يك هنرمند و كارشناس صنايع دستي معتقد است: صنايع دستي ايران پيش از آنكه از واردات آثار و صنايع دستي خارجي تأثير بپذيرد، از ميان رفته است.
مجتبي يزدانپناه در گفتوگو با خبرنگار بخش صنايع دستي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اينكه از صنايع دستي ايران ديگر چيزي باقي نمانده است، اظهار كرد: بايد كشوري قوي و با اقتصادي پويا داشت تا از ورود صنايع دستي خارجي تأثير نپذيرفت. صنايع دستي ايران بايد دو ويژگي داشته باشد، يعني براي مصرفكنندهي داخلي، ارزان باشد و ارزش صنايع دستي ايران نيز براي خريدار خارجي بيشتر مطرح شود.
وي ادامه داد: داخل كشور با توجه به فرآيند توليد و تهيهي مواد اوليه، صنايع دستي را با قيمت ارزان به بازار نميتوان عرضه كرد و مردم هم قدرت خريد اين آثار را با قيمتهاي كنوني ندارند. بنابراين به صنايع دستي خارجي گرايش مييابند. ازسوي ديگر، صادرات صنايع دستي ايران به خارج كشور با محدوديتهايي مواجه است.
اين هنرمند و كارشناس سفال در استان كرمان بيان كرد: دنيا آزاد است، اطراف خود را نميتوانيم حصار بكشيم و اجازه ندهيم، كالايي يا صنايع دستي به كشور وارد شود.
وي با بيان اينكه گاهي آثار خارجي از آثار ايراني بهتر و حتا ارزانترند، گفت: سفالهاي چين و ژاپن كه به كشور وارد ميشوند، بسيار زيبا هستند و نميتوان گفت كه جنس وارداتي هميشه بد است، حتا نميتوان تعيين كرد كه مردم چه كالايي را بخرند يا نخرند.
به گفتهي او، تعداد سفالهاي چين در ايران بسيار زياد است كه اين آثار و طرحهاي آنها بر صنايع دستي ايران تأثيري نگذاشته و حتا از روي طرحهاي ايراني توليد شدهاند؛ اما بهطور كلي، مردم به خريد اجناس ارزانقيمت، بيشتر گرايش دارند.
اين كارشناس سفال افزود: با وجود اينكه در كشورهايي مانند چين يا هند، كارگر و توليد، ارزانتر است، اما روند صادرات در احاطهي بازارهاي خارجي، بيشتر اهميت و تأثير دارد كه در ايران، اين روند صادرات وجود ندارد.
يزدانپناه دربارهي تأثير صنايع دستي وارداتي بر كارگاههاي اين استان، توضيح داد: بيشتر كارگاههاي سفال كرمان تعطيل شدهاند. البته در جريان ورود سفالهاي خارجي، كيفيت آثار ايراني كمتر نشدهاند، بلكه بازار مناسب براي عرضه وجود ندارد و وضعيت معيشت و درآمد مردم بهگونهاي است كه ديگر براي خريد اجناس تزييني و هنري گرانقيمت جايي نميگذارد.