«نوام چامسکی» در گفت وگو با «ايران»: نظر مردم در آمريکا اهميتی ندارد، گفت وگو از آرمن نرسسيان

«نوام چامسکی» استاد دانشگاه «ام ای تی» بی شک يکی از برجسته ترين متفکران امروز جهان است. عقايد و آرای او در سراسر جهان طرفداران بسياری دارد و بسياری ، اورا رهبر جنبش می دانند که با جنگ و خشونت و تبعيض مخالف است. مخالفت های او با سياست های کاخ سفيد طی سال های اخير تا آنجا پيش رفته که برخی ، او را دشمن آمريکا می دانند اما به هر حال، دوست يا دشمن، چامسکی هر که باشد، يکی از چهره های تأثيرگذار معاصر است.
اين نکته گفتنی است که قرار مصاحبه با نوام چامسکی چندبار به تعويق افتاد و به گفته او فرصت کافی برای انجام يک گفت وگوی مفصل فراهم نمی شد. لذا پرسش های ما کوتاه وکوتاه تر شد تا در آخرين مرتبه، تعداد آنها به ۳ پرسش رسيد، اما کماکان پاسخی جز نداشتن وقت دريافت نکرديم تا اينکه تنها يک روز پيش از انتخابات، چامسکی جواب سه پرسش روزنامه ايران را داد و گفت: به علت حجم زياد مصاحبه ها و نداشتن وقت، به اختصار به سؤال های ما پاسخ داده است. او خاطرنشان کرد که حتی پاسخ اين پرسش ها بايد عميق تر و طولانی تر می بود که کمبود وقت مانع آن شده است.
\ ايران موضوع مشترکی بين جورج بوش و جان کری است. پس از انتخابات رياست جمهوری فکر می کنيد تغييری در سياست خارجی آمريکا نسبت به ايران حاصل شود؟
در صورت پيروزی سناتور کری، انتظار چه تغييری در سياست خارجی آمريکا می رود؟
> بعيد می دانم تفاوت زيادی به وجودآيد، اما دموکرات ها کمتر جنگ طلب و ستيزه جو خواهند بود. بايد اين نکته را به خاطر داشته باشيم که دولت فعلی، افراطی ترين بخش يک طيف سياسی کوچک است وآنقدر افراطی است که مورد بی سابقه ترين انتقادهای صاحبان قدرت ونظام حاکم قرار گرفته است.
دموکرات ها احتمالاً سعی خواهند کرد سياست راست ميانه ای را که جمهوريخواهان ميانه رويی چون بوش پدر داشتند، از سر بگيرند.

\ آقای چامسکی! فکرمی کنيد اگر بوش درانتخابات دوم نوامبر به پيروزی برسد، وی سياست خارجی متعادلی را درپيش خواهدگرفت؟
> شکست و ناکامی استثنايی حمله و اشغال عراق که از بی کفايتی و قساوت فرماندهی غيرنظامی حاصل شد، آنچنان فاجعه ای را به بار آورد که آنها را مجبورکرده است تا از برنامه های جاه طلبانه ای که درسر داشتند، فعلاً صرفنظر کنند. به همين دليل، سياست خارجی آمريکا، اگر بوش مجدداً به قدرت برسد، احتمالاً اندکی ميانه روتر خواهدبود.
\ بحران خاورميانه همچنان ادامه دارد، انتخابات دوم نوامبر چه تغييری در سياست خارجی آمريکا نسبت به اسرائيل و بحران خاورميانه ايجاد خواهدکرد؟
> بعيد می دانم تغييری حاصل شود. سياست دولت آمريکا توسط مردم حمايت و پشتيبانی نمی شود، اما اين چندان اهميتی ندارد. تا زمانی که مردم از صحنه سياسی محروم می شوند، اين وضعيت باقی می ماند. تنها ۱۵درصد مردم آمريکا بر اين باورند که ايالات متحده بايد از اسرائيل پيش از فلسطين حمايت وپشتيبانی کند. اکثريت به طرح عربستان سعودی که ازحمايت اتحاديه عرب نيز برخوردار است، گرايش دارند که اين طرح توسط آمريکا و اسرائيل مردود شناخته شده است. اکثريت مشابهی براين باور است که آمريکا بايد کمک های خود را به طرفی که مايل به مذاکره برای يک توافق سياسی نيست قطع کند که در اينجا منظور، کمک هايی که به اسرائيل داده می شود، بايد قطع شود. همچنين اين باور وجوددارد که آمريکا بايد در صورتی که طرفين با نيت خوب مذاکره کنند، کمک های يکسانی دراختيار آنها بگذارد که اين يک تغيير ريشه ای در سياست آمريکا خواهدبود.
اما دراين موضوع و بسياری از موضوعات ديگر، عقايد اکثريت با بی اعتنايی مواجه می شوند. مطالعات و نظرسنجی هايی که توسط سازمان های معتبر انجام می شوند، به ندرت گزارش می شوند و هنگامی که افشامی شوند، شکاف عظيمی بين آرا و عقايد جامعه و برگزيدگان سياسی را نشان می دهند.