 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
امسال هم مثل هر سال كنسرتهاى نوروزى مختلفى در شهرهاى مختلف آلمان و اروپا برگزار ميشود. اما كم و كيف برنامه ريزى اين كنسرتها به چه ترتيب است؟ از چه ستارگان و هنرمندانى دعوت ميشود و مشكلات برگزارى اين چنين كنسرتهاى عظيمى كدام است؟ «عصر شنبه» در گفتگويى با يكى از مسئولان برگزارى بزرگترين جشن نوروزى در آلمان كه در سالن ۱۴ هزار نفرى كلن برگزار ميشود، كوشيده كه پاسخى بر اين پرسشها بيابد.
مصاحبه‌گر: شهرام احدى
* * * *
صداى آلمان: آقاى اخوان جشن نوروزى امسال كه در سالن عظيم كلن برگزار می‌شود بزرگترين جشن امسال است. اينبار چه ستاره‌هايى را دعوت كرده‌ايد؟
اخوان: اينبار از آقاى ابى، سياوش قميشى، خانم شهره، سپيده، آقاى شهرام شبپره، كامران و هومن، حبيب و محمد، جمشيد، كامرون كارتيو و هوتن.
صداى آلمان: علت دعوت‌كردن اين تعداد زياد هنرمند به چه خاطر است؟ بهرحال در بين آنها چهره‌هاى سرشناس نيز، ديده می‌شود، اما مسئله فقط بر سر كميت نيست و هركدام از آنها ۳۰ تا ۴۰ دقيقه برنامه اجرا می‌كنند. آيا بهتر نبود كه از هنرمندان كمترى دعوت كنيد، ولى برنامه بيشترى را اجرا كنند؟
اخوان: بايد بگويم، اين سنتی‌ست كه برنامه‌هاى ايرانى در برنامه‌هاى بزرگ بخودش گرفته‌اند. چون در هر صورت تعداد كسانى كه از اين جشن حمايت می‌كنند و براى برگزارى سنت عيد می‌آيند، بسيار زياد است و به همين خاطر هم داراى سليقه‌هاى متفاوتى هستند و چون در طول سال كنسرتهايى كه انجام می‌شود معمولا هميشه با يك يا دو خواننده و يا حداكثر با سه خواننده انجام می‌شود، پس در عيد نوروز بخاطر اينكه تعداد شركت كننده‌ها خيلى زياد هست و يك حالت ديد و بازديد هم دارد و بهين خاطر هم سليقه‌هاى متفاوتى وجود دارد، و براى همين هم در اين برنامه براى باب دل هر كسى يك خواننده‌اى هم هست.
صداى آلمان: سالن كلن اصلا چقدر گنجايش دارد؟
اخوان: سالن كلن، چون استيج در كنار زمين قرار گرفته، نزديك به ۱۴ هزار نفر گنجايش دارد كه اگر استيج را در وسط سالن بگذاريم نزديك به ۱۸ هزار نفر می‌شود. اما در حال حاضر تدارك برنامه امسال براى ۱۴ هزار نفر است.
صداى آلمان: مسئله تدارك را گفتيد. اصلا برنامه‌ريزى چنين كنسرت عظيمى را شما از كى شروع می‌كنيد؟
اخوان: در واقع از وقتى كه اين برنامه تمام می‌شود. يعنى مثلا اگر اين برنامه در ماه مارس تمام بشود، تقريبا يكى دوماه بعد ما شروع می‌كنيم به فكر كردن درباره ى برنامه‌ى سال بعد و اينكه از چه خواننده‌هايى دعوت كنيم. بستن اين قراردادها از تابستان شروع می‌شود و تا ماه سپتامبر و اكتبر، حداكثر، تقريبا خواننده‌ها‌ى آن برنامه كاملا مشخص می‌شود و بعد، از اواسط، يا بهتر بگويم، از اول دسامبر معمولا كار تدارك اين برنامه، چاپ و پخش تبليغات و خيلى خيلى مسايل ديگر جنبى، شروع می‌شود. من هميشه اينطورى كنسرت بزرگ را تشبيه كرده‌ام كه اگر ما كنسرتى را در سالنى ۱۰۰۰ نفره اجرا می‌كنيم يا در سالنى ۱۵۰۰ نفره، حالا اگر كار تدارك ۱۵۰۰ نفر را در نظر بگيريم اين برنامه ده برابر يك كنسرت معمولى كار دارد و باور كنيد بخصوص وقتى به روزهاى نزديك برنامه كه می‌رسيم، تداركات سخت و سخت‌تر می‌شود و همينطور برنامه ريزى آن. بنابراين بايد خيلى دقيق‌تر انجام بشود، اينكه سر ساعت و بدون تاخير اين برنامه انجام می‌شود و بقول معروف كار طورى انجام می‌گيرد كه هميشه بين تعويض دو خواننده يك موزيك مستقر بشود و يك برنامه و يا يك شو در هر صورت در اين فاصله اجرا بشود كه سن هيچوقت خالى نماند. اما خوب با آمدن ايرانی‌ها در اين جشن آدم يكمقدار زيادى می‌تواند قوت دل داشته باشد و به همين خاطر هم سعى می‌كند هرسال بهتر از سال گذشته پيش برود.
