"نگاهی ويژه به سينمای معاصر ايران" در فصل‌نامه "سينه است"، سينمای ما

سينمای ما - فصل‌نامه بسيار معتبر سينمايی «سينه است» در شماره جديدش - تابستان ۲۰۰۶- مجموعه‌ای شانزده صفحه‌ای درباره سينمای ايران چاپ کرده با عنوان کلی «نگاهی ويژه به سينمای معاصر ايران» . اين مجموعه از پنج مقاله تشکيل شده و نخستين مقاله را که به نوعی در حکم مقدمه ای بر کل مجموعه است، مسعود مهرابی با عنوان «يک بستر و چند رويا: تاريخچه اجمالی سينمای ايران» درباره سه مقطع تاريخی سينمای ايران نوشته است. ريچارد پنيا مدير جشنواره نيويورک که از علاقه‌مندان و پيگيران سينمای ايران بوده، مطلبی درباره حضور فيلم‌های ايرانی در جشنواره ها نوشته و حميد نفيسی باز هم به موضوع موردعلاقه‌اش يعنی سينمای به قول خودش «لهجه‌دار» و آثار فيلمسازان مهاجر ايرانی پرداخته است. اوهاد لندزمن درباره يکی از ويژگی‌های شاخص سينمای به اصطلاح «جشنواره‌ای» ايران يعنی تلفيق واقعيت و خيال نوشته است . راهول حميد هم موضوع تازه و جالبی را برگزيده و آن هم تلاش برخی از فيلمسازان ايرانی برای پشت سر گذاشتن مرزهای جغرافيايی و ساختن فيلم در چشم اندازهای جديد، از جمله و به خصوص در عراق و افغانستان است. علاوه بر اين ها فهرست منابعی برای مطالعه بيش‌تر درباره سينمای ايران معرفی شده که شامل مقاله‌ها ، کتاب‌ها، نشريه‌ها ، وب سايت‌ها و دی وی دی های مختلف در اين زمينه است .

طبعا يکی از منابع معرفی شده هم فصل نامه فيلم اينترنشنال است . اکنون که به نظر می رسد اقبال عمومی مخاطبان و نخبگان غربی به سينمای ايران، دست کم در مقايسه با چند سال پيش کم تر شده، رويدادهای دلگرم کننده‌ای مثل انتشار همين مجموعه در نشريه مهمی مثل سينه‌است نشان می دهد که سينمای جدی و هنری ايران هنوز هم فرصت برای جبران مافات و احيای اعتبار گذشته‌اش دارد. سرمقاله اين شماره از سينه‌است هم به سينمای ايران اختصاص دارد.