اورهان پاموک، نويسنده سرشناس ترک که امسال برنده جايزه نوبل ادبيات شد، سخنرانی خود به مناسبت دريافت اين جايزه معتبر را به ستايش از پدرش اختصاص داد.
آقای پاموک در سخنان خود از پدرش برای آشنا کردن وی با جهان ادبيات قدردانی کرده است.
متن سخنرانی اورهان پاموک، " چمدان پدرم" نام دارد که اشاره ای به چمدانی است که پدر آقای پاموک، پيش از مرگش به او داده بود. در اين چمدان، دست نوشته های پدر اورهان پاموک از زمان جوانی وجود داشت.
" دو سال پيش از مرگش، پدرم اين چمدان کوچک را داد که پر بود از دست نوشته ها و دفترچه های شخصی او و پدرم با لحن طنز هميشگی اش به من گفت که اين نوشته ها را زمانی بخوانم که او ديگر نباشد."
"پدرم در دسامبر ۲۰۰۲ درگذشت و من آرزو می کنم که امروز او در ميان ما بود."
اورهان پاموک در توصيف اينکه چرا می نويسد گفته است " می نويسم، چون از دست همه شما، همه، خشمگين هستم، می نويسم، چون تبديل زيبايی های دنيا به کلمات، شور زيادی در من ايجاد می کند."
نويسنده برنده نوبل ادبيات ۲۰۰۶ نويسنده را چنين توصيف می کند " کسی که خودش را در يک اتاق حبس کند، پشت ميزی بنشيند و در تنهايی به درون خود مراجعه کند و دنيای جديدی را با کلماتش بسازد."
پدر اورهان پاموک نوشتن را به عنوان حرفه خود انتخاب نکرد اما شور و علاقه اش به کتاب و نوشتن را به پسرش منتقل و او را به نوشتن تشويق کرد.
"هنگامی که به کتابخانه پدرم نگاه می کردم، تصويری کوچک از دنيای واقعی را می ديدم."
اورهان پاموک نويسنده کتاب هايی است که به بيش از ۲۰ زبان دنيا ترجمه شده اند. برف و سرخ نام من است از معروف ترين آثار اين نويسنده سرشناس ترک به شمار می روند.