صداى آلمان: چيزى كه براى من جالب است بدانم، اينكه خوب تعداد هنرمندها زياد هست، ترتيب آمدن هنرمندها را بر روى صحنه بر چه اساسى تنظيم می‌كنيد؟
اخوان: معمولا به اين شكل است كه ما با خود هنرمندها توافق می‌كنيم. بعضى ها ساعتهاى بخصوصى را براى اجراى برنامه‌ى شان در نظر می‌گيرند، اما تقريبا بنوعى هنرمندها دست ما را براى آن باز می‌گذارند. البته اين چيزى طبيعی‌ست كه پيش كسوت‌ها بايد هميشه برنامه‌ى شان عقب‌تر باشد و جديدی‌ها هم يكمقدارى جلوتر...
صداى آلمان: يعنى سابقه ى كارى هنرمندان يكجورهايى مد نظر است!
اخوان: بله، صددرصد اين مسئله هست و گاهى مواقع هم هست كه خيلى از هنرمندها حتا می‌گويند اين را هم در نظر نگيريد و تركيب تدارك را طورى ببينيد كه فرضا می‌تواند برايتان راحت‌تر باشد. البته ما به يك چيزهاى ديگرى هم توجه داريم، به اينكه معمولا كداميك از هنرمندان مان، چون ما تورهاى برنامه داريم، مثلا كدامشان روز قبل برنامه داشتند و ممكن است ديرتر رسيده باشند به شهرى كه كنسرت در آن برگزار می‌شود، و خوب، اينها به استراحت بيشترى احتياج دارند تا بتوانند به روى استيج بيايند. يعنى حتا اين مسايل داخلى و يكى يكى اين كنسرتها را ما در نظر مى گيريم.
صداى آلمان: اين را هم از پيش در نظر می‌گيريد كه چه هنرمندانى بهم می‌خورند يا مثلا پيش آمده كه يك هنرمندى بگويد، نه! چون فلان هنرمند جزو دعوت شدگان هست من نمی‌آيم.؟
اخوان: معمولا چنين چيزى كمتر ديده می‌شود. البته اگر بخواهم صادقانه راجع به اين قضيه صحبت بكنم، می‌توانم بگويم كه اين مسئله توى هنرمندها وجود دارد كه حالا بخاطر برخوردهاى شخصی‌اى كه با همديگر دارند، دوست نداشته باشند روى يك استيج با همديگر باشند. اين موضوع هم برمی‌گردد به آن برنامه‌گزارى كه فرضا تصميم داشته از دو هنرمندى دعوت بكند كه صددرصد مورد نظرش بوده‌اند. خوب، خيلى مواقع اين حالت هم برايش پيش آمده كه مثلا واسطه شده و سعى كرده با ميانجيگرى موضوع را حل بكند و كارى بكند كه اين مسئله پيش نيايد. ولى نمی‌توانيم بگوييم كه اين مسئله نيست.
صداى آلمان: شما خودتان تا بحال با اين مشكل روبرو نشديد؟
اخوان: چرا، چرا، من با اين مسئله مواجه شدم. چون بالاخره نسبت به سابقه‌ى كارى و توى اين مدتى كه كار كرده‌ام، نمی‌توانم بگويم كه اصلا با اين مسئله مواجه نشده‌ام.
