 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
بیا دوباره مرا مثلِ یار معنی کن
مرا شکفته ترین انتظار، معنی کن
□ □ □
پرنده رفت و درخت چنار هم خشکید
درین میانه، مرا برگ وار معنی کن
□ □ □
چکامه های دلم چاک چاک و خونین ست
ترانه های مرا زار زار معنی کن
□ □ □
خزانِ خاطره ها این درخت را خم کرد
بیا دوباره مرا با بهار معنی کن
□ □ □
ستاره مُرد و دلم، های های کرد و گسیخت
گُلِ سیاهِ مرا داغدار معنی کن
□ □ □
عبورِ عاطفه ام را به روی عشق و علف
زلالی ی نَفَسِ آبشار معنی کن
□ □ □
اگر به گُل نتوانی سلام˚گو باشی
خروشِ خونِ مرا پیشِ خار معنی کن
□ □ □
بیا طراواتِ شعرِ ظریفِ آن زن را
درین زمانه ی پُر سنگسار معنی کن
□ □ □
کجا نشانی ِ خورشید را بجویم من؟
شبِ شگفتِ مرا سوگوار معنی کن
□ □ □
سرودِ سبزترین لحظه های آبی را
به روسپیدی ی این جویبار معنی کن
□ □ □
به «روزِ واقعه»، تنها به عاشقان جهان
مرا تغزّلِ این روزگار معنی کن
□ □ □
من آمدم که ترا عاشقانه بنویسم
مرا همیشه، همین بی قرار معنی کن
دی ۱٣٨۵
