 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
درسايت شهروند نوشته ای از آقای پرویز صياد هنرمند سينما و تئاتر در مورد عرفات نظرم را جلب کرد. بعد از خواندن مقاله، از دو جهت متأسف شدم، اول اينکه، چراهنرمند ی که بسياری برايش ارزش قائل هستند به شيوه ای بس فرصت طلبانه آنهم نه به عنوان نظرات خود، بلکه تحت لوای نظرات رابرت مالي ( Robert Malley ) معاون ويژه کلينتون در مناسبات اعراب و اسرائيل به تجزيه تحليل مي پردازد. دراينجا انسان بياد ضرب المثل "کي بود کي بود من نبودم" ميافتد که دقيقأ ميتوان آنرا در مورد آقای صياد بکار بُرد. چراکه من نميدانم بايد به ايشان برخورد کنم يا به نظرات کارشناسان آمريکايي!
تأسف ديگر من اين است که چرا ساير انسان های فرهيخته و اهل ادب وهنر با سکوت از مقابل آن گذشته اند؟ چرا که برخورد شخصيت های شناخته شده مسلمأ تأثير بيشتری بر خوانندگان خواهد داشت تا من.
آقای صياد مي گويند، برخي از کارشناسان مسائل خاورميانه ( بگذريم از اينکه اين کارشناسان کي هستند؟)، درگذشت پدر خوانده ( حال چرا پدرنه؟ ) را فرصتي تاريخي برای صلح در فلسطين مي دانند. بنابرين آقای صياد و يا کارشناسان معتقدند که اين عرفات بود که نمي گذاشت مردم فلسطين به صلح و آرامش برسند! و اينک شانس بزرگي است که منطقه به يک آرامش نسبي برسد! آقای صياد، با اين حساب، اي کاش عرفات و يا به قول شما رهبر تروريستها زودتر فوت کرده بود. چرا که ديگر منطقه خاورميانه شاهد اين همه کُشت و کُشتار نبود. و ارتش مهربان اسرائيل هم دو دستي سرزمين اشغال شده را تحويل مردم فلسطين مي داد!
برای اطلاع آقای صياد و يا کارشناسان بايد گفت در اوايل تأسيس گروه ساف ( PLO ) یکي از بخش های تشکيل دهنده آن (PFLP) به رهبری جرج حبش بود که بر خلاف عرفات معتقد به مبارزه راديکال و آشتي ناپذير بود ( که توضيح آن در حوصله اين مقاله نيست ). در حقيقيت عرفات بخش راست جنبش فلسطين را نمايندگي ميکرد و در طول مبارزات خود برای آزدی فلسطين تن به تمام سازشکاری ها ی ممکن داد. و اما فراموش نکنيم که در دو دهه اخيرحماس و حزب الله نقش چشمگيری داشته اند.
شما و يا کارشناسان ميگوئيد که PLO تشکيل کشورفلسطين را در نابودی اسرائيل مي داند. واقعأ من نمي دانم شما درکجای اساسنامه اين سازمان متوجه اين نکته شده ايد؟ البته از آن جايي که شما و يا کارشناسان گويا جنبش فلسطين را فقط در حزب الله و حماس مي بينيد، و عرفات را رهبر تروريستها، بايد برای تجزيه تحليل خود به چنين نتيجه ای برسيد.
شما با وجود اين همه حوادث ناگوار که برای هر دو ملت فلسطين و اسرائيل افتاده ناگهان بياد ٣٢ سال پيش حادثه المپيک ١٩٧٢ مونيخ افتاده ايد! بعد هم نتيجه ميگيريد که بطور عُمده بلوک شرق از اين عرفات بقول شما پدر تروريسم دفاع کردند! آقای صياد اينکه هنوز که هنوز است بهر دلائلي دو ديدگاه در مورد فلسطين و شخص عرفات در ميان کشورها وجود دارد به رغم حرفهای شما به ديروز و امروز بستگي ندارد. آقای صياد امروز که سرسپردگان کرملين وجود ندارند، که در تشيع جنازه عرفات يا به قول شما رهبر تروريست ها بيش از پنجاه کشور از جمله کشورهای اسکانديناوي ، فرانسه، آلمان، انگلستان و...... با هيئت رسمي دولتي شرکت کردند. اين کشورها سر سپرده چه جرياني هستند؟
شما در نوشته خود مي گوئيد که در خاطره ما ايراني ها، بوسه ی عرفات بر ريش خميني فراموش نمي شود. آقای صياد در اين مورد من واقعا نمي دانم به شما چي بگويم، بخش بزرگي از مردم ايران و بخصوص قشر فهميده جامعه و نيروهاي سياسي از چپ تا راست (جز اندک شمار نيروی سياسي) برای اين سفيه عاليقدرطاق نصرت بستند و رئيس جمهور وقت آمريکا جيمی کارتر گفت که مرد خدا به جای شاه ديکتاتور مي نشيند! آنوقت شما به عرفات ايراد مي گيريد !؟
مُنتهای سقوط شما در مقاله تان به آنجا مي رسد که ضمن محکوم کردن عرفات و ...... حتي يکبار هم که شده از حق طبيعي مردم فلسطين، از بچه های خردسال گرفته تا زنان و مردان مُسن که زير چکمه های ارتش اسرائيل لگد مال مي شوند، سخني نمي گوييد! آقای صياد تفکرات شما حتي ازبسياری از اسرائيلي ها هم عقب افتاده تر است، چرا که بارها شاهد آن بوده ايم که بخش زيادی از مردم اسرائيل که عزيزانشان قرباني عمليات انتحاری فلسطيني ها شده اند در موضع گيری خود ضمن محکوم کردن عمليات فلسطيني ها، عمليات ارتش سرکوبگر اسرائيل عليه مردم بي دفاع فلسطين را شديدأ محکوم کرده اند. اما در سراسر مقاله شما يک خط هم در محکوم کردن ارتش اسرائيل و شخص شارون قصاب اردوگاه های فلسطيني ديده نمي شود. آيا شارون به زعم شما کمتر از عرفات تروريست است؟ واقعا وای و صد افسوس به حال شما... آقای پرويز صياد هنرمند گرامي، شما زماني اشغال کردن سرزمين فلسطين را توسط ارتش سرکوبگراسرائيل به رهبری شارون قصاب درک ويا لمس خواهيد کرد که افرادی به حريم شخصي شما تجاوز کنند. آنوقت برخورد و شيوه مبارزه شما با آن دسته از متجاوزين با آن چيزی که مي گوييد تفاوت بسيار خواهد داشت.
در انتها بايد به اين نکته اشاره کنم که من قصد شکافتن همه جانبه مقاله شما و يا کارشناس آمريکايي را ندارم، ولي متاسفانه در اين نوشته شما در مورد فلسطين دقيقأ از خط آمريکا و اسرائيل در مقابل فلسطيني ها دفاع مي شود.
آقای صياد هر عملياتي که منجر به کُشته شدن انسانهای بيگناه شود محکوم است حال از طرف هرجانب که باشد. ولي خوب است برای آگاهي خود، به تفاوت در تعداد کُشته شدگان انسان های بيگناه که در عمليات فلسطيني ها و اسرائيلي ها در خون خود غلطيدند نگاهي دقيقتر بيافکنيد. شايد وجدان شما از خواب سنگين بيدار شود.
نوامبر ٢٠٠٤
