 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: ميراث فرهنگی
محوطه‌ی تاريخی بيستون امروز (۲۲ تيرماه) در فهرست ميراث جهانی يونسکو ثبت شد.
سيدطه هاشمی ـ معاون رييس سازمان و رييس پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری ـ با تاييد اين خبر به خبرنگار بخش ميراث فرهنگی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: صبح امروز، پرونده‌ی بيستون در اجلاس سی‌ام کميته‌ی ميراث جهانی يونسکو مطرح و ثبت آن به اتفاق آرا تصويب شد. البته ايکوموس نيز درباره‌ی پرونده‌های مطرح نظر می‌دهد که نظر اين کميته درباره‌ی بيستون مثبت بود.
وی با بيان اين‌که ابعاد مختلف محوطه‌ی تاريخی بيستون در پرونده تشريح شده‌اند، ثبت اين اثر ارزشمند را به ملت ايران تبريک گفت و افزود: جشن ثبت جهانی بيستون بايد در کشور برگزار شود.
او با بيان اين‌که آثار بسياری در کشور وجود دارند که در مقايس جهانی آن‌ها را می‌توان ثبت کرد، اضافه کرد: اکنون بيستون به تمام مردم دنيا تعلق دارد و وظيفه‌ی ملت ايران و بخصوص مردم کرمانشاه است که از اين اثر حفاظت بيشتری کنند؛ تا بيستون حفظ و به آيندگان منتقل شود.
به گزارش خبرنگار ايسنا، اجلاس سی‌ام يونسکو برای بررسی وضعيت آثار ثبت‌شده در فهرست ميراث جهانی و پرونده‌های آثاری که برای ثبت در اين فهرست ارائه شده‌اند، از ۱۷ تيرماه (هشتم جولای) در شهر ويلنيوس ليتوانی آغاز شده است و تا ۲۵ تيرماه (۱۶ جولای) ادامه خواهد داشت.
وجود طولانی‌ترين کتيبه‌ی حجاری‌شده در بيستون و رمزگشايی خط ميخی در جهان با استفاده از اين کتيبه، محوطه‌ی تاريخی بيستون را در جهان بی‌نظير کرده است.
پرونده‌ی ثبت بيستون پيش از طرح در اجلاس سی‌ام يونسکو مشکلاتی داشت؛ مسؤولان سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری برای آن‌که ترديدی در ثبت اين اثر ارزشمند در فهرست ميراث جهانی باقی نماند به يونسکو تعهد دادند که کارخانه‌ی پتروشيمی واقع در حريم منظری اين مجموعه ساخته نشود و کارخانه‌ای هم که در اين محدوده وجود دارد، با گياهان و درختان پوشانده شود؛ تا اين اقدام، حريم منظری بيستون را حفظ کند.
محدوده‌ی بيستون با يک‌هزار و ۶۵۰ هکتار وسعت و حريم ۳۶ هزار هکتاری، ارزش‌های تاريخی، طبيعی و زيست محيطی متنوعی دارد که هر کدام به تنهايی در فهرست ميراث جهانی می‌توانند ثبت شوند؛ اما آنچه بيستون را در جهان معرفی می‌کند، کتيبه‌ی بزرگ داريوش است که به ۵۲۰ سال پيش از ميلاد تعلق دارد.
آثاری که در پرونده‌ی بيستون برای ثبت در فهرست ميراث جهانی معرفی شده‌اند، شامل کتيبه‌ی بيستون، مجسمه‌ی هرکول، فرهادتراش، بنای ساسانی، کاروان‌سرای ايلخانی، کاروان‌سرای بيستون، نقش‌برجسته‌ی بلاش، محوطه‌ی تاريخی پارتی و سراب بيستون هستند که به‌عنوان عرصه‌ی تاريخی با مرکزيت کتيبه‌ی بيستون پيشنهاد شده‌اند.
بيست‌وهشت اثر ثبت‌شده در محدوده‌ی بيستون قرار دارند و کاوش‌های باستان‌شناسی اين محدوده، سابقه‌ی سکونت در دشت بيستون را به ۷۰ هزار سال پيش برده که در اين دوره، زندگی به‌صورت متوالی جريان داشته است.
بنا بر اين گزارش، تاکنون مجموعه‌های تاريخی چغازنبيل (دوراونتاش)، تخت جمشيد (پارسه، پرسپوليس) و ميدان نقش جهان (ميدان امام - ره -) هر سه در تاريخ ۱۹ ارديبهشت‌ماه ۱۳۵۸، مجموعه‌ی تاريخی تخت سليمان در تاريخ ۱۴ تيرماه ۱۳۸۲، پاسارگاد و منظر تاريخی و فرهنگی ارگ بم (پس از زلزله) هر دو در تاريخ ۱۶ تيرماه ۱۳۸۳ و گنبد سلطانيه در تاريخ ۲۴ تيرماه ۱۳۸۴ از ايران در فهرست ميراث جهانی ثبت شده‌اند.
البته ايران برای سال ۲۰۰۷ ميلادی امکان ثبت اثری تاريخی را در فهرست ميراث جهانی از دست داده است؛ چراکه پرونده‌ی آماده‌شده درباره‌ی قره‌کليسا از نظر کارشناسان يونسکو ناقص تشخيص داده شد و ايران فرصتی برای ثبت اثری تاريخی در سال آينده نخواهد داشت.