صداى آلمان: شما مسئله سابقه را عنوان كرديد. سالهاى زيادی‌ست كه كنسرت برگزار می‌كنيد، فشار هم هرسال روى شما بيشتر می‌شود كه مثلا شو بزرگتر و باشكوه‌ترى ارائه بدهيد؟
اخوان: می‌توانم به شما بگويم كه كنسرتها در هر سال از روال خودش كمى خارج تر می‌شود، يعنى از همه‌ى جنبه‌هايش. فرضا اگر بخواهيم از نظر مالى در نظر بگيريم، خوب، اين برنامه‌ها بسيار بسيار پرخرج است و خيلى چيزهاى جنبى و ريزى در اين برنامه‌ها وجود دارد كه آدم نمی‌تواند بگويد اذيت نمی‌شود. ولى وقتى آدم اين كار را بعنوان شغلش انتخاب می‌كند، يك از چيزها اين است كه با اين مسئله خودش را وقف مى دهد. اما بی‌دردسر نيست و حقيقتا هم بسيار كار دشوارى هست.
صداى آلمان: اگر اشتباه نكنم، شما بهمراه سه نفر ديگر كار برنامه‌ريزى را انجام می‌دهيد. شما چه جورى تقسيم كار كرديد؟
اخوان: ما هميشه براى كليه‌ى كارها، يعنى وقتى می‌خواهيم كنسرتى انجام بدهيم، حالا چه كنسرت كوچك و چه كنسرت بزرگ، معمولا قسمت‌هاى مختلف اين كنسرت را از تصميم‌گيرى درباره‌ى خواننده گرفته تا گرفتن سالن، تبليغات و ارگانيزه كردن مسايل جنبى و گوشه و كنارش، نسبت به حجم كارى كه هست و نسبت به توانايى افراد توى آن شركت، اينكه كه هركدام می‌توانند بيشتر توى چه قسمتى توانايى داشته باشند، مى آيم كار را با اين نسبت ها بين هم تقسيم می‌كنيم كه يكمقدار تمركز هر كسى نسبت به مسئوليتى كه به او داده شده بيشتر بشود.
صداى آلمان: بنابراين اگر اينجورى حساب بكنم، اينبار در اين برنامه آن كسى كه مسئول بستن قرارداد با هنرمندهاست، باتوجه به تعداد زياد آنها، دردسر كارش خيلى بيشتر است تا آن كسى كه مسئول انتخاب و يا مسئول پيدا كردن سالن هست.
اخوان. نه، هميشه اينطور نيست و بعضى وقتها مسئله‌ى جنبى زياد ديگرى وجود دارد. فرضا براى انتخاب خواننده هميشه در همان ابتدا يك جلسه‌اى صورت می‌گيرد كه به راى اكثريت خواننده بايد انتخاب بشود در همانوقت هم انتخاب می‌شود. اينكار بصورت فردى هيچوقت در تيم انجام نمی‌شود. چيزهاى كلی‌‌اى هست كه بايد تصميم‌گيرى بشود، فرضا حتا روز كنسرت كه چه تاريخى را انتخاب بكنند، اينها همان چيزهاى كلی‌ست كه همه بايد تصميم بگيرند، اينكه چه خواننده‌هايى بايد در اين برنامه شركت بكنند كه در تور اروپايى سال باشند. اينها كلى تصميم‌گيرى می‌شود و يك چيزهاى ديگر.
صداى آلمان: تفاوت برنامه امسال با سال قبل در چى هست، چه چيز جديدى امسال توى برنامه گنجانيده شده؟
اخوان: ما در برنامه‌ى امسال خواستيم يك تنوع خاصى، يك شو توى اين برنامه باشد. چون هرسال برنامه‌ى مان شوهايى از قبيل رقص و چيزهاى معمولى خودش را داشته. اينبار گفتيم اگر بتوانيم، كه خدا را شكر توانستيم، آوردن آقاى هوتن بود. آقاى هوتن سالهاى سال است كه ديگر مشغول فعاليت‌هاى تئاترى هستند. ايشان آغاز فعاليت‌هايشان با اجرا كنسرتها روى استيج بوده، بعد چون رفتند توى تئاتر و اينها ديگر براى اجراى كنسرت روى استيج نمی‌آمدند. ولى ما با دردسر خيلى زياد و مسايل خيلى خيلى مختلف توانستيم ايشان را متقاعد بكنيم و امسال شوهايى كه در اين برنامه اجرا می‌شود همه‌ى آنها اختصاص دارد به آقاى هوتن. البته طبيعی‌ست، من هميشه اين اعتقاد را داشته‌ام كه هربرنامه خودش يك تجربه است و اگر ما نواقصى از سال پيش داشتيم، كه خودمان خيلى بيشتر می‌توانيم اين مسئله را حس بكنيم، سعی‌مان براين است كه اين نقص‌ها كمتر بشود.
