 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - کتاب
«فردوسی و شعر او» از مجتبی مينوی با ويرايش جديد، پس از سال‌ها منتشر می‌شود.
به گزارش خبرنگار بخش کتاب خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، اين کتاب که بررسی شعر فردوسی توسط مجتبی مينوی است، تا سال ۱۳۵۴ توسط انتشارات دانشگاه تهران به چاپ دوم رسيده بود که اينک با ويرايش جديد برای اولين‌بار پس از انقلاب، توسط نشر معين منتشر خواهد شد.
مجتبی مينوی در سال ۱۲۸۲ در خانواده‌ای روحانی در تهران متولد شد. تحصيلات ابتدايی را در سامره و تحصيلات عالی را در دارالفنون تهران و مدرسه مطالعات آسيايی و آفريقايی و کينگز کالج لندن گذراند. در ايران از محضر استادانی چون علامه قزوينی، عباس اقبال، ابوالحسن فروغی، غلامحسين‌خان رهنما و پروفسور هرتسفلد، بهره‌ها برد و در سمت‌های مختلف اجرايی و علمی خدمت کرد. به عضويت فرهنگستان ادب و هنر ايران درآمد و در متون ادبی و تاريخی، زبان فارسی و فرهنگ اسلامی به تحقيق و مطالعه پرداخت. مينوی بيش از ۴۰ کتاب و صدها مقاله از خود به جا گذاشت و سرانجام ششم بهمن ۱۳۵۵ درگذشت .
او در کنار اين فعاليت‌ها، به تصحيح نسخ نيز می‌پرداخت و از آن جمله «سياستنامه» (با همکاری مرحوم عبدالرحيم خلخالی)، «نامه تنسر»، «ويس و رامين»، «مصنفات باباافصل‌الدين کاشانی» و «ديوان ناصرخسرو» را (با همکاری دکتر مهدی محقق) چاپ کرد.
علاقه وی به شاهنامه، وصف‌ناکردنی بود و آن را جولانگه حس غرور ملی می‌دانست و معتقد بود که شاهنامه در استمرار و دوام فرهنگ ايران نقش تعيين‌کننده داشته است. از اين‌رو در پی آن بود که با گردآوری کهن‌ترين نسخه‌های شاهنامه، تصحيح انتقادی از شاهنامه در اختيار اهل تحقيق قرار دهد. با تاسيس بنياد شاهنامه، خود سرپرستی‌اش را برعهده گرفت و با تصحيح بخش‌هايی همچون: بيژن و منيژه، رستم و اسفنديار و رستم و سهراب، بنيان تصحيح انتقادی شاهنامه را پی‌ريزی کرد و با اين کار خود، در حقيقت «نهضت ادبی تحقيقی» را در ايران بنيان نهاد.
از مجتبی مينوی علاوه بر اين آثار، کتاب‌های زير به جا مانده است: ترجمه کشف دو لوح تاريخی همدان، ترجمه معلومات تاريخی درباره آثار ملی اصفهان و فارس، ترجمه اطلال شهر پارسه، ترجمه کشف الواح تاريخی بنای تخت جمشيد (هر چهار نوشته ارنست هرتسفلد)، تصحيح نوروزنامه، تصحيح شاهنامه (جلد اول از دوره چاپ بروخيم)، همکاری در چاپ «خلاصه شاهنامه» به اهتمام محمدعلی فروغی، ترجمه وضع ملت و دولت و دربار در دوره شاهنشاهی ساسانيان (تاليف آرتور کريستن سن)، رساله در امر ماليات از خواجه نصيرالدين طوسی با همکاری ولاديمير مينورسکی، اقبال لاهوری، شاعر پارسی‌گوی پاکستان (بحث در آثار و افکار او)، عيون الحکمه (تاليف ابن سينا)، پانزده گفتار (درباره چند تن از رجال ادب اروپا از اوميروس تا برنارد شاو)، کابوسنامه فرای، تحريمه القلم (منظومه از سنائی غزنوی)، السعاده والاسعاد (تاليف ابوالحسن عامری)، آزادی و آزاد فکری (مجموعه مقالات)، ترجمه کليله و دمنه، سيرت جلال‌الدين مينکبرنی (تصنيف شهاب‌الدين محمد خرندزی)، هفتاد سالگی فرخ (به مناسبت هفتادمين سال ولادت سيدمحمود فرخ)، فردوسی و شعر او، يادنامه ايرانی مينورسکی (با همکاری ايرج افشار)، داستان‌ها و قصه‌ها، تنکسوق‌نامه يا طب اهل ختا (تاليف رشيدالدين فضل‌الله همدانی)، وقفنامه ربع رشيدی با همکاری ايرج افشار)، نقد حال (عمر دوباره، مجموعه گفتارها و نوشته‌ها، جلد دوم)، تاريخ و فرهنگ (عمر دوباره مجموعه گفتارها و نوشته‌ها جلد سوم) و احوال و اقوال شيخ ابوالحسن خرقانی به ضميمه منتخب نورالعلوم.
