه به‌صورت جداگانه منتشر خواهند شد - خبر داد.
تعدادي از گفت‌وگوها، مجموعه‌ي شعرهاي چاپ‌نشده و دست‌نوشته‌هاي رحماني گردآوري شده، ولي هنوز به ناشري براي چاپ سپرده نشده‌اند.
مجموعه‌ي شعر «بيوه سياه» و «آبروي عشق» (عاشقانه‌ها) نيز از بعد از درگذشت او ازسوي خانواده‌اش توسط انتشارات نگاه و پوينده منتشر شدند. گزينه‌ي شعرهايش نيز در سال جاري ازسوي انتشارات مرواريد به‌چاپ سوم رسيد.
نصرت رحماني كه سال‌هاي پاياني عمرش را در رشت - زادگاهش همسرش - مي‌گذارند، ٢٧ خردادماه سال ١٣٧٩ درگذشت.
«كوچ» (١٣٣٢)، «كوير» (١٣٣٣)، «ترمه» (١٣٣٦)، «مردي كه در غبار گم شد» (اتوبيوگرافي / ١٣٣٧)، «ميعاد در لجن» (١٣٤٦)، «حريق باد» (١٣٤٩)، «درو» (١٣٤٩)، «شمشير، معشوقه قلم» (١٣٦٧)، «پياله دور دگر زد» (١٣٦٨)، «در جنگ باد» (١٣٦٩)، «گزينه اشعار» (١٣٧٠) و «آوازي در فرجام» (كليات/ ١٣٧٤) ازجمله آثار منتشرشده‌ي نصرت رحماني است.
«خدا غم را آفريد، نصرت را آفريد» به‌قلم مهدي اخوان لنگرودي و «از نقطه تا آغاز» (مجموعه‌ي نقد) با گردآوري محمود نيكويه نيز از جمله آثار درباره‌ي اين شاعر هستند كه طي سال‌هاي اخير به‌ترتيب از سوي انتشارات ثالث و طاعتي منتشر شدند.
|
advertisement@gooya.com |
|
رحماني زاده‌ي تهران در روز دهم اسفندماه سال ١٣٠٨ بود. در مدرسه‌ي پست و تلگراف و تلفن درس خواند. مدتي در راديو مشغول بود و روزنامه‌نگاري هم كرد؛ با مجله‌هاي «فردوسي»، «تهران مصور»، «سپيده و سياه» و «اميد ايران» هم‌كاري داشت و مسؤول صفحه‌هاي شعر مجله‌ي «زن روز» شد.
او در جايي مي‌گويد: شعر يك امر كاملا ارادي نيست؛ اگر نه، من دلم مي‌خواهد شعرم به‌جاي بوي باروت، عطر گل را داشته باشد. چه بسا كوشيده‌ام در يك باغچه‌ي شعرم گل يخ بكارم، اما يك‌وقت به‌خود آمده‌ام كه بوي باروت تمام باغچه و حياط و خانه‌ام را مال خود كرده بود...»
نصرت رحماني زماني از شاعران نوگرا و پيش‌رو محسوب مي‌شد؛ اما در چندين سال آخر عمر از اين نقش خود فاصله گرفت.